Cry of a Mistress (Published by KPub Book Publishing)

Special Chapter

Special Chapter

Mistress

Her lips slowly curved into a wide smile. Nanlaki rin ang mga mata niya nang matagumpay na mapatakbo ang kaniyang bisikleta nang tuloy-tuloy.

Regalo ito sa kaniya ng Daddy niya for her eleventh birthday. She requested it.

Ang sabi ng Daddy niya ay hintayin niya ito at gagabayan pa siya nito sa pagbibisikleta. Hindi tulad ng mga naging bike niya noon ay wala na itong training wheels.

Pero sa excitement ay hindi na niya nahintay ang ama na nasa hospital pa nang mga oras na iyon kasama ang Mommy niya dahil doon nagtatrabaho ang mga ito.

At kanina pa nga siya paikot-ikot sa Subdivision sakay ng bike niya.

But just like what happened a while ago, ay muling natumba ang sinasakyan niyang bisikleta kasama siya sa kawalan ng balanse.

Agad siyang napangiwi at ininda ang sakit ng muling pagkakahulog sa sementadong daan.

Medyo mataas pa ang sikat ng araw kaya nang iwan niya kanina ang yaya niya ay nagsi-siesta pa ito sa bahay.

"Are you okay?"

Parang mula sa kawalan ay may lumitaw na lalaki sa kaniyang harapan. Tinutulungan siya nitong makatayo.

"Ayos lang ako..."

"May sugat ka," anito.

Bumaba rin ang tingin niya sa kaniyang tuhod at siko na may mga gasgas na nga. Napangiwi siya.

Bahagya niyang pinagpagan ang suot na damit.

"Where's your house? Ihahatid na kita sa inyo. You should go home now and clean your wounds."

Muli siyang nag-angat ng tingin sa tumulong sa kaniya. Nakatayo sila sa harapan ng isa't isa at nagkatinginan.

"Ah, doon..." bahagya niyang tinuro ang direksiyon ng bahay nila.

Tumango ito at nilapitan ang bike niya. Pinatayo nito iyon bago muling bumaling sa kaniya.

Pinasakay lang siya nito at ito na ang nag-pedal ng bisikleta pauwi sa kanila.

"Do you live here, too?" she asked.

"No. We just visited a family friend." he answered.

Hinihipan ang kanilang mga buhok at humahaplos ang panghapong hangin sa mga balat nila.

"Dito na." aniya.

Tinabi nito ang kaniyang bisikleta sa harap ng gate ng kanilang bahay. Marahan siyang bumaba mula sa bisikleta at inalalayan parin siya nito. Umalis din ito sa bike niya at lalong tinabi sa gate nila iyon.

"Thank you." she thanked him.

He just nodded. "Pasok ka na." tukoy nito sa loob ng bahay nila.

Tumango siya at tinalikuran na ito ngunit hindi pa man tuluyang nakakapasok sa kanilang gate ay muli niya itong hinarap na nanatiling nakatayo pa rin naman doon at binalikan ito.

"Ano nga pala ang pangalan mo?" she asked.

"Connor."

She smiled. "Elaine."

And that was how they first met.

* * *

"Don't be nervous." bahagya niya nalang itong tinawanan. She can't help it. Mukha na itong hindi mapakali, as if it was still his first time. "My parents don't bite." she chuckled.