Wayne Kardeşler

Eski Gotham Sirki

Hatırlatma

Hepsi birbirine bakıp tablonun yanına gitti ,girişi etkinleştirip odaya girdiler. Damianın gözüne dünkü siyah duvar takıldı "onu açmaya ne dersiniz, nede olsa herşey ondan sonra başladı" 'ozaman'dedi Jason ,ellerini birbirine sürterek 'siyah duvar operasyonu başlasın'.

Yeni Bölüm

Time onlara baktı "bunu yapmamız yanlış biliyorsunuz dimi" dedi ,ikiside kafa salladı ,Time ise sırıttı "ozaman yapalım" .

Üçüde siyah duvarın önüne geçti.

jason siyah duvara dokundu, ellerini duvara gezdirdiğinde bir duvardan çok cam olduğunu farketti ,onlara döndü "bu bir duvardan çok cama benziyor, aşırı pürüssüz mükemmel " dedi hayretler içerisinde ,o sıra kilit sistemine giriş yapmak için çoktan uğraşmaya başlamış olan Time'a baktı ikiside. Damian kırmızı düğmeyi gösterdi ,"duvarı açıyor olabilir. Denemeliyiz ne dersiniz " Jason evet dercesine bir bakış attı ,Time ise oralı bile olmadı. Damian düğmeye bastığında önüne gelen dijital kilit sistemine baktı ,"eee şifre ne Time" dedi Jason ,meraklı gözlerle ona bakarken ,Time yine hiçbir şey söylemedi, sadece ona bakmakla yetindi Damian kilit sisteminin önüne geçti. "Hey napıyorsun sen ,ne girmeyi planlıyorsun" diyerek onu çekti Time, umursamazca geri kilit sisteminin önüne geçti. 'En fazla şifresi ne olabilirki ,kendi adını koymuştur o büyük ihtimalle unutmamak için' dedi, garip bir sırıtışla Tood ona hak verircesine şifreyi girmesini işaret etti. Damian Dick Grayson yazdı fakat şifre yanlıştı, kırmızı bir ışık yanmaya başladı, daha sonra metelik bir ses; 'yabancı alarmı devrede' diye bağırmaya başladı . Time'ın şifreyi çözmek için bağladığı dijital tabletide çöktü ve tamamıyla kendini sıfırladı.

Dick'ten

Odamda düşüncelerime dalmış yatarken aniden yanan kırmızı ışık ve ardından gelen alarm sesi ile hızla yataktan kalktım, elime demir sopamı alarak aşağı indim ,dikkatli bir şekilde etrafa bakmaya başladım, çocukları hiçbir yerde göremedim ,büyük ihtimalle çalışma salonunda olmalılardı . Direkt girmem tehlikeli olabilirdi ,çalışma salonuna herhangi bir acil durumda girmek için açtığım gizli kapıdan geçtim ,tam içeri girecekken onları gördüm, saldırı altında değillerdi ve sakince konuşuyorlardı . Onları dinledim siyah duvarı açmaktan bahsediyorlardı, alarm onların yüzünden çalışmış olmalıydı ,gizlice yanlarına gittim, arkalarına geçtim sert bir ses tonu ile konuşmaya başladım.

'Siz üçünüz noluyor burda' korkuyla dönüp bana baktılar, aldırış bile etmedim fakat öten alarm canımı sıkmaya başlamıştı ."Alarmı kapat!" diye komut verdiğimde alarm sustu ve ışıklar tekrar beyaza döndü, Jason bana baktı yüzünde aptalca bir sırıtış vardı ,"ah alarm, onu kapattığın için teşekkürler sinir bozucu olmaya başlamıştı" sinirlice ona baktığımda bana sırıtmaya devam etti, Time ise ortamı yumuşatmak istiyordu, "hey sakin ol yanlış bişey yapmak istemedik, sadece Damian dün bütün sorunların bu duvarımsı şey ile başladığını söyledi, araştırmak istedik o kadar" Damian bu açıklamaya nazaran hala sinirli bir şekilde bana bakıyordu ,açıkçası korkmadım değil. 'sen bizden bişey saklıyorsun , abimiz olduğunu söylemiştin, sırlar bitmişti, Batman gibisin sır saklayan bir budala' Batman ve benmi ciddenmi, aramızın düzeldiğini düşünmeye başlamıştım "sen ciddi olamazsın, sırlarım yok tamammı ve beni ona benzetemezsin " daha sinirli bakıyordu bu sinirle herşeye zarar verebilirdi . Bence bu çocuk dışarı salınmamalı ,"ozaman bu duvarın arkasında ne var ? neden saklıyorsun sadece bir cevap istiyorum" soru mükemmel fakat cevap yok ,ah harika "hiçbir şey saklamıyorum ,saçmalama orda sadece dövüşlerden kalan birkaç eşya ve çalınmaması gereken ekipman var" dediğimde inanmamış bir şekilde bana baktı, sen abine nasıl inanmazsın yaa 'ah neyse ne' dedi umursamaz bir sesle, ona baktığımda cidden sinirli olduğunu görebiliyordum ,"yarın Gotham 'a gidiyorum, bunu size daha normal bir ortamda söyleyebilirdim fakat sizi bir arada tutmak hala zor". Jason göz devirerek bana baktı, Damianın sinirli tavrından hala bir farkı yoktu, "seninle bizde geliyoruz, burası yeterince sıktı artık eve dönmek istiyorum ", ona şaşkın gözlerle bakmaya başladım bu duvar meselesi cidden bu kadar sinirlendirmişmiydi onu. 'Ah tabiki yarın sekiz gibi çıkarız ', hiçbiri dediklerimi umursamıyordu, adeta küçük bir sır eski halimize dönmemize yetmişti .