Wayne Kardeşler

Kahve Gibi 🐾

Medya : Dick,Jason, Time, Damian
Medya müzik:Jony~Kometa~

Hatırlatma:Gizli kapıdan geçerek aşağı indim bilgisayarın karşısına geçtim, Jason'un telefonundan birşeyler bulabilirdim. Telofonuna sızdım ve son görüşmelerini falan inceledim en son, Joker ona mesaj atmıştı. Sanırım artık onları kurtarmak için tek başımayım.

Küçük bi taş büyük bir hayatı mahvedebilir,aynı anda kurtaradabilirde.

Karanlık odada tek başına oturuyotdu siyahlara bürünmüş siluet ,korkularının onu ele geçirmesine izin veriyor, hırsı ve öfkesiyle hareket ediyordu . Etrafında olan biteni görmüyor, bir bir kaybediyordu ailesini. Odanın kapısının yavaşça açılmasıyla odaya dolan ikinci bir ışıkla irkildi ,bakışları o yöne dönerken onu çalışmasından eden kişiye sinirle söyleniyordu. Kapıdaki kişiye baktığında o kişinin Tim olduğunu gördü.

Tim kapının kolunu bırakıp Bruce'un yanına gitti. Yatağın üstüne oturup ona bakmaya başladı, gözlerinde sinir ,hüzün, korku ve yanlızlık vardı. Koskoca Bruce Wayn'in karşısında duygularını ilk defa belli ediyordu, akan gözyaşlarını önemsemeden sinirle konuşmaya başladı "Jason'da gitti, joker onuda ele geçirdi " . 'Üstünde çalışıyorum, odamdan çık işimi bölüyorsun ' sakin sözleri karşısında, siniri kat be kat arttı oğlanın, "HİÇ BİR ŞEY YAPMIYORSUN, YETER. DÜŞÜNMÜYORSUN, ONUN HAMLELERİNİ GÖREMİYORSUN. SEN KİMSEYİ BULMAYA ÇALIŞMIYORSUN, kaybediyoruz abilerim ve kardeşim, onlar gitti ve ben tek kaldım baba" sonlara doğru kısılan ve titreyen sesini önemsemedi, belkide önemsemek istemedi. "Korkuyorum baba, sana sığınacak kadar korkuyorum. O lanet palyaçonun eline düşmekten değil, ailemi kaybetmekten korkuyorum. Seni kaybetmekten korkuyorum" son sözlerini söylemiş, gözlerinden akan yaşları önemsemeden odadan çıkmıştı. Koridordo ilerlerken önüne bakmadığı için çarptığı kişiye baktı. Alfred'in tatli gülümsemesine karşılık sadece yaşaran gözleri ile baktı ,birine ihtiyacı vardı. Bunların geçeceğini söyleyecek birine ,Alfred'in korkuyla bakışlarına karşılık ona sarılması ile bir nebzede olsa rahatlamıştı. Fısıltı gibi çıkan sesi ile "Teşekkürler" dedi ve hızla odasına gitti.

Alfred arkasından baktı kısa bir süre, artık dur demesi gerekiyordu. Hızla Bruce'un odasına gitti, hayatında ilk defa böyle sinirlendiğini hatırlıyordu, kapıyı çalmadan içeri daldığında irkilerek ona baktı Bruce. Tim'ın ona dediklerini pek umursamış gibi görünmüyordu. Karşısına dikildi adamın ,bir baba edasıyla konuşmaya başladı,  "Bruce biliyorum onu yakalamak istiyorsun ama anlaman lazım, hayatını ,arkadaşlarını ve en önemlisi aileni kaybediyorsun .Joker'e olan bu öfken sana bütün hayatını kaybettiriyor, artık başa çıkman lazım. Önceliğin onu yakalamak değil aileni kurtarmak olsun . Dick ile başlayan bu oyun lütfen herkesi kaybetmeden son bulsun, lütfen kendine gel Tim'ın sana ihtiyacı var. Onu artık yalnız bırakma, benim sana bir zamanlar sahip çıktığım gibi ona sahip çık. Dick'i  bir daha yüzüstü bırakma, sana güveniyorum oğlum " . 'Deniyorum Alfred, her yerde onu arıyorum, siz ikiniz benim naaptığımı sanıyorsunuz, yeter artık. Eyer çok becerikliyseniz siz bulun onları.'