Avcı.||Jerza+Gruvia.

14

Juvia

"Bu durum benim canımı sıkmaya başlıyor." Cam kenarından dışarıyı izliyordum.
"Ne zaman dönecekler?"

"Sabretmeyi öğrenmelisin, küçük hanım."

"Söylemesi kolay tabi..." diye hayıflanarak Erza'ya baktım." Beni hiç geride bırakmazdı."

"Sen geride bırakılmadın, güvende bırakıldın Juvia." Diyerek ona destek çıkan Meredy'e gözlerimi devirdim.

"Endişeleniyorum."
Önüme döndüm.
"Doğrusu korkuyorum. O benim tek ailem."

"Benim de tek ailem orada Juvia, inan bana ne hissettiğini biliyorum." Erza önüme oturup, ellerimi avuçlarının arasına almıştı." Pekâla, Jellal'in yaşamsal gücünü hissediyorum. Bu seni mutlu eder mi? Natsunun'da öyle."

"Peki ya Gray?" Diye sormuştu Meredy." Juvia bunu soramayacak kadar utangaç gözüküyor."

"Benim canımı sıkan bu." Diyerek iç çekmişti Erza." Gray bir ruh emici. Hâliyle hiç bir zaman onun yaşamsal gücünü hissedemiyorum. O, insanların yaşam gücüyle besleniyor. Kendisinin belli bir yaşam gücü yok."

"Bu seni endişelendirmiyor mu?" Diye sormuştum.

Bu korkunçtu.

"Peki bu seni endişelendirmiyor mu?"

Yutkundum.
Kendi silahımla beni vurmaya çalışıyordu.

"Ş-şey, ben bir avcıyım ve-"

"Bence bir kez olsun kendine dürüst olsan ölmezsin." Demişti Meredy, gözlerini devirmeyi ihmal etmeyerek.

Yanaklarımı şişirip, tekrar dışarı baktım.

Belli bir şey kaybedeceğim yoktu. Sadece bazı şeyleri sesli söylemek beni korkutuyordu.

Nefesimi vererek, Erza'nın ellerini sıkarak, Meredy ve Erza'nın gözlerinde gözlerimi gezdirdim.
"Beni ürkütüyor."

"Nasıl hissettirdi?" Diyip gülmüştü Meredy, Erza'nın oturduğu koltuğun koluna oturarak." Daha rahat değil misin?"

"Sanırım bu rahatlatıcıydı... ama aramızda tamam mı?" Dedim endişeyle." Kimsenin bilmesini istemiyorum. Sizler dışında."

"Merak etme Juvia, bu bizim sırrımız olacak."

Jellal

"Evet, seni dinliyoruz."

Önümüze birer bardak meyve suyu koymuştu.
"Üzgünüm, alkôl tüketmiyorum. Evde sadece bu vardı."

"Mesele içtiğimiz içecekten daha önemli." Demişti Natsu.

"Çok sabırsızsın..." dedikten sonra gözlerini devirmişti Gray." Bu yüzden kaybediyorsun zaten."

"Senden ders alacak değilim."

"Bu ikisinin derdi ne?" Diye sormuştu Papaz.

"Hangimiz daha erken ölürüz yarışı yapıyorlar." Demiştim tıslayarak.

"Pekâla..." koltuğuna oturdu." Eğer anlamsız kavganız bittiyse buraya kadar gelme amacınıza yardımcı olmak istiyorum."

"Her neyse..." diyerek gözlerini devirmişti Natsu." Bizim buraya gelme sebebimiz hakkımızda çikan infaz kararı."

"Psikoposlukdan çıktı. Aslında olay şu ki doğa üstü yaratıklar çok fazla can alıyorlar ve değişik türden bir çok canlı var. Psikopos kafayı yedi. Onları Tanrı'nın lütfu olarak görüyor."