Kronack Crown

Chapter 37

KALISZ could feel someone is holding her hand. She could feel the heat of someone's skin entering through her palm and the weight of something on her abdomen.

Feeling weak and withered, Kalisz tried to open her eyes to see where she could be and who was with her.

Minsan ay may naririnig siyang mga ingay o mga boses pero hindi niya madalang buksan ang kanyang mga mata o gumalaw. Tapos ay mawawalan na naman siya ulit ng malay. But this time was different. Naimulat niya ang mga mata niya. Ilang ulit niyang ipinikit at iminulat ang mga iyon upang luminaw ang paningin niya.

White ceiling?.. Antiseptic smell... And the annoying beeps...

Kalisz knew right away she was in the hospital. Tiningnan niya kung sino ang nakahawak sa kamay niya. Agad na binalot ng saya at pagmamahal ang puso niya nang makitang si Kronack iyon.

Pero agad din siyang nalito at napakunot ng noo.

Anong nangyari? Why—

As quickly as the thought surfaced, memories of what happened to her at the mall flooded back into her mind. The attack replayed vividly, each moment reminding her of her desperate but futile attempts to escape her assailant.

A smile of relief appeared on her face. I'm alive...

She thought that was already her last day on earth but she's alive! Makakasama niya pa si Kronack at ang kapatid niya, pati na rin ang ibang napalapit na sa kanya.

Ibinalik niya ang atensyon sa binatang natutulog sa tabi niya. Braso pala nito ang nakapatong sa tiyan niya habang ang isang kamay nito ay magaang nakahawak sa kamay niyang mukhang ipinatong nito sa pisngi nito.

Napangiti ulit siya.

Oh... My cuddlebear...

Mukhang ilang araw na itong stress. His stubbles had grown a bit longer, and his face looked strained. Even in sleep, he didn’t seem entirely peaceful. Nonetheless, he still looked as handsome as ever.

Using her thumb, Kalisz gently caressed Kronack's cheek. Nang hindi makuntento ay gusto niya sanang abutin ang buhok nito at haplosin iyon pero humigpit ang hawak ng binata sa kamay niya na para bang ayaw nitong pakawalan kahit sa pagtulog.

Ilang sandali ang pinalipas niya bago niya ulit sinubukang igalaw ang kamay pero ganon pa rin ang ginawa ng binata. Mas lalo rin nitong idiniin and palad niya sa pisngi nito. Gusto niyang matawa pero nanghihina siya. Inangat niya na lang ang isa pa niyang kamay at hinaplos ang braso nitong nakapatong sa tiyan niya.

Pinanood niya ito. Mukhang naging abala ito at hindi na nagkaroon ng oras para sa sarili. She wonders what keeps him busy and stressed. Is it because of her?

Napabuntong-hininga si Kalisz at binawi ang tingin mula sa binata. Napatitig siya sa kisame.

She didn’t remember much after losing consciousness—only the loud buzzing in her ears after her head hit a hard surface. And while she was lying on the floor she saw the silhouette of the psychopath and he was about to kick her. Then she was out, pulled into darkness.

Now, she was worried. What if he escaped and wasn’t caught? He could come after her again and harm the people around her.

Napapikit ng mariin si Kalisz ng mag-umpisang sumakit ang ulo niya. Hindi niya namalayan ang paghawak niya sa braso ni Kronack ng may konting higpit. Dahil doon ay mukhang nagising niya ang binata dahil bigla itong napaangat ng ulo mula sa pagkakayuk-yok sa gilid ng kama niya. At nang makitang gising siya ay napatayo ito at nag-aalalang sunod-sunod na nagtanong sa kanya.