Blind Date

¹⁰┃❀┃fire in the dark

"Ama bu kelimeler işe yaramıyor. Karanlıkta ne düşünüyorum?"

-Cxloe, Show You

┃❀┃

🎧Cxloe - Show You

┃❀┃

Chaeyoung'u evine bıraktıktan sonra doğrudan evime sürmüştüm. Açık olmak gerekirse, Chaeyoung'un yanında çok belli etmesem de o kadar yoğunluğun ve gürültünün arasında başım fuardan çıktığımdan beri ağrıyordu.

Torpidodaki hapı çıkarıp bir tane ağzıma attım ve başımı sertçe ovaladım. 

Fuarda saçına taktığım tokam hala ondaydı, unutmamıştım. Sadece bilerek uyarmamıştım. Saçında kalmasını istemiştim ve şansıma o da unutarak tokayı bana vermemişti.

Arabayı park ettikten sonra yorgun adımlarla eve ilerledim. Ayaklarıma kara sular indi desem abartmış olmazdım. Sabahtan beri hiç durmadan koşturmuştum. Bunu yaparken Chaeyoung'a yardım etme isteğim baskın geldiği için yorulduğumu fark etmemiştim ama yalnız kalır kalmaz bacaklarım sızlamaya başlamıştı.

Eve girer girmez ışıkları bile açmaya tenezzül etmeden ezberlediğim yollardan geçip odama ulaştım ve kendimi sırtüstü yatağa attım. Şehrin ışıkları odama yansırken, tavandaki renk cümbüşünü izledim. İstemsizce gözlerimin önünde ciddiyetle çalışan Chaeyoung ve hemen ardından bana kendi yemeğini uzatan Chaeyoung geldi.

Daha önce hiç, birinin kendi ihtiyacını es geçip beni düşündüğünü hatırlamıyordum. Bu yüzden sandviçin Chaeyoung'a ait olduğunu anladığımda hem aşırı derecede şaşırmış hem de diğer yandan buruk bir hüzne bürünmüştüm. 

Kalbinin güzelliğinden miydi bu hareketi, bana mı özeldi?

Bu soruya cevap veremiyordum ve zihnim beni çökertmek için hedef olarak bu soruyu seçmişti. Jimin'le bu konuyu konuşmak istemiyordum. Bazı şeyler de bana özel kalsın istiyordum. Sorunun cevabını öğrenmeyecek olsam da böyle kalması daha huzurlu hissettiriyordu.

Sadece bana kalması.

Gözlerimi kapattım ve derin bir nefes aldım. 

Tam huzurlu bir uykuya dalmayı düşünüyordum ki aklıma yazmam gereken webtoon bölümü geldiğinde hızla gözlerimi açtım. Bir küfür savurup apar topar yataktan kalktım. Bölümü yarın yazacaktım doğruydu ama sahne ayrıntılarını bugün belirlemem gerekiyordu. Önceden belirlemeden bölümü yazmaya giriştiğimde krizlere giriyordum.

Rahatsız hissettiğim için pantolonumu çıkardım ve dolaba koyup yerine bir şort çıkardım. Gömleğimi de çıkarıp askılığa asmıştım. Şortu hızlıca giyip mutfağa indim ve kendime bir kahve koydum. Kahvesiz çalışamaz olmuştum.

Uykum olmasa bile bir takıntı sonucu kendimi o kahveyi yaparken buluyordum. 

Kahveyi alıp yine ışıkları açmadan yukarı çıktım ve çizim tabletimin başına oturdum. Şu an aklımda olan bazı önemli sahneleri kaba taslak çizmeye koyuldum. Diğer yandan Chaeyoung'a nasıl olduğu hakkında mesaj atmayı düşünsem de uyuduğunu tahmin ederek çizmeye devam ettim. 

Yaklaşık yarım saat geçmişti ki yalnızca bir sahneyi kabataslak (!) çizmiştim. Kabataslak çizmek zordu, kendimi kaptırıp daha da devam ediyordum. Oflayarak zorla da olsa sahneyi çizmeyi bıraktım ve aklımdaki diğer sahneye geçtim.

İkinci sahneye başlayalı daha on dakika kadar olmuştu ki telefonumun melodisini duydum. Yatağın üzerinde duruyordu. Kalkıp ekrana baktığımda arayan kişiyi görmemle birlikte keşke kalkmasaydım diye düşündüm.