ZALIMIN EVLADI

-4- Anne !

----

Buluç'un yanındaki ağaçta yaslanmıştım.

Kutay da yanımızdaki bankta oturuyordu.

Okulun bahçesinde kızları beklerken eski sevgilimi ve beni aldattığı kızın sarmaş dolaş bu tarafa doğru geldiğini görünce ağaca yaslanmış telefonunu kurcalayan Buluç'a döndüm.

" Buluç !"

Başını telefondan kaldırmadan cevap verdi.

" Efendim ?"

" Öp beni !"

tek kaşını kaldırdı ve anlamayan gözlerle bana baktı. Sonra da cevap verdi.

"Nee ! Ne saçmalıyosun !?"

"Öp beni dedim sana !"

"Tamam yakışıklıyım kabul de saçmal-"

onun sözünü bitirmesine izin vermeden dudaklarına yapıştım.

----

"Ayrılsanız artık diyorum." 

Diyen Masal'ın sesiyle kendime geldim ve Buluç'tan uzaklaştım.

Bora ve Gözde'ye baktım fakat göremedim. Kıpkırmızı olduğumdan emindim.

Hem Defne ve Masal ne ara gelmişlerdi.

"Tam iki dakika oldu."

Defne'nin ne dediğini anlamadığım için soran gözlerle Defne'ye baktım.

"Diyorum ki, tam iki dakikadır öpüşüyosunuz."

Buluçla aynı anda "Nee! " diye bağırdık.

Yok. Hayır. İki dakika olamaz. Sadece beş saniye gibiydi ama.

"Off hadi yürüyün.Hazel'in bunu neden yaptığını herkes biliyor zaten. Bora'yı kıskandırmak için."

Diyen Kutay'a cevap vermeye çalıştım.

"Hayır ya ben Bora'nın kıskanması için yapmadım." diye yanıt vermiştim ki Buluç'un başı önde, elleri cebinde gitmekte olduğunu gördüm.

"Buluç !" diye bağırsamda yanıt vermedi.

Hemen Buluç'un arkasından yetiştim ve kolundan tuttum.

"Dinle beni ! "

"Daha sonra konuşsak iyi olacak Hazel."

Diyerek elimin tutmuş olduğu kolunu çekip yürümeye başladı.

Bende onun yanına gidip onunla birlikte yürüdüm.

'Tamam bana cevap verme. İstersen yüzüme de bakma ama anlatmama izin ver." Dedim. Buluç hiç bir tepki vermedi. Onu kullandım sanıyordu eminim.

"Bak Buluç, Bora ve Gözde sarmaş dolaş gelince yediremedim. Üzülmedim. Ama onunda üzüldüğümü sanmasın istedim."

Adımlarımız giderek hızlanıyordu. Yutkunup devam ettim.

"Böyle bir şey yapmam saçmaydı evet ama inan bana seni üzmek istemezdim. Bu kadar kırılacağında aklımın ucundan geçmezdi."

Sakin ve bir o kadar da dar bir sokağa girdiğimizde tekrar yutkundum ve devam ettim,

"Özür dilerim. Seni kırmak istemezdim. Ya gerçektenn ! Hem çok hevesli değildim zaten seni öpmeye."

Son söylediğimden sonra Buluç beni bi duvara yasladı ve ellerini duvara koyup beni hapsetti.

Hem sinirli hem de korkunç bir şekilde gözlerime yaklaştı.