-𝗣𝗮𝗿𝗰 𝗲𝗻𝗳𝗮𝗻𝘁- Vsoo

0.6

Korkunun beni sarmasına izin veremezdi. Merak duygum daha hafif kalmasına rağmen onu bastırmıştım ama korkumu bastıramıyordum.

Eğer Kim Jisoo'ya olan hayranlığımı bozacak bir şey görürsem kahrımdan ölürdüm. Sonrada Jennie, Sowon'u Tripli bir kız olarak yetiştirirdi.

Buna izin veremezdim. Ama merak duygumun da benimle kavga etmesi sonucunda evde sinirli bir şekilde zıplıyor, bağırıyor ve yerlerde yuvarlanıyordum. En sonunda karar verip arama motoruna 'Kim Jisoo' ismini yazdım.

İlk başlar da görünürde bir şey yoktu bir çok sayfada Jisoo ya ait şeyler yazıyordu. 3 Ocak 1995 yılında doğduğu, üniversite okumadığı ve daha bir çok kişinin biyografisinde yazan şeyler olduğunu gördüm.

Derinlere indikçe gördüklerim beni şoke etti. O eski bir mahkumdu lise son ve üniversite yıllarında bir çocuk öldürmüştü.

Ama neden bu haberi hiç birimiz duymamıştık. İnsanların Jisoo'yu tanıyıp ona karşı kötü davranacaklarını düşünmüştüm. Yine de hiç birimiz onu tanımamış ve kötü davranmamıştık.

Belki de artık Sowon'u parka götürmemeliydim. Belki de onu bir daha görmemeli, aklımdan çıkartmalıydım.
-
"Evet!! O mahkum Ocak ayında çıkış yapmış. Gördün değil mi?" Jisoo'yu biraz daha araştırmalıydım. Bunun için yapmadığım palavra kalmamıştı. İnsanları yüceltmeliydiniz ki işiniz daha çabuk olsun değil mi?

"Taehyung bu kadınla ne yapacaksın ki? Umarım yine başımıza bela açmazsın, yoksa seni bu sefer kurtaramayız."

Geçerli bir yalan uydurmam gerekiyordu. Karşımdaki adam akıllı olsada salağın tekiydi hemen inanırdı. "Evde yatıyor gibi gözüksemde yeni bir davaya bakıyorum. Müvekkilim bu olaya benzer bir olayla suçlanıyor. Fakat ortadaki kanıtlar silinmiş. Telefon sinyalleri de olay yerine yakın bir yerden geliyor." Aklıma ilk gelenleri söylemiştim. "Anlaşılan o ki gerçek suçlu o. Lakin kendini savunmamızı istiyor. Hepimiz paranın kölesi değil miyiz?"

Onu en acımasız yerinden vurmuştum. O sadece paraya tapan aptal bir adamdı.

"Tamam Kim Taehyung bu gün içerisinde sana mail olarak atarım ama yakalanırsam sen suçlusun."

"Tamamdır bütün sorumluluk bendedir Seo Joon hyung. İyi günler dilerim, yemeğinizi yemeği unutmayın, yorulmadan eve gidin, sizi seviyorum~" yüzüme kapatmıştı. Bu adam öküzün tekiydi.
-
"Baba ama bu gün için arkadaşıma söz vermiştim. Eğer gitmezsem beni korkak zannedecek. Korkak bir kızın babası olarak anılmak istemezsin değil mi?" Sanki kavgaya gidiyordu.

"Bu gün hiç parka gidesim yok. Birazdan iş yapacağım zaten. Bir abla süt çalmakla suçlanıyor. Eğer onu ben savunmazsam kim savunur minik bebek." Bu gün ki yalanlar listeme her geçen saniye yenisi ekleniyordu.

Dün kadınların konuşmasını kesin duymuştu. Eğer parka gitmezsem beni korkak zannedecekti. Hem belki gerçek suçlu o değildi. Bilemezdim.

"İkimizinde korkak anılmasını istemiyorum Sowon, sadece 1 saat tamam mı ? Daha fazlası yok." Onaylar bir şekilde başını salladı.

-
O buradaydı, her gün olduğu bu günde gelmişti. Yine çok güzeldi. Bense daha yeni gelmiştim ve demir çitlerin arkasından ona bakıyordum.

Beni gördüğünde sinsi bir şekilde yandan gülümsedi. Sonrasında uzun topuklu ayakkabılarının üstünde doğruldu. Gerçekten çok güzeldi. Peri gibiydi.

Kadınlar yine aynı yerde oturmuş bir şeyler konuşuyorlardı. Kim Jisoo onların önünde durdu. Eğilmeden bir şeyler dedi. Fakat buradan yarım yamalak anlaşılıyordu.

' Haberleri görmediniz', 'yeterlidir' sonrasında çantasından iki banknot çıkartıp verdi. Bu sırada ben onları daha iyi duyabilmek için her zaman oturduğum yere ilerledim. Dediklerini artık daha iyi duyacaktım.

"Eğer az gelirse kocam halledecektir. Sizden tek istediğim azınızı sıkı tutmak. İyi günler dilerim." Sözlerini bitirdiğinde psikopat gibi güldü.

Yanımdan geçerken bana dediğini biliyordum ama o sanki ortalığa diyormuş gibi " Bugün gidiyorum ama gece yarısı yine ortalığa çıkacağım."

-
Merhaba^_^
Kısa oldu ama içime sindi. Umarım beğenirsiniz. Lütfen yorum yapın veya vote verin. Belki final yapabilirim karar vermedim, yine de size haber vereyim dedim. Hoşçakalın :]