Yelkovan her hareket ettiğinde, bir kan daha akıp kara toprağa karışıyordu.
Bir kez daha hareket ettiğindeyse, yaralı kalpleri acıyla kavurmuştu o gece.
Kimisi sevdiklerinin mezarında gözyaşı dökerdi, kimisiyse sevdiğini korumak için canını feda ede...
S I N I R:170VOTE, 170YORUM. SINIR GEÇİLMEDİKÇE YENİ BÖLÜM GELMEYECEKTİR
Holaaa
Nasılsınız?
Ben yoğun bir tempo içerisindeyim. Bu sırada da düşen yorumlar ve sınırlar hevesimi kırmaya doğru gidiyor. Bu durum devam ederse sınır mevzusunu aradan kaldırıp bölümü hazır olduğumda paylaşacağım. O yüzden lütfen sınırı görmezden gelmeyin😔 Motivem düşüyor 5 güne yazacağım bölümü 15 güne zar zor tamamlıyorum. Neyse bölüm sınırını unutmayalım 📍170 VOTE, 170 YORUM.
Keyifli okumalar🙏
#Aşkın Nur Yengi- Baba ; Cem Adrian- Bir Kar Tanesi ; Cem Adrian- Şu Dağlarda Kar Olsaydım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İKİNCİ SEZON BÖLÜM 34: ''MERYEM'İN MATEMİ.
🥀
İnsanın ruhu ölür müydü?
Ölürdü.
İnsan sevdiklerini, tüm yaşama sevincini yitirirse ruhu da ölürdü. Bedenen yaşamış olsa da, ruhu soğuk mezarı mesken bilir kendine. İnsan canlı şekilde hayatına devam edebilirdi ama içi mezardan farksız olmazdı.
Ölü gibi bembeyaz yüzü ve babasının kanıyla al kana boyanmış beyaz elbisesiyle karşısında yatan, kadında dediği gibi aynı böyleydi. Meryem, o anda sadece babasını kurtarmak istememişti, kendini de kurtarmak istemişti. Yaşama umudunu, hayata tutunma nedenini kaybetmemek için hiç pes etmeden delice çabalamıştı. Bunu çok emin şekilde biliyordu, çünkü görmüştü. Görmüştü onun babasını kurtarmaya çalışırken ki çırpınışlarını, çaresizliğini.
Bugün Meryem’in ölüm günüydü.
Hayatta kalan son dayanağını da bugün itibariyle en acı şekilde kaybetmişti.
Gözlerini açtığında onun eski Meryem’den bile daha darmadağın şekilde olacağını; güçsüz, hissiz şekilde olacağını tahmin edebiliyordu. Çünkü ayrılıklarla, ihanetlerle mahvolmuş psikolojisi, bir kaybedişi daha kaldırmayacaktı.
O an içinde ilk kez bir Meryem’i kaybetmesi korkusu peyda oldu, Meryem’e karşı ama o hissin bedenine kene gibi yapışıp kalmasına izin vermedi. Geldiği gibi geri gönderdi.
Bedenine aniden işleyen bu his onu memnun etmedi ve yerinde rahatsızca kıpırdandı. Düşüncelerine karşın bıkkın bir nefes koyuverdi. Gözlerini oda da bir tur gezdirmesinden çok geçmedi ki, hareleri yeniden yuvasını bırakmak istemez gibi Meryem’in üzerine kenetlendi.
