Zawgyi
"နာရယ္အာ~အိမ္ျပန္နားလိုက္ပါလား ေဒၚေလးတို႔ေစာင့္ေပး
ေနမယ္ေလ...သမီးလည္းငါးရက္ဆက္တိုက္ဆိုေတာ့ပင္ပန္း
ေနေတာ့မယ္"
"ဟင့္အင္း...အာပါး သတိရတာကိုေစာင့္ခ်င္ေသးတယ္"
ခြဲစိတ္မႈလုပ္ထားတာမၾကာေသးတာမို႔ သတိရဖို႔အခ်ိန္လည္း
အနည္းငယ္ၾကာဦးမည္ဆိုတာသိသည္။ေဆးရံုစစတက္ခ်င္း
ရက္ေတြတည္းက ညဘက္ေတြလည္းသိပ္မအိပ္ျဖစ္တာေၾကာင့္ ပင္ပန္းေနတာကိုသိတဲ့ေဒၚေလးတို႔က အိမ္ကိုခဏျပန္
နားဖို႔ေျပာေနေပမယိ့ သူမကလည္းေခါင္းမာလို႔ေနသည္။
"ဆရာဝန္က မနက္ျဖန္ သဘက္ခါေလာက္မွသတိရမယ္လို႔
ေျပာတယ္ေလ ေဒၚေလးတို႔လည္း႐ွိတာမို႔ ျပန္နားလိုက္ပါ
ကေလးရယ္ "
ခႏၶာကိုယ္ကတကယ္ပင္ပန္းေနၿပီျဖစ္ေပမယ့္ စိတ္ေၾကာင့္
သာ..အာပါးျပန္သတိရၿပီးက်န္းမာလာတာကိုအျမန္ျမင္ခ်င္ေန
တဲ့စိတ္ေၾကာင့္သာ ေတာင့္ထားႏိုင္တာျဖစ္မည္။
"ေဒၚေလး...အာ-အာပါး ျပန္ေကာင္းလာမွာမလားဟင္..ဟင့္ အာပါးထပ္ၿပီးတစ္ခုခုျဖစ္သြားမွာကိုေၾကာက္တယ္ အင့္ဟင့္"
"အခုအားလံုးအဆင္ေျပသြားမွာပါ အဲ့ဒါေၾကာင့္စိတ္ပူမေနပဲ
သမီးကက်န္းမာေရးကိုလည္းဂ႐ုစိုက္ရမယ္ေလ စကားနား
ေထာင္ေနာ္..."
"......."
"ေဒၚေလးတို႔အိမ္ကိုပဲျပန္လိုက္ပါလားသမီး ဟိုဘက္အိမ္မွာ
တစ္ေယာက္တည္းဆိုေတာ့ စိတ္မခ်လို႔ပါ~"
"ရတယ္ ေဒၚေလး သမီးတစ္ေယာက္တည္းေနေနက်
ေနာက္ရက္အတြက္အဝတ္ေတြထပ္ထည့္ၿပီးသြားရင္ျပန္လာ
ခဲ့ပါမယ္..."
"ကဲ...ေျပာရခက္ၿပီ နားၿပီးမွျပန္လာခဲ့ခ်ည္~ အာ..ၿပီးေတာ့
အျပင္မွာသမီးသူငယ္ခ်င္းေရာက္ေနတယ္ သတင္းေမးမလို႔
ထင္တယ္ ဝင္ခဲ့ဖို႔ေျပာတာကိုသမီးကိုေစာင့္မယ္ခ်ည္းပဲေျပာ
ေနတယ္"
"Nae?"
ဘယ္သူ႔ကိုမွအာပါးေဆးရံုတက္ေနရတဲ့အေၾကာင္းကိုသတင္း
မေပးထားမိတာမို႔ ဘယ္သူဘယ္သူလာသည္မွန္းစဥ္းစား၍
မရေပ။
အျပင္ထြက္လာတဲ့အခ်ိန္မွာလည္းဘယ္သူမွ႐ွိမေနတာမို႔ ေမ့
ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္ပဲေနလိုက္မိသည္။
![RIVALS [Completed]](https://img.wattpad.com/cover/239815352-64-k20484.jpg)