CHAPTER 6

12 7 2
                                    

Quinn

I saw confusion on her face while me on the other side is fucking stuck at staring at her!

Matapos niyang sabihin sakin ngayon na ang pangalan niya ay amana sai levisay which is my mother name pero hindi daw siya ang nanay ko?wow just wow diko maimagine na ganito na kalala ang pagkabitch niya na aabot sa hindi pagkilala niya sakin.

"Amazing!" Yan nalang ang lumabas sa bibig ko dahil wala na akong masabi pa.

Then nilingon si dad na totok na totok samin ng tignan niya ako sa mata ay kumunot ang noo ko para ipahiwatag niya sakin ang nangyayari!

"Dad" i called him dahil hindi parin siya nagsasalita

"Can you explain what the hell is going on?because if you will not im gonna send that bitch to hell!" Im fucking furious damn .i cant stop my self from shouting to my father what a hypocrite self! I just said to my self earilier that answering back to your parents is bad now im doing it.hah! Badass daughter.

Sabi ko mag sosorry ako sa pagsigaw sigaw at pag sagot sagot ko tapos ngayon yun ang ginagawa ko wew self you are such an amazing lady!

"You're mom...." sabi niya tapos lumingon siya sa kanan na para bang ayaw niyang tumingin sa mga mata ko.

"Its late umuwi kana" napanganga ako sa sinabi niya.as in yung tipong pwede dang pumasok yung langgam at ipis.putangina pamamahay ko to tas ako yung papaalisin.

"Wow!" Tapos tumalikod na ako papunta sa taas para pumunta sa kwarto ko dahil im not backing down.never! Tangina lang eh no?sasabihin yung mama mo tapos umuwi kana kasi mag gagabi na!nakakaulol

"As if dad,this is my house.my rules so either if you like it or not ang babaeng yan ang lalabas!hindi ako." Madiin kung sabi habang naglalakad pataas.

Kaya nga ako nag aral sa fancy academy to have a better personality and it helps a lot,note the sarcasm bitch!

Ng makapasok ako sa kwarto ko ay nakahinga ako ng maluwag hindi ko napansin na hindi pala ako humihinga kanina dahil sa tension.

5 years akong nawala sa bahay na to and it feels like home.putangina kanina pa ako sarkastiko ah?ngayon kolang napansin.

While scanning my room ay nahagip ko ang photo album na nasa loob ng glass cabinet kaya nakita ko ito agad akong tumayo upang kunin ito.

Umupo ako sa L-shaped pink sofa ko habang sinisimulan buksan yung album.napangiti ako ng may makita akong bata naka saya at croptop naka headband ba ito ng butterfly isang tingin mo palang sa kanya ay mapapasabi kanalang ng woahh taray!

And its me. I remember that day when my mother bought that butterfly headband.

Hayy ng nasa gitna ako ay napatigil ako dahil may isang babaeng nakauniform ng highschool at nakaakbay ang daddy at mommy niya sa kanya.napakasaya nila sa picture na para bang wala ng mas sasaya sa oras na yun.

its me and my parents.

In the past.

Period.

Kasi kahit kailan hindi na mabubuo ang perpektong pamilya na nasa larawan na ito.

Hindi ko alam kung bakit bigla na namang tumulo na tubig sa mga mata ko.gripo ba to?di nauubusan ng tubig eh!putangina ayoko nito,ng makalabas ako ng paaralan na yun ay ngayon lang ulit ako umiyak.

"Im fucking tired" duhh ede itulog mo!
Auhgg!i hate my self.

Hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako sa sofa dahil sa kaiiyak.

Nagising na lamang ako ng may katok akong mga naririnig

"Ma'am monic kakain na daw p-po"

"Fine!bababa na ako!"

Ayoko sa lahat ay napuputol ang tulog ko pero i think o have no choice,i think si dad ang nagutos 'cause no one in this house dared to knock on my door without my dad's command.

Nag hot shower muna ako dahil ang lamig ng pakiramdam ko para akong lalagnatin cguro ay nasobran ang pag iyak ko kanina.first i mean second time ko nang umiyak ng ganito.dahil pinangako ko sa sarili kona hindi na ako iiyak sa iisang tao pero i think promises are really meant to be broken.

Ng tignan ko ang mukha ko sa salamin ay hindi na ako nagulat ng makita kong lumobo yung mukha ko.

Iyak pa self.

"I swear this is the last time i will cry.swear"

Bumababa ako na para akong prinsesa i mean prinsesa naman kasi talaga ako sa pamamahay na ito.

Ng maka punta na ako sa dining table ay hindi na ako nagulat ng makita ko si amana.i dont want to call her mother

"Hay akala ko pa naman wala ng basura pag makababa na ako pero mali pala ako" pag paparinig kopa sa babaeng walang hiya.

"Oh ano pang ginagawa mo dito?hindi nararapat ang isang basura sa isang ginto" sabay upo ko sa huling upuan para magkaharap kami dad pero sa magakabilang dulo.

"Oh shut up brat dikita kilala"oh it hurts bitch.

"Enough" alam kung pag seryoso na si dad ay kailangan mo natalagang tumigil dahil dimo alam ang mangyayari sa susunod baka iiyak kanalang dahil sa trauma.

"Oh lets eat im famished bitch" hindi ko nilakasan yung mura dahil alam kung di aabot kay dad dahil malayo ang agwat ng upuan namin.

"Lets pray first hon" nakangiti si sai habang sinasabi yun kay daddy.apaka anghel demonyo naman!

Let's pray first hon.hon honin mo mukha mo!

Matapos naming manalangin ay kumain na kami ng masagana.yung tipong ang saya saya ng usap niyo at hindi kayo asar sa isat isa ganon yun.

Sarcasm is a bitch.

"Do you know what is sarcasm amana?" I started to open a topic para naman di boring yung pananghalian i mean dinner namin.

"Of course" sagot naman nito .apaka galing stupid bitch naman.

"Oh really?what is it?" Kay sarap asarin ang mukha niyang maganda.pweh!kumunot ang noo nitong kay linis tignan kasi barbie forehead ang peg te!

"I dont need to explain to you 'cause i know you already knew it" kalmado nitong sagot.hayy di ko alam kong bobo ba ito o ano?sagutin ba naman ng i dont need blah blah blah!

"Stupid" napatigil siya sa pagsubo at biglang sumama ang tingin nito sakin.

"What did you say?"

Hayy di lang bobo bingi pa.

"Sarcasm is used to the people who are STUPID or IDIOT to insult them without them knowing" i calmly replied .eat that bitch!

To be continued . . . . .

MISSION:1 HIDE YOUR IDENTITYWhere stories live. Discover now