EPILOGUE

14 3 0
                                    

Makalipas ang Dalawang Taon..

Aj's POV

"Si Mama ang Bayani para sa akin...Ginuhit ko sya dahil naging bayani sya akin simula baby pa lang ako hanggang noong namatay sya..."naiiyak na sabi ko...Hanggang ngayon namimiss ko pa rin si Mama

"AJ,Magbigay ka ng dahilan kung bakit para saiyo ay bayani ang Mama mo???"sabi ni Maam.

"Si Mama ay....Kayang isakripisyo ang lahat para sa akin......Si Mama kayang tiisin lahat ng sakit na sinasabi ko sa kanya noon....Hindi ko man lang naapreciate ang lahat ng ginagawa ni Mama sa akin noon...Sabi daw ni Papa,Pinili daw ni Mama na ako ang mabuhay kaysa na makakita sya.....Kasi mahal nya ako......Kung di lang sinabi ng mga kaibigan ko noon na pahalagahan ko sya,Edi sana buhay pa si Mama....."nakikita kong umiiyak na ang mga kaklase ko sa kwinekwento ko.
"Pinagsisisihan ko na hindi ko minahal si Mama ng buhay pa sya....."napahinto ako"Pero hindi ko pinagsisisihan na Ina ko sya..."sabi ko.Simula ng namatay si Mama ng dahil sa akin ay nagbago na ang trato sa akin ni Papa...Naging mailap sya sa akin at naging malamig.Minsan na lang kami mag-usap kapag dadalawin namin si Mama sa Puntod nya....Miss na Miss ko na si Mama....

"Okay Class,You May now go home now!"nagsigawan mga classmate ko pero ako hindi.
"Except To You Aj...."napatingin ako kay Maam

"Bakit po?"

"Alam kong masakit pa rin sa iyo na nawala ang Mama mo....I Understand that.."

"Salamat po."

"Kung gusto mong may kausap,Nandito lang ako...."sabi ni Maam."Nandyan na pala ang Papa mo."lumingon ako at nakita ko si Papa na nakangiti sa akin kaya lumapit ako.

"Dadalawin muna natin ang Mama mo bago tayo umuwi..."himala,Hindi sya Cold ngayon.Tumango ako.

Makalipas ang Ilang Minuto...

"Mama,Kamusta ka na diyan...Miss kana namin ni papa...Bumalik ka na rito Please.."nagsimula na akong umiyak.."Mama,Nung nagpa-assignment si Maam na idrawing daw namin ang bayani para sa amin...Ikaw ang ginuhit ko kasi Naging bayani ka sa amin ni Papa...."tiningnan ko si Papa na ngayon umiiyak na.

"Wifey,Kung alam ko lang na mawawala ka na sa araw na iyon,Sana Hindi na lang kita pinaalis....Sana nakasama ka parin namin ng anak natin..."yinakap ko si Papa.

"S-sorry Papa,Sa lahat ng pasakit na binigay ko sa inyo ni Mama....Nang dahil din sa akin,Nawala si Mama sa atin..Sorry papa..."yinakap nya ako pabalik...

"Wala kang kasalanan,Anak..."
Sabi ni Papa"Sana masaya na ang mama mo sa langit.Sana nakakakita na sya at sana hindi nya tayo pinagpalit..."sana papa,Sana..

Sana'y magkita pa tayong ulit...Mama...

The End

A Mother's SacrifeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon