Tears in Heaven (Architect Series #3) [Publish Under B&B Printing Service]

Chapter 20

Four months had passed and everything flows accordingly. Living away from the people I used to be with for a long time, made it hard for me. Sobrang hirap kalimutan ang mga nakasayan kong gawin nang nasa Pilipinas pa kami. Pero habang patagal nang patagal kami rito, unti unti kong nasasanay ang sarili kong mag isa.

Mommy undergo therapy treatment and I am thankful to God above that mom's slowly going better. Magagaling talaga ang mga psychologist dito at nagawan nila ng paraan ang kondisyon ni mommy. Ang dami ring sakripisyo ang ginawa ni daddy sa loob ng nakalipas na mga buwan.Pabalik balik si daddy rito at sa Pilipinas para asikasohin ang negosyong naiwan doon.

"Shan?" napalingon ako sa likuran nang may tumawag sa akin.

Nangunot ang noo ko at nanliit ang mga mata nang hindi ko kilala ang lalaking tumawag sa akin. Siguro kilala niya ako since he's a Filipino.

"Yes?" I asked and force a smile not to offend him.

"Shan, ako 'to, si Kris!"

My eyes went grew bigger in shocked. My lips literally formed an "o" and cant manage to speak. Hindi ko talaga siya na kilala sa postura niya ngayon. He's nerd back to Amstar University! But seeing him now potangina, daig niya pa ang lalaking mga type ko noon!

"Kilala mo na ako?" awkward siyang ngumiti at itinaas ang kanyang sun glasses.

"Uh, ikaw 'yong nerd?" I asked hesitantly.

He laughed so hard and handed me his hand. "Kris Samonte," aniya.

I chuckled a bit and accept his hand. "Shannon Leigh Presno, single and ready to mingle." then I winked at him.

"Ayokong mapabilang sa mga hinarot mo noon," biro niya.

Hindi kaya ako maharot. Nakakatawa na nang may nagpakilala sa'kin ng pag ibig, nabago ako nito. I learned to be serious.

Kris asked me a coffee so I grabbed it. Gusto ko rin may makakausap tungkol sa mga bagay sa Pilipinas. Nakakamiss rin ang atmosphere do'n. Actually, si Kris ang unang Pilipino na makakausap ko rito sa States. We talked a lot and shared some stories go back when we were still in the Philippines. Nasabi niya rin na isang taon na siya rito, right after he graduated at Amstar nagpasiya na siyang sumunod sa mga magulang niya rito. Psychologist na pala siya. Kung alam ko lang sana sa kanya ni mommy nang pa check up. Kay gwapong Doctor!

"Grabe pinagbago mo! Hindi ka na nerd ah? May jowa ka na? Lakad kita sa kaibigan ko!"

Nanlaki ang mga mata niya at nang makabawi ngumiti ito ng hindi labas ang ngipin.

"Loko ka, Shan! Kita ng may jowa mga kaibigan mo rereto mo pa ako!"

I rolled my eyes and sipped on my tea. "Duh, I have a lot of friends. Sino ba gusto mo?"