𝒏𝒐𝒕 𝒇𝒆𝒆𝒍𝒊𝒏𝒈 𝒍𝒊𝒌𝒆 𝒔𝒎𝒊𝒍𝒊𝒏𝒈

"𝑑𝑎𝑟𝑘 𝑡𝑜𝑤𝑛 𝑜𝑓 𝒉𝑒𝑟 𝑓𝑒𝑒𝑙𝑖𝑛𝑔𝑠"

Το φεγγάρι κυριαρχούσε τον ουρανό καθώς τα αστέρια φώτιζαν τους γκρίζους δρόμους. Σταγόνες βροχής, πέφτοντας αργά στο έδαφος, αποτελείωναν την όψη της μεγάλης πόλης.

Καθισμένη στην κορυφή του βουνού, αγνάντευε την θέα των σπιτιών. Κρύος αέρας χτυπούσε το πρόσωπο της και ανέμιζε τα λευκά μακριά μαλλιά της. Τα άκρα της κρύωναν, καθώς το μοναδικό ύφασμα που την ζέσταινε ήταν ένα λεπτό, λευκό φόρεμα.

Σύντομα εμφανίστηκε η δεύτερη νεαρή κοπέλα. Τα μαύρα μαλλιά της χαϊδεύονταν από τον άνεμο, καθώς οι τρίχες της ανατρίχιασαν, επιμένοντας την πόλη. Δύο φαρδιά, μαύρα υφάσματα κάλυπταν το κορμί της. Περπατούσε με δυσκολία, καθώς τα μάτια της έκλειναν από την εξάντληση.

"Ομόρφυνες"
Σχολίασε, αναφερόμενη στην εμφάνιση της λευκής κοπέλας. Κάθισε δίπλα της, αφήνοντας ελάχιστα εκατοστά απόσταση.

"Μισώ τις συναντήσεις μας."
Ψυθίρισε η τελευταία, μη ρίχνοντας ματιά στην μεγαλύτερη.

Σιωπή επικράτησε, καθώς καμία δεν επιθυμούσε να ξεκινήσει μια συζήτηση.

Ήταν τόσο διαφορετικές. Η διαφορετικότητα τους ήταν τόσο όμορφη, τόσο αθώα μα ταυτόχρονα τόσο άγρια και επίπονη.

Η λευκή γυνή άρχισε να παρατηρεί την μεγαλύτερη. Εκτός από την μαύρη ενδυμασία της, σημάδια και χαρακιές στόλιζαν τους καρπούς και λαιμό της.

"Τι είναι αυτά;"
Ρώτησε καθώς έστρεψε το βλέμμα της στο έδαφος. Η μαύρη κοπέλα δεν απάντησε. Άλλωστε τι είχε να πει; Τα ήξερε όλα η νεότερη.

"Πονάει;"
Ρώτησε ξανά, μην αφήνοντας το βλέμμα της από το χώμα στις άσχημες πέτρες. Για άλλη μία φορά δεν δέχτηκε απάντηση.

Άρχισε να κλαίει. Τα δάκρυα της ορμούσαν στο γλυκό, λευκό πρόσωπο.

"Συγγνώμη."
Απάντησε η μαύρη κοπέλα, κοιτάζοντας τα σπίτια πάρα την λευκή.

"Γιατί το κάνεις αυτό;"
Ρώτησε ανάμεσα στις λυγμούς της η νεότερη.

"Δεν ξέρω."
Ψυθίρισε. Ο τόνος της φάνταζε αδιάφορος αλλά στην πραγματικότητα την πλήγωνε να βλέπει έτσι την κοπέλα.

"Μάλλον για αυτό υπάρχω. Για να σκορπώ την θλίψη μου. Για να δείχνω τις πληγές μου, για να φτιάχνω νέες σε άλλα κορμιά."

"Σε αθώες ψυχές εννοείς."
Η λευκή κοπέλα αγανακτισμένη και πληγωμένη άρχισε να ουρλιάζει και κατηγορεί για όλη την λύπη του κόσμου την μαύρη κοπέλα.