Krwawa legenda, która przeraża każdego oprócz siedemnastoletniego Taehyunga i zdolność chłopaka do pakowania się w kłopoty zabiera go prosto w szpony bestii.
Opowiadanie zawiera:
-horror
-angst
-smut i Fluff
-Posesywny Jungkook
-Uparty, ale naiwny...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
∙∙∙༒∙∙∙
Taehyung zrywa się do siadu, w momencie, gdy jego oczy uchylają się rozpoznając miejsce w jakim się znajduje. Znowu jest w „swojej" sypialni. Wyplątując nogi z pościeli z przerażeniem zauważa, że jego obie stopy są zakute w metalowe obręcze z łańcuchem, który nie ma więcej niż trzech metrów i kończy się na otworach w podłodze pod łóżkiem. W panice próbuje zdjąć je ze swoich nóg, rozerwać metalowe, dzwoniące sploty, nic z tego. Przynajmniej nadal uda mu się dojść z nimi do łazienki.
Chcę Cię pożreć i to zrobię.
Słowa Jungkooka odbijają się o jego umysł jak kościelny dzwon sprawiając, że ten zaczyna pocierać dłońmi o skroń jakby chciał odegnać to zdanie ze swoich myśli. Nie działa dobrze na jego psychikę—tak naprawdę nic co ostatnio doświadcza nie działa dobrze na jego psychikę.
Zawsze odważnie radził sobie z nowymi sytuacjami, nie miał problemu z przystosowaniem się do nagłych zmian, ale to? To wykraczało poza jego poznanie i komfort.
Myśli chłopaka zostają przerwane, gdy jego wzrok sięga do srebrnej tacy z jedzeniem. W dużej misce jest owsianka z orzechami i słodkimi daktylami oraz grillowane warzywa. Obok stoi sok pomarańczowy i herbata, która jeszcze nie zdążyła wystygnąć.
Taehyung jest pewny, że to nie Jungkook przygotowuje posiłki. W tej rezydencji jest ktoś jeszcze. Oprócz tamtego psa oczywiście. Swoją drogą zastanawia się, gdzie zwierzę mogło sie podziać i ma nadzieję, że nie spotkało futrzaka nic złego.
Przecierając twarz dłońmi w końcu prostuje się do siadu. Jego żołądek burczy na widok jedzenia. Wola życia nadal jest w nim żywa, każe mu jeść, zebrać energię i walczyć. Jego druga strona jest mniej pozytywna, każe mu wybrać głodówkę—może Jungkook wtedy zlituje się nad nim i wypuści, a jeśli nie, umrze.
Zagryza popękaną i suchą wargę. Jego język jest jak tarka, a oczy suche. Jedzenie kusi go swoim smakowitym wyglądem i zapachem, ale jak miałby jeść to co jest mu serwowane, wiedząc, że właściciel tego domu jest potworem, porywaczem i mordercą.
