Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
tytuł oryginalny: Words in deep blue
kategoria: literatura młodzieżowa
autor: Cath Crowley
Wydawnictwo: Jaguar
Opis fabuły:
Wiele lat temu Rachel zakochała się w Henrym. Dzień przed przeprowadzką napisała do niego list i schowała w swojej ulubionej książce w antykwariacie, który należał do jego rodziny. Czekała. Ale Henry nigdy nie odpowiedział.
Teraz Rachel wraca do miasta i do antykwariatu, by pracować razem z chłopakiem, którego wolała by już nie zobaczyć. Ale po przykrych przeżyciach, które spotkały jej najbliższych Rachel potrzebuje choć chwili zapomnienia. Brat Rachel utonął kilka miesięcy temu i dziewczyna pogrążona jest we smutku.
Henry i Rachel pracują obok siebie- otoczeni książkami, obserwują rozwijające się historie miłosne, wymieniają listy międzi stronami. Dzięki temu znajdują w sobie nadzieję. Spoglądając w przyszłość dzięki książkom. Pozwalają sobie uwierzyć, że dostaną od losu druga szansę.
(Recenzja spisana ze strony Lubimyczytać.pl z kilkoma poprawkami wprowadzonymi przeze mnie)
Moja recenzja:
Genezą tego dlaczego w ogóle sięgnęłam po tą książkę jest fakt, że aktualnie piszę coś swojego i chciałam poczytać książki, gdzie młodzi ludzie budują relacje między sobą od podstaw, żeby zaczerpnąć informacji. Moja koleżanka pożyczyła mi tą książkę, jednak niestety, tutaj bohaterowie już się znają, a ja szukałam czegoś, gdzie przeżywają swoje pierwsze spotkanie.
Jednak głupio mi tak zacząć książkę i jej nie skończyć, więc po miesiącach przekonywania się wreszcie sięgnęłam po nią i skończyłam w dwa dni.
Powiem od razu. Nie zachwyciła mnie. Spodziewałam się czegoś lepszego, zważywszy na to, że jest tam wspomnianych tyle tytułów różnych, cudownych książek oraz że całym sercem kocham wątek, gdzie bohaterowie zostawiają dla siebie wiadomości między stronami książek. Nawet sama pamiętam, jak dwunastoletnia...Lonly Lory ;) próbowała napisać romans, gdzie taka akcja była wątkiem przewodnim.
Możecie zgadywać jak to się skończyło...(podpowiadam, totalny cringe i zażenowanie)
No ale czar prysł, kiedy zdałam sobie sprawę, że Henry to tak naprawdę kupka niezdecydowania, chłopak który analizuje wszystko do koła, jednak nie będzie analizował poprawie swojego życia i nie ma kompletnie świadomości tego co dzieje się w jego własnym otoczeniu. Goni za jakąś tandetną miłością do byłej dziewczyny, której imienia nawet już nie pamiętam ( zdecydowanie było to coś na A, albo przynajmniej mam taką nadzieję) totalnie nie rozumie znaków, nie widzi tego co dzieje się wokół do momentu kulminacyjnego, kiedy uświadamia sobie wszystko i nagle staje się takim okropnym lovelasem, którego strawić nie mogłam. Rzadko kiedy mam tak, że chcę wejść do książki i dać komuś kopniaka w tyłek a tym razem tak miałam. W moich oczach ratowało go tylko to, że kocha literaturę.
Tymczasem Rachel, początkowo ciepła kluska, jednak w pewnym momencie nawet utożsamiałam się z jej poglądem na świat i z tym jak puste potrafi być życie, mimo tego, że na około wszyscy przecież żyją, aż do momentu, kiedy ponownie na zakochuje się w Henrym i nie robi z siebie gimnazjalistki, która przeżywa zauroczenie. (Lub dziewczynki z podstawówki, nie dyskryminuje tutaj gimnazjalistów, bynajmniej)
Jednak jest tam również siostra Henrego- Gorge, która w pewien sposób mnie urzekła. Może dlatego, że kochała kogoś to...dowiesz się jak przeczytasz. Chodź na początku potwornie mnie irytowała z czasem okazała się nawet okej.
Fabuła momentami ssie. Generalnie nie dzieje się tam nic, czego nie znajdziecie w książkach o bad boy'ach z tą różniąc, że tutaj nie ma bad boy'a. Oczywiście były fragmenty, kiedy czekałam na to co będzie dalej ale było to momenty tak oklejony tym nijakim czymś, że w ostatecznym rozrachunku książka była po prostu nudna.
Czy przeczytałabym to jeszcze raz? zdecydowanie nie. Książka trafia gdzieś obok Never Never i The kissing booth, jako coś co da się przeczytać ale jeżeli macie do wyboru to albo coś jeszcze to wybierzcie coś jeszcze.
