SEN GÜL YETER #TEXTING# Tamamlandı

5. BÖLÜM

Çiçekler gerçekten yazmak için çok emek veriyorum. Ama okunma sayısı az gibi geliyor. Varsa wattpad kullanan kardeşleriniz,arkadaşlarınız kitabımı önerebilir misiniz?

Dediğimi yaptığınızı hissettim. Teşekkür ederim🌼

🍁🍁

@senisevenbirot: günaydın 🌼

Görüldü

@senisevenbirot: nasılsın

@emirtekin: iyi

@senisevenbirot: mutsuz gibisin , gerçekten iyi misin ?

@emirtekin : sanane , kim olduğunu bilmediğim birine hesap mı vericem ?

@senisevenbirot: bunu neden hesap vermek olarak görüyorsun ki , ben seni merak ettiğim için sormuştum

@emretekin : etme beni merak

@senisevenbirot: sanırım iyi değilsin, iyi olunca konuşuruz  çiçeğim

@emretekin: bidaha bana bu saçma sapan kelimeyle seslenme iyi olunca falan da konuşmayacağız.

@senisevenbirot: niye

@emretekin: sana neden açıklama yapayım ki,  gözümde hiçbir değerin yok, fake hesaptan yazan korkağın tekisin.

@senisevenbirot: gerçekten böyle mi düşünüyorsun ?

@emretekin: evet

@senisevenbirot: peki😔

Telefonu sıranın altına koydum. İlk ders yeni başlamıştı. Yanımda hiç kimse oturmadığı için çantamı yan sıraya koydum.

Çantamdan çıkardığım kulaklığı çaktırmadan sıranın altına götürdüm ve kulaklığın ucunu telefona soktum. Hoca yoklama aldığı için bize bakmıyordu o yüzden kendime müziklerimden bir parça listesi seçtim.

Parça listemde 12 müzik vardı. Bu beni bu derslik idare ederdi. Başımı sıraya koydum ve kulaklığı kulağıma koydum.

Hoca uyuyanlara bişey demiyordu ve ben hocanın açısından tam uyuyor gibi gözüküyordum.

En arkada oturmanın avantajları 👍

Başlata bastım ve kendimi müziğe bıraktım . Müzik bana gerçekten çok iyi geliyordu. Hele de üzgün olduğum anlarda...

Azönce ki Emir'in tepkisine gerçekten şaşırmıştım. Ama şaşırmamalıydım. Emir di o çünkü . Herşey beklenirdi. Gördüğü kıza asılan, hiçbir kızın duygularını umursamayan biriydi. Benimkini de umursamamıştı.

Bunların hepsini göze alarak yazmıştım ona ama yine de üzülüyor işte insan. Ne yapacağını bilemiyor . Ne yapsa olmuyor. Apışıp kalabiliyor bazen.

Ama ben herşeye rağmen seviyordum onu. Ona olan sevgimi anlatamam kimseye çünkü kelimeler yetmezdi, nefesim yetmezdi... sıradan bir sevgi değil di benimkisi. Aslında hiçbir sevgi sıradan olmamalıydı. Belki de zaten değildi. Sonuçta insanlar birbirlerinin kalbini açıp bakamazdı . Herkesin sevgisini gösterme şekli farklıydı.

Mesela bazıları sevdiği insana temas etmek isterdi. Ona sarılmak , onu öpmek isterdi. Ama bazıları dokunmaya kıyamazdı ve bu durum insanlar tarafından' ilgisiz' olarak anlaşılabiliyordu. Ama bence değildi. Çünkü dediğim gibi herkesin sevgisini gösterme şekli farklı olabilirdi.

Emir'e olan sevgimin sonucu nasıl olacak bilmiyordum. Ama bilmesem de seviyordum, belki de sonu kötü bitecekti. Ama ben bunu umursamıyordum şu anda . Şuan tek istediğim beni sevmesiydi. Koşulsuz ,şartsız benim onu sevdiğim gibi sevmesiydi . Ama bu dediğim imkansızdı. Çünkü o birini sevemezdi, sadece takılırdı.

Sonunda ders bitmişti. Kulaklığı kulağımdan çıkardım ve kendimi dışarı attım. 1 - 2 insan yüzü görsem hiç fena olmazdı.

Dışarı çıktım. Tabiki de gözlerim onu aramıyordu, saçmalamayın.

Şaka bir yana tabiki de onun için çıkmıştım dışarı. Onu görmek bana ilaç gibi geliyordu. Ve ben her gün, her saat , her dakika o ilaçtan istiyordum.

Onlarının sınıfının önüne geldiğimde çaktırmadan içeriyi dikizledim. Gerçi çaktırıp çaktırmadığım aşikardı. Çünkü şu anda bir kaç kişi beni izliyordu . Kim bu değişik dercesine bakıyorlardı. Çok ta umrumda değildi nasıl baktıkları açıkçası.

Onun sırasını görebileceğim bir açıya geçtim, onu şimdi görecek olduğumun bana verdiği mutlulukla.

Ama keşke görmeseydim... Geçen gün yanında gördüğüm kızla yani Naz'la yan yana oturmuşlardı ve Emir elindeki telefonla ona birşeyler gösteriyordu. Ve buna gülüyorlardı. Emir'in 2. Kere takıldığı ilk kız olabilirdi. Kendini şanslı hissediyor olmalıydı. Ama onun kendini şanslı hissettiği konuda ben üzüntüden ölebilirdim.

Tam o sırada birlikte sıradan kalkıp kapıya doğru geldiler . Azönce onları duyamayacağım kadar uzaktaydılar ama şimdi onları duyuyordum. Sınıfta bunaldılar mıdır nedir artık tam yan tarafımdaki duvarda konuşmalarına devam ediyorlardı. Çok  yakınımdaydı. Sadece 2 metre vardı aramızda. Konuşmalarını dinlemeye başladım.

" adı neymiş öğrenebildin mi ?" Dedi adının Naz olduğunu öğrendiğim kız

"Yok, korkağın teki işte, adını öğrenmek için konuşuyordum baktım iş yok boşladım bende" Emir' in bu cümlesini tam anlamamıştım.

"İyi yapmıssın canım ya"dedi Naz ve ekledi "kaldı mı hala fake den yazmalar falan ya" dedi ve güldü.

"Bide neymiş ' seni seven bir ot' , çok uğraşmış mı acaba bulmak için "dedi ve tekrar güldüler

Boğazımı ateş bastı. Yutkunmaya çalıştım. Ama nefes almak istemiyordum şu anda ,ölmek istiyordum. Böyle bişey de söylenmezdi ama değil mi. Her insanın bir özeli olmalıydı. Ama o buna uymamıştı , kimbilir başka kimlere söylemişti.

Nefes almam zorlaştı. Çok kötü hissediyordum şu anda kendimi. Koridorun öğrencilerle dolu olmasını umursamadan koştum. Çarptığım kişilerin arkamdan bağırmalarını duyarken onları umursamadan yoluma devam ettim.

Elim tittere titreye çıkardım anahtarları cebimden ve açtım kapıyı. Soğuk rüzgar yüzüne çarparken kapıyı sert bir şekilde kapatmıştım.

Tahtaların olduğu yere gittiğimde kızarmış gözleriyle bana bakan Miraç'ı gördüm. Benim gözleriminde onunkinden farkı yoktu zaten. Gözlerim yetmezmiş gibi burnum da akıyordu. Ama şuan bunları umursamıyordum. Miraç'ın yanına yere oturdum .

"Merhaba"

🍁🍁

Ben size demiştim dimi kader buluşturacak diye ssjhsjshsjshshs

Bu arada çatıdalar

Ya Emir niye böyle yapıyorsun kızıma derdin ne aslanım

  Diğer bölüme karakterlerin fotoğraflarını koymayı düşünüyorum.

Size bölüm sözüm olduğu için aceleyle yazdım. İnşallah beğenirsiniz 🌼

Sevgilerle🖤