•bölüm 14

1K 137 127
                                    

"Birbirimizin kalbine dert olduğumuz yetti. Biraz da derman olalım mı?"

İsmailin eli Aslıhanın belinde, Aslıhanın eli ise İsmailin başının arkasındaydı. İkili hala alınları birleşik bir şekilde gülümsüyorlardı.

İsmail: Ben inanamıyorum Aslı. (sesi titremeye başlar.) Bu anın gerçek olduğuna inanamıyorum.

Aslıhan: (nefesiyle güler.) Ben de.

İsmail kendini geri çeker ve Aslıhana bakar. Gözleri dolmuştur.

İsmail: Nasıl yani, ben şimdi istediğim zaman saçlarını okşayabilecek miyim ? (saçlarını okşar.)
İstediğim zaman yanaklarını okşayıp gözlerinden öpebilecek miyim? (yanaklarını okşayıp göz kapaklarından öper.)
İstediğim zaman gözlerine bakıp aşkımı itiraf edebilecek miyim artık sana?
(gözlerinden yaşlar süzülür.)

Aslıhan İsmailin gözyaşlarından usulca öper ve İsmailin başını iki elinin arasına alır.

Aslıhan: Artık sadece mutluluk olup akmak istiyorum gözlerinden. Bu öpücüğüm de imzam olsun mutluluğumuza.

Aslıhan İsmaile sıkıca sarılır.

Aslıhan: Artık eminim İsmail. Sevgimden eminim. Sanki hiç nefes almamıştım bu ana kadar. Nefes aldığımı hissediyorum.

İsmail: Ben sana rastlamadan yaşamıyormuşum Aslı. Evet nefes alıyordum, evet gülüp eğleniyordum, hayatım güzeldi ama hep bir şeylerim eksikti. Evet var olmuştum ama neden var olduğumu bilmiyormuşum.

Aslıhan: Şimdi biliyor musun?

İsmail: Evet biliyorum.

Aslıhan gözlerini kısıp İsmaile 'Neden' dercesine bir bakış atar.

Aslıhan: Seni mutlu etmek için. Seninle mutlu olmak için. Tüm hayatım boyunca bunu beklemişim. Seni bulmayı, seninle rastlaşmayı.

Aslıhan İsmaile daha da sıkı sarılır.

Aslıhan: İyi ki rastlaşmışız.

İsmail: İyi ki.

•••

İsmail: Ee ne yapmak istersin?

Aslıhan: Bilmem ki ne yapsak?

İsmail: Sen ne yapmak istersen.

Aslıhan düşünür. Aklına İsmail için yazdığı defteri gelir.

Aslıhan: Şeyy..

İsmail: (derin bir nefes verir.) Ben bu şeyleri biliyorum ya. Kötü bir şey gelmiyor dimi.

Aslıhan: Yok hayır. Kötü değil deeee.

İsmail: Dee ne?

Aslıhan: Sadece.. Bilmiyorum ya.

İsmail Aslıhanı zorlamaz.

İsmail: Aklındaki neyse, sen ne zaman istersen o zaman dökülsün dillerinden. Hiçbir şey hakkında istemeyerek ve zorunda hisseder açıklama yapmak zorunda değilsin.

Aslıhan: İstememek değil de. Sadece emin olamadım o kadar.

İsmail: Ben hep yanındayım artık. (Aslıhanın saçlarını kulağının arkasına koyar.) Ne zaman istersen o zaman söylersin.

Aslıhan başını sallar.

İsmail: Boztepeye çıkalım mı?

Aslıhanın gözleri ışıldar.

Aslıhan: Aa olur ben orayı çok seviyorum. Hem teleferiğe de binerizz.

İsmail Aslıhanın heyecanı karşısında güler.

• 𝙎 𝙐 𝙆 𝙃 𝘼 •Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin