Bʟɪɴᴅᴇᴅ ʙʏ ʜɪᴍ

14.

        𝙹𝚎𝚘𝚗 𝙹𝚞𝚠𝚘𝚗'𝚜 𝙿.𝙾.𝚅
________________________________
Гэхдээ би үнэхээр мэдээгүй тэр хоёрыг одоо хүртэл нэг нэгнээ тийм ихээр хайрладаг байсныг. Би л бүх зүйлсийг хэцүү болгоод байснаа үнэхээр мэдээгүй.
Хэрэв Юнги бүгдийг надад хэлээгүй байсан бол би өдийд ингээд Тэхёнтой уулзаад зогсохгүй байсан байх.
Би "Жонгүг та хоёр үерхдэг байсанг олж мэдчихээд чамтай харилцаагаа үргэлжлүүлсэн минь үнэхээр буруу зүйл болчихжээ"
Тэхён "Үгүй дээ, өөрийгөө Жонгүгт хайртай гэдгийг мэдсээр байж бүр болоогүй чамайг эгч нь гэдгийг мэддэг байсан мөртлөө чамтай үерхсэн миний буруу"
Би "Намайг Жонгүгийн эгч гэдгийг мэдсээр байж яагаад үерхсэн юм бэ?"
Би түүнийг үнэхээр мэддэггүй байсан л гэж бодсон юм сан.
Тэхён "Зүгээр л чамтай үерчихвэл Жонгүгийг мартчих юм шиг санасан юм" хэмээн хэлээд тэр уртаар санаа алдлаа.
Би "Одоо тэгвэл чи хайртай нэгэн дээрээ оч, оройтхоос нь өмнө"
Хийсэн үйлдэлдээ үнэхээр их гэмшиж байгаа болохоор ингээд ч болтугай гэмээ бага ч гэсэн цайруулах байх л гэж найдъя.
Тэхён хэлсэн үгэнд минь гайхсан бололтой итгэж ядсан харцаар харан "Үнэхээр зүгээр гэж үү?" гэж асуув.
Би "Мэдээж шүү дээ, та хоёр хамт байх ёстой" гэхэд минь тэр над руу инээмсэглэн "Баярлалаа" гэж хэлээд явсан юм. Гэхдээ яагаад ч юм харц нь үнэхээр гунигтай.

Хүсээгүй ч нулимс минь өөрийн эрхгүй урсаад унав. Хамгийн сүүлийн удаа л ганц уйлчихья.
Надад уйлах эрх байхгүй ч сүүлийн удаа л уйлчихья.