SEN GÜL YETER #TEXTING# Tamamlandı

3. BÖLÜM

Çiçeklerim lütfen yorum yapmaya özen gösterelim 🌼

🍁🍁

@senisevenbirot: selam, çiçeğim 🌼

@emirtekin: çiçeğim?

@senisevenbirot: Evet , çiçeğim

@senisevenbirot: Ne var ki bunda?

@emirtekin : sence?

@senisevenbirot : Sana çiçeğim dediğime bişey demezsin umarım. 

@senisevenbirot: desende umrumda olmaz zaten çünkü sen benim çiçeğimsin nokta.

@emirtekin : Tam da ona diyorum.

@emirtekin: bana çiçeğim falan deme

@senisevenbirot : herkese çiçekler açarken bana dikenlerini çıkaracağın aklıma gelmemişti özür dilerim.

@emirtekin: Ben herkese çiçek falan açmıyorum bunu nerden çıkardın?

@senisevenbirot: her tenefüs yanında başka bir kız görünce öyle zannettim

@emirtekin :yanlış zannetmissin

@senisevenbirot: eminim öyledir

@emirtekin :sen kimsin de şuan beni sorguluyorsun ?

@emirtekin: daha bana adını söylemedin?

@senisevenbirot :söyleyecek olsam niye fakeden yazayım ki ?

@ emirtekin: bilmem, fantazi?

@senisevenbirot: Saçmalama istersen.

@ emirtekin: kim olduğunu söyleyecek misin?

@senisevenbirot :Hayır

@emirtekin sizi engelledi

🍁🍁

Ders başlamıştı bile. Ama sınıfta bunu umursayan pek fazla kişi yoktu. Saçıyla oynayanlar mı dersin, sakız çiğneyenler mi, yoksa arkada yemek yiyenler mi ... her türlüsü mevcuttu bizim sınıfta.

Ben hangi kategoride miyim? Bende köşede oturup aşk acısı çekenlerdendim. Zaten kendimi üzmekten başka bişey beceremezdim...

Dün Emir beni engellemişti. Ben de çok üstünde durmamıştım. Çünkü onu tanıyordum. Benim kim olduğumu merak ediyordu. Ve bulmadan da bırakmazdı. Tabi işin ucunda olan da bendim. Ben istemediğim sürece beni bulması imkansızdı. Ve isteyecek miydim, istemeyecekmiydim bende bilmiyordum.

Tek bildiğim onunla mesaj yoluyla dahi olsa konuşmuş olmamdı. Sonuçta onunla konuşmayalı uzun zaman olmuştu...

Öğlen arasına girmiştik. Ben de yemeğimi çoktan yemiştim. Elime telefonu aldım ve instagrama girdim. Engeli daha kaldırmamıştı. Ne yalan söyleyeyim şimdiye kaldırır diye düşünüyordum. Naza çekiyordu.

Sınıfta çok kötü yemek kokuyordu. Ve benim konu hassasiyetim vardı. Yani burnuma kötü kokular gelince bir müddet sonra nefes alamıyordum. Doktorlar psikolojik olduğunu söylemişti ama ben hala tıbbi bi çaresi olduğuna emindim. Aceleyle bütün pencereleri açıp dışarı çıktım. Ben gelene kadar içerisi havalansın diye.

Kendimi her zamanki gibi çatıya attım. Üzgün zamanlarımda çıkardım genelde ama burnumdan dolayı gelmiştim bu sefer. Bahçeyede inebilirdim aslında ama  4 kat inmek yerine 2 kat yukarı çıkmak daha mantıklıydı.