Chapter 13. KiddingLianah's Pov
Paulit-ulit kong iniisip ang mga sinabi sa'kin nina Janice kani-kanina lang. Hindi ko alam kung dapat ba o huwag na lang. I sighed. Habang iniisip ko kasi kung hahayaan ko ba ang sarili kong mahulog ulit o dapat bang balewalahin na lang yung nararamdamam ko. I admit that I like Zander but I don't know if he feel the same as mine. Alam ko namang bato ang isang iyon na yung tipong kahit saktan mo o barilin mo, hindi niya yun iindahin.
Napasimangot ako sa naisip. Oo nga pala, ano nga lang ba ako para sa kanya? Isa lang naman akong babae na walang maipagmamayabang na yaman, walang sapat na kakayahan para magpaibig ng isang tao. I'm just a girl who exist in this world but.... doesn't exist to be his world. Masyado atang mataas ang pangarap ko pero kahit mataas, hindi ko parin siya maabot and you know why.
Sa totoo lang, hindi naman ako yung tipo ng babaeng kung hindi umaatras sa laban. Hindi ako gano'n dahil ang totoo, babae lang ako at hanggang doon lang. I don't have enough confidence for myself at mas lalong wala akong confidence na baka sakaling magustuhan niya ako.
I blink my eyes once and sighed again and I was stunned when I remember something kaya agad-agad akong napatayo sa kama na inuupuan ko.
"Sh*t!! May training pala ako ngayon!!"
Natataranta akong tumingin sa wall clock sa tapat ng pintuan and I gasped when I saw that it's almost 2 in the afternoon. Halos late na ako ng isang oras at nandito parin ako nakatayo at nag-iisip kung ano ang sasabihin kong palusot kay Zander. Ang tanga ko naman. Hindi ko napansin yung oras. I'm sure that Zander is waiting there for me for almost an hour. Pa'no kung magalit. Ayoko pa namang magalit ang isang iyon dahil nakakatakot siya sobra.
Hays. I immediately grabbed the towel and went to the bathroom. Minadali ko lang ang pagligo dahil pagpapawisan lang naman ako mamaya.
I almost wan't to go back to the room and just back out on the training when I saw Zander sitting on one of the couch in gym with his usual cold aura. He crossed his arms and stared at me blankly. Napalunok ako at parang pakiramdam ko ay hindi ako makagalaw sa kinatatayuan. He's freaking scary and I just wanted to faint right here right now. Yung puso ko ang lakas ng tibok na animo'y gusto ng lumabas mula sa dibdib ko.
"Where the f*ck did you go!! I'm waiting here for you for almost f*cking one hour!!"
Umalingaw-ngaw sa apat ng sulok ng gym amg boses niya and I almost jump because of his shout. Pakiramdam ko mahihimatay na nga ako. Hindi ko mahanap ang tamang sasabihin ko dahil parang umurong yung dila ko at hindi makapag-salita so I just shut my mouth.
I saw him frustratedly run his fingers on his hair then he walk towards me. I bit my lower lip when I saw his jaw clenched. And his muscle is....uh why so yummy. Wait what? I shooked my head. Nasesermonan na't lahat ang landi parin. Minsan nga magpapacheck-up ako kung may gamot ba para sa harot.
"Why are you late?"he asked. Kalmado na ang boses niya hindi gaya kanina na parang mangangain ng buhay.
"Because...I'm do like this ay hindi mali ano kasi..." Kanta yun diba. Yung ano... why are you late? Because I'm do like this, I'm do like this. Napangiwi ako sa naisip. Laro pala namin yun nung mga bata pa kami. "K-kasi ano...I ahmm..ano" Ano ba kasi.
"D*mn! Ayusin mo yung sagot mo. Bakit ka ba nauutal?"
Napapikit ako ulit ng mariin dahil sa sinabi niya. Bakit nga ba ako nauutal. Samantalang ang allaking ito ay mas malala pa sa'kin. Hindi man lang marunong maghintay ng explanation. Napaka-short tempered talaga kahit kailan.
BINABASA MO ANG
Love by the Mafia Boss✔(Zander Ace Lee)
Action(UNEDITED) Zander Ace Lee story..... Hanggang kailan mo kakayanin ang lahat ng mga sakit na inabot mo sa kinikilala mong pamilya? Hanggang kailan mo kayang magtiwala sa taong halos mahalin mo na higit sa sarili mo kahit pakiramdam mo ay hindi pwede...