Chasing The Wind ( Wind Series # 1 )

Chapter 47

Goodbye

-Xav-

NATAPOS NA ANG school year, di na kami nakapag attend ng moving up ni Sniper kasi busy kami sa meeting and orientations para sa pagiging exchange student namin. Nandito kami sa may Shang ri-la inaantay ang mga kaibigan namin, kasi bukas na rin ang alis namin ni Sniper, were currently waiting here on Raging Bull Chophouse and Bar and katabi ko si Sniper

Nanonood kami ng The Return of Superman na korean variety show na may baby at tawa kami ng tawa kasi ang cute nung triplets, yung kamay ni Sniper nasa likod ko habang ako naman ang may hawak sa cellphone. Natawa naman ako ng madaganan ng kama yung bata pati rin si Sniper ng may nagsalita

"Edi sana all sweet" napa-angat ang tingin namin sa nagsalita, si Bianxi at kasunod nya si Dash, Vina at Gunter. Tatawa sana ako ng makita kong kasunod nila si Kara at Quart, im not in the mood to vibe anymore. They sat infront of me, i feel them staring at me but i dont care. I looked at Vina and she just shrugged her shoulder and rolled her eyes for Kara

Ang tahimik

"Hehehe baka naman gusto nyo magsalita, ano kakain lang tayo?" sabi ni Bianxi sabay subo ng steak, punong puno ang bunganga nya, siniko naman ako ng Sniper ko habang punong puno din ang bunganga, may sauce pa sa gilid ng labi, kumuha ang tissue para punasan yun

"Aalis na kayo bukas? huhuhu, 2 years pa bago ulit namin kayo makita" sabi ni Vina at tumungo naman ako

"Yup, tommorow morning, hahatid nyo pa ba kami?" i said in my cold voice that made them quite, siguro napansin nila yun

"It take us 12 hours bago makarating dun, i'll miss y'all" ng matapos ko yung kinakain ko ay lumabas ako at hinila si Sniper, nawala ako sa mood dahil ang usapan silang 4 lang ang pupunta at hindi kasama ang 2 yun

"Ill pick the both of you using my van"  sabi ni Quart bago umalis hila hila si Kara, inirapan ko lang ang fiancee

••••

"MAMIMISS KO ANG unica ija ko, call everyday Xiah, di ako sanay ng walang maasar" mata-touch na sana ako kaso hindi eh, ako kasi lagi nyang binubully dito sa bahay, inayos ko na lahat ng bagahe ko at mga supplies ko sa kwarto

"Papadalahan ka naman ng daddy mo ng allowance kaya dont you worry pero magtipid ka pa din" tumungo naman ako at lumabas na, humalik ulit ako kay mama, kuya at Xivian na pa-iyak  na, may nakita akong itim na van na naka-parada sa tapat namin, kumaway na ako at pumasok, pagpasok ko si Vina at Bianxi na umiiyak ang bumungad saakin, umupo naman ako sa  tabi ni Sniper na tulog

"Okay lang kayo? Grabe yung iyak ah" ng makaupo ako ay napadako ang tingin ko kay Quart na nasa driver seat at tinignan ako sa rearview mirror, inirapan ko lang sya at umayos ng upo

"Lets go!" masayahing sabi ng epal na si Kara, inirapan ko na rin sya

"Dont use that attitude on my fiancee, Fortalejo" he said

"Pakihanap muna paki ko, Montermayor" ani ko at humiga na lang sa balikat ni Sniper na natutulog din, mahigit 1 hour pa naman ang byahe namin papuntang NAIA

"Easy lang" sabi ni Dash, di ko na lang sya pinansin hanggang sa makarating kami sa NAIA Terminal 1, nakita ko ang mga school admins na sasama samin papauntang Canada, sa Philippine Airlines kami sasakay papuntang Canada, walang Air Canada sa terminal 1 baka sa ibang bansa na kami sasakay pag may stop kami, hinatid na kami. Si Sniper na ang naghila ng maleta ko

"Wait miss, papaalam lang kami" tumungo naman si Ms.Smith dahil dun, lumapit na ako kay Vina at Bianxi sabay yakap

"Mamimiss ko yung laging pinupunasan namin pag natatapunan huhu, balik ka ah! Tawag ka din! Umalis kayong 2 lang ni Sniper kaya siguraduhin nyo pagbalik nyo 2 pa din kayo, baka mamaya 3 na kayo, may buhat buhat---" di ko na sya pinatapos kasi binatukan ko na sya, bwusit! Paiyak na kami tas magpapatawa pa sya ng ganyan. Napatingin ako kay Vina

"Thank you" i said at napa-sobbed naman ako dun, malaki ang tulong na nabigay saakin ni Vina

"Magpakasaya ka sa kanya ah, kalimutan mo na si Quart" tumungo naman ako sabay punas ng luha at tingin kay Sniper na nagpapaalam na sa mga kaibigan nya, tungo pa din ako ng tungo

"Of course i will, masyado na syang masakit, maybe strangers is already enough" i said at inakap na naman sila muli, bumeso na rin ako kila Dash at Gunter na naging malaking parte rin sa buhay ko, niligtas din nila ako

"Kayong 2! Wag nyong sasaktan bestfriend ko lalo ka na Dash! Na-broken na yan dati, pag 'yan pinaiyak mo! Uuwi ako agad dito" natawa naman sya sa sinabi ko, hindi ko na dinapuan ng tingin sila Kara at Quart. I hate the both of them and if he ever finds out the truth

His apology wont be accepted, pumasok na kami para sa security check, inabot ko na rin ang passport ko at luggage sa x-ray, kumaway ulit ako sa kanila bago pumasok na ng tuluyan. Inakap naman ako ni Sniper habang naghihintay para sa check-in

"Hey! Stop crying! I felt like you dont wanna be with me" napa-angat naman ang tingin ko sakanya sabay hampas ng dibdib nya

"Mema ka noh?" sabi ko at tumawa naman sya ng malakas, pinagtitinganan naman sya lalo ng mga kababaihan na nakapila din, dumiresto na kami sa Bereau of Immigration at nag-board na sa gate namin. Ill miss you Philippines

-End-