Yakalanmak Pahasına

11 5 2
                                    

Kahkahalarımız koridoru inletiyor fakat umurumuzda bile değil..
Çok geçmeden koridorun en sonunda olan sınıfımıza giriyoruz ve öğretmen gelene kadar öylece boş boş dolanıyoruz.
Ne kadar uzak olsa da eğer ki birinin gözleri üstünüzdeyse bunu hissedersiniz değil mi? En azından ben hissediyorum.
Can..
Bu arkadaşımız kendini yakışıklı ve zeki zanneden bir gerizekalıdan başka hiçbir şey değil. Allah var çalışıyor.. Dersleri iyi fakat asla bir Denizhan olamıyor.
Yanlış hatırlamıyorsam geçtiğimiz yıl benden iki veya üç kere dayak yemişti ve o zamanlar bağımlı bir insanda değildim. Yani benimle uğraşmaya devam ederse sonu hiç ama hiç iyi olmayacak. Neyse.. Görmezden gelmeye devam ediyorum. Bu sırada hoca içeri giriyor, masasına geçip sınıf defterini kontrol ediyor.. Sorduğu tek şey..

"- Denizhan Uysal ve Kerem Demirler burda mı?"

Tüm sınıf tek bir ağızdan lafı uzatarak;

"- Evet hocamm. "

Diye bağırıp gülmeye başlıyorlar.

" - İyi o zaman herkes burdadır."

Lanet adam komik miydi yani.. Bazen bu adamı yakasından tutup evire çevire dövmek istiyorum..

Dersimiz matematik, sevdiğim ve ayrıyeten gayet başarılı olduğum bir ders. Bu konuda okulda birincilik bayrağını ben taşıyorum. Bir de şu gerizekalı mal adamı sevsem..
Her neyse.

Sınıfın gevezeliği yine üstünde olacak ki her zamanki gibi o cırtlak sesleriyle bağırıp çağırmaya devam ediyorlar.
Hepsinden nefret ediyorum. Saat 11. 10 u gösterirken nihayet zil çalıyor ve ders bitiyor. Hoca sınıftan çıktıktan sonra Kerem'e yöneliyorum..

" - Yanında mı?"

Kerem hafiften başını sallıyor ve aynı anda sıradan kalkıp sınıftan çıkıyoruz.
Tedirginiz..
Sürekli etrafı yoklama ihtiyacı duyuyoruz. Şimdiye kadar hiç yakalanmamış olsakta, bu hiç yakalanmayacağımız anlamına gelmiyor. Bu yüzden dikkatli ve bir o kadar gözü açık olmalıyız.
Koridorun hemen sonundaki tuvalete yöneliyoruz, içeri girip iyice yokluyoruz ve kimsenin olmadığından emin oluyoruz.
Sonrasında ikimizde tek bir tuvalete girip kapıyı kilitliyoruz ve artık rahatlayabiliriz.

Kerem büyük bir hızla cebindeki hapları çıkartıyor. Bir tanesini stresten tir tir titreyen elime tutuşturuyor. Bir süre titrek elimde öylece duran hapa bakakalıyorum ve Kerem'in yüksek tondaki çıkışı ile irkiliyorum.

"- Mal mal bakma Denizhan at şunu ağzına biri gelecek şimdi.."

Kendime geliyorum ve elimdeki hapı hızlıca ağzıma atıp bir iç çekiyorum.
Kapının kilidini açıyoruz ve tam dışarı çıkarken tuvaletin dış kapısı açılıyor ve içeri biri giriyor.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Nov 01, 2020 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

16Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin