Ders'ten yeni çıkmış mahalleye doğru gidiyordum. Eve uğrayıp üstümü değiştirip hastaneye gidicektim. Bu gece asistan olarak nöbetciydim. Ve acele etmem gerekiyordu. Mahalleye geldiğimde tatlı bir telaş vardı sanki. Bu olayı adlandıramadım. Yıldız mahallesine taşınalı dört yıl olmuştu. İlk başlarda ne kadar yalnız bir kız olarak yaşadığım için garipseselerde sonradan herkes alışmış, ve kimse beni yargılamamaya başlamıştı. Tabi bunda benim soğuk tavrımda katkı sağlamıştı. Tam bakkal Erdal abinin yanından geçiyordum ki beni çağırdığını duydum. 'Gece kızım senin yan eve bir aile taşınıyormuş tanışlığın vardır?' Normalde bana dedikodu olarak kimse birşey sormazdı çünkü sevmezdim. Ayriyetten soğuk bir yapım vardı ve mahallede bir ağırlığım vardı. Erdal abiye tek kaşımı kaldırarak ve her zamanki gibi soğuk bakışlarımla baktığımda koskoca adam iki adım geri gitmişti. 'Tanışmışlığımda yok benim oraya taşındıklarından haberimde yok ,Erdal abi izin ver eve gideyim daha hastaneye gidiçeğim.Bir dahada bana bu konularla ilgili birşey sorma abi.Sevmem ben böyle işi.' deyip eve doğru yola koyuldum. Yetimhanede biriktirdiğim paralarla iki katlı müstakil bir ev alabilmiş ve içini dışını istediğim gibi restore edebilmiştim. Evim genellikle siyah ağırlıklı ve sade idi.herkes tarafındanda sevilirdi.Sadece bazen rengine laf bulurlardı onuda bana kimse söyleyemezdiler. Evimin kapısına geldiğimde yan tarafa da yeni ev taşınılıyordu.Daha fazla bakmadan çantamdam evin anahtarını aldım,ve kapıyı açıp eve girdim. Kapıyı kapatmak için arkamı döndüğümde yan taraftaki ev halkı benim evime bakıyorlardı.Fazla takmayıp odama çıktım .Evin içi her zamanki gibi gene sessizdi.Ben kimsesizdim, ne annem ,babam vardı .Ne de bir baskası. Yanımda olsa olsa bizim mahalle tayfası olurdu. Fazla umursamayıp stajer üniformasını giyip evden çıktım. Hiç bir yere bakmayıp direk otobüs durağına gittim ,ordanda hastaneye. Yorucu bir nöbet beni bekliyordu.
İLAHİ BAKIŞ AÇISI;
Genç kız mahalleye girdiğinden beri belli bir kısım onu izliyordu. Ama kızın haberi bile yoktu. Mahallelli Gece'den biraz çekinirdi. Nedeni ise soğuktu ,herkese karsı soğuk ve tepkisizdi. Kolay kolay konusmaz ve gülmezdi.mahallede sözü de geçerdi .bulunduğu ortamda son sözü genelde o söylerdi. Mahallelli Gece hakkında tek tük birşey bilirdi. Tayfa bile çok birşey bilmezdi. Gece 24 yaşındaydı, fiziği ve yüzü çok güzeldi.Ama kendini kullanmaz ve bol şeyler giyinirdi. Yetimhanede büyümüştü , o yüzden de herkese ve herşeye böyleydi. Ne yaşadığını bir o bilirdi. Tıp son sınıf öğrencisiydi. Hakkında bilinen tek tük şeylerde bunlardı. Tabi sırada genç kız Erdal abiyle konuşmuş ve konuşurken de gene tepkisiz ve soğuk duruşundan ödün vermemişti. Aynı sert çehresiyle evine yol almış ,yol üstündede genç kız fark etmese bile insanlar ona yol veriyordu. Mahalleye yeni gelen aile ise çoktan eşyaları taşımaya başlamış ve insanlarla kaynaşmaya başlamıştı. Tabi bu sırada genç kızın hayatı ile de duyum almıştılar . Çünkü yeni aileye tayfa yardım ediyordu. Tayfadaki Selim genç kızı görmüş ve diğerlerine haber vermişti. 'Çocuklar Gece okuldan dönmüş .Bugün nöbeti var değil mi?' diye. Tayfanın gevezesi olan Büşra ise cevaplamıştı. 'Evet bugün nöbeti var bizim buz dağının.' Bu sırada genç kız tayfayı fark etmemiş evine girmişti. Hoş fark etse bile birşey değişmezdi. Aslında 'Aslan Ailesi' çok merak etmezlerdi ama bu sefer merak etmiş ve sormuşlardıda .Ailenin büyük oğlu Serdar sormustu:' Kim bu buz dağı?' diye . Cevap gene Büşra'dandı: ' Bizim üstümüzde ve mahallede sözü gecen bir kız. İsmi Gece. GECE ÇAKIR, sözünün geçmesinde ki sebep ise çok soğuktur. Bakışları buz sesi ruhsuzdur .Ama elinden geldiğince yardım eder. Soğuk olmasıda yetimhanede büyümesidir.tıp son sınıf öğrencisidir.bugün de nöbetçi . Çıkar bitrazdan dedim ve çıktı.' Gece'nin çıkması ile herkes onu incelemeye başlamıştı. Normal bir stajer doktor kıyafetı bile çok güzel durmuştu üstünde .Kısa siyah ve dalgalı saçları ,keskin yüz hatları ile çok güzel bir kız dı. Ama bakışlarındaki soğukluk insanın en büyük korkusu olurdu. Gerçektende dedikleri kadar var diye düşündü 'ASLAN AİLESİ' . Ve işlerine devam ettiler .
Kaderin oyunlarından habersiz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gece Yıldızı
Teen FictionBazen insanlar dış görünüşümüze göre bizi yargılarlar. Mesela çok gülersen çok mutlusun, gülmezsen mutsuzsun gibi kılıflara koymaya çalışırlar. Ama bilmezler ki o her zaman dudaklarda olan bir tebessüm hayatta her şey yolundaymış gibi göstermek içi...