Smart Bitch

Chapter 6

Zava's POV

"Kilala mo ba yung Zefa—— ano ba yun? Ay basta yung Harper, Zava?" tanong agad ni Asia sa akin.

"Oo nga, bakit nakatingin yun sayo, at parang may pinaparating pa. magkakakilala ba kayo?" sabi naman ni Madei.

"Hindi eh, ngayon ko nga lang siya nakita, pero parang narinig ko na ang apelyido niya, nakalimutan ko na nga lang." walang emosyon kong saad.

"Baka naman nakaaway mo yun noon? O napahiya mo? Kaya baka bumalik para maghigante? Char!" -Asia.

"Hindi nga, ngayon ko pa nga lang yon nakita eh! Ewan ko ba! Apelyido lang niya ang pamilyar sa akin, hindi ang Zebrang yun!"

"W-what?! Z-zebra?!" malakas na tanong nilang dalawa tila hindi makapaniwala.

"Huy gaga ka ah! HAHAHAHAHAHAHHAHA!"-Madei

"Taena mo Zava! Puro ka kalokohan! Bwahahahahahhaah!"- Asia

"Eh kasi naman, hirap sauluhin pangalan niya tas katunog pa sa Zebra, bat ko naman papahirapan sarili ko kung pwede namang padaliin, duhhhh! Use your utokbrain guys! Bagay naman sa suot niya kanina eh! Stripes black and white! Kaya Zebra!" mahaba kong litanya sa kanila.

"HAHAHAHAHAHHAHAHAHAHHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHHAHAHAHAHAHAHAHAHHAHAHAHAHAHAHAHAHAHHAHAHAHAHAHHAAHHAHA HIKKK! Ibang klase ka talaga mag-isip fren! Pwede na rin! HAHAHAHHAHAHAHAHAHAHAH!"- si Madei

"Saludo kami sayo, bossing."- Asia sabay saludo pa talaga pagkatapos nagtawanan na naman sila.

Nako po patigilin niyo tung dalawa to!

"Magsitigil nga kayo! Totoo kaya yun!"- Ako

"Oo na! Tara na nga!"- Madei habang namumula parin sa pagtawa!

"Pagkayo di tumigil lagot talaga kayo sa akin." seryoso kung banta sa kanila. Tumahimik naman sila pero halatang namumula sa pagpipigil sa tawa.

Tapos na aming klase ngayon papunta kami sa agency namin, tatambay kami doon ngayon. Nakasanayan na naming tumambay doon dahil palagi rin naman kaming nag-eensayo doon.

Pero hindi kami mag-eensayo ngayon, Wala lang, type lang namin. Manonood lang kami sa mga magtetraining.

Kunting tiis nalang namin magiging agents na kami, yes! At the age of 15 hehe! Wala eh! Magaling eh!

Papasok na sana kami nang may lumuhod at niyuko ang ulo sa harap ko. Ahhhh, yun pala yung binalaan ko dati, when was that again? I think 4 years ago. Yeah! 4 years, when I'm 11 years old.

Natatakot na nga sakin mga tao dito simula noon at kahit hanggang ngayon. Hindi na sila makatingin ng diritso sa aking mata. Nahihiya silang makipag-usap sa akin at higit sa lahat ako ang kinatatakutan nila, well Wala naman silang magawa dahil kahit ina ko hindi ko na pinapansin mga rap niya sa akin!

Rap nga! Mabilis kasi siya magsalita kapag nanenermon.

At simula noong nangyari sa training grounds 4 years ago, sinunod na noong taong natalo ko ang mga banta ko sa kanya. Haha! Takot lang niyang mawala sa landas haha!

Hindi ko nalang siya pinansin at naglakad nalang papunta sa quarter namin. Yeah, may quarter kaming tatlo dito, room kumbaga.

Pwede kaming matulog doon dahil kompleto siya ng gamit mukha na ngang condominium eh, pero para sa aming tatlo lang.

"Haha! Grabe ka talaga Zava! Kahit ako di pa rin maka-move On sa nangyari 4 years ago kapag nakikita ko yung gwapong manong naluluhod sa harap mo! Haha! Astig mo talaga mahal na reyna!" saad ni Madei.