alışkanlıklar

on sekiz || son,

serhat ile barbaros'un araları hiç düzelmemişti. ne barbaros serhat'ın yüzüne bakıyordu, ne de serhat utancından barbaros'un yüzüne bakabiliyordu. ikisi de çekimlerde, evde, arkadaş ortamında adeta birer ruh gibiydiler.

performanslarına da yansımıştı bu durum. ikisi de eleme adayı olmuşlardı. bugün, potaya gelen emir ile de üçlü pota oluşmuştu. halbuki ne barbaros'un yemek yapacak hali vardı ne de serhat'ın.

barbaros ne olacaksa olsun kafasındaydı, serhat ise yaptığı hatanın farkına vardığından kendisini suçluyordu. her yapmaya çalıştığı şeyde barbaros'u üzüyordu, acı veriyordu. en azından serhat böyle düşünüyordu.

şu an, mehmet, somer ve danilo şef elenen ismi konuşmak için aralarında toplantı yapıyorlardı. serhat, eleneceğinden adı gibi emindi. barbaros'un yemeğine sürekli bakmış, onun yaptığı hataların iki katını yapmıştı. çünkü emir'in tabağı gayet iyiydi, elenmeyeceği kesindi. serhat'ta kendi hatası yüzünden barbaros'un gitmesini istemiyordu.

basit şekilde birinci olmaya gelen bu adam, basit bir şekilde onuncu olarak gitmek istiyordu.

"şefler ile aramızda bir karar aldık, üçünüzü de buraya çağırıyoruz." emir, kendisinden emin adımlarla ilerlerken serhat ile barbaros ruh gibiydiler. mehmet şef, ilk kurtulan ismi söylediğinde emir gülümseyerek arkadaşlarının yanına gitmişti bile.

stüdyoda ölüm sessizliği vardı. birbirlerinin özlemiyle yanıp kavrulan iki bedenin kalp atışları en ücra köşelerden bile duyulabilirdi. deli gibi korkuyorlardı. elenmektem değil, birbirlerinden uzak kalmaktan korkuyorlardı.

yarışmanın iki iddialı ismi, elenmeyi çoktan kabullenmişlerdi ama birbirlerinden ayrılmayı hâlâ kabullenememişlerdi.

"veda eden isim..."

serhat, gözlerini kapatarak tuttu sevdiği adamın elini. barbaros, günlerdir kendisiyle temasa geçmeyen serhat'ın dokunuşuyla titredi. her şeye karşı gelerek sevdiği adamın elini kavradı ve serhat'ın fısıldayışını işitti. "özür dilerim güzelim."

"...serhat." acıyla gülümsedi serhat. kısa süre içerisinde küçük bedeni, barbaros'un büyük bedeni ile kapandığında başını omzuna gömdü gözyaşlarını saklamak için. barbaros ise tam tersi saklamıyordu hiçbir şeyi.

"bilerek yaptın..." diyerek mırıldandı serhat geri çekilirken. şefler onu içeri gönderdiğinde ölü gibiydi bedeni. kapının kolunu kavradı ve güçsüzce açtı. kimse alkışlayamadı gözlerinden bitik olduğu anlaşılan bu adamı.

eray koşarak barbaros'a ulaştı ve sarıldı arkadaşına. barbaros, eray'ın sarılışına karşılık verirken gözyaşlarına hakim olamıyordu. "gitti..." dedi hıçkırıklarının arasından. "beni kurtarmak için gitti."

şeflerle vedalaştı serhat. önlüğünü yavaşça üzerinden çıkarırken, "belki önlüğü kaybettim ama ailemi kazandım şefim," dedi usulca. bu söylediğine bir anlam verememişti şefler. serhat çıkıp arkadaşlarının yanına gittiğinde, gözleri barbaros ile buluştu.

yavaş adımlarla birbirlerine yaklaştılar. ardından, öyle sıkı sarıldılar ki birbirlerine... bir daha asla birbirlerinin kalplerini kırmak istemezcesine, her şeyin yeni ve çok geç farkına varmışcasına...

"özür dilerim, özür dilerim, özür dilerim..." diyerek mırıldandı serhat, sevdiği adamın göğsüne başını gömerken.

"dileme yavrum, dileme." yavaşça birbirlerinden ayrıldılar. önlerinde daha uzun bir süre vardı, biliyorlardı. birbirleriyle temas edemeyecekleri, yan yana uyuyamayacakları koskoca günler... haftalar...

"benim için her şeyden vazgeçtin serhat," dedi barbaros, yavaşça bedenini serhat'ın bedeninden ayırırken.

"öyle düşünme..." dedi serhat, sevdiği adamın gözyaşlarını elinin tersiyle narin hareketlerle silerken.

"ben sadece masterchef önlüğünü bıraktım, karşılığında da bir aile kazandım." gülümsedi barbaros. kameralar kapanıp tüm yarışmacılar teker teker çıktıklarında, tutku ve özlemle sevdiği adamı dudaklarından öptü serhat.

"benim için basit bir şekilde şampiyon olacaksın, tamam mı?"

ve iki beden, kısa süreliğine birbirinden ayrıldı.

final...

kısa oldu ama içime sinen bir final oldu 💜

bu zamana kadar alışkanlıklar'ı yalnız bırakmadığınız için çok teşekkür ederim 💜

yeni kurgum no control sizleri bekliyor! hepinize aşığım 🐈