Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yağan yağmurla birlikte koşarak odamın camını açtım. Islanan parmak uçlarım hafif hafif üşümeye başlarken burnuma dolan toprak kokusu huzur vermişti. Düşüncelerimden sıyrılmaya çalışıyordum.
Bir işe yaramamıştı.
Yağmuru seyrederken istemsizce akmaya başlayan gözyaşlarıma engel olamamıştım. Şimdi gözyaşlarım yağmur damlalarına karışıyor, vücudum gittikçe ağırlaşıyordu.
Beni sevmediği gerçeği canımı sandığımdan fazla yakıyordu.
Tekrar geldi yüzü aklıma, derin bir iç çektim.
Nakamoto Yuta fazla uzun olmayan koyu kahverengi saçlara sahip, bademi andıran çekik gözleri olan, gülümsemesiyle çoğu insana kalp krizi geçirtebilecek, tatlı, yardımsever, altın gibi kalbe sahip bir insandı.
Sadece ona bakınca bile ona hayran kalmadan edemezdiniz.
Yuta tek kelimeyle mükemmeldi ve benim ona aşık olmam için özel bir şey yapmasına gerek yoktu.
