Karanlığın Mavisi

başlangıç

Selam arkadaşlar ilk bölüm geldi

Sizden bir ricam olacak bölümü okuduktan sonra sol alt köşede bir yıldız var ona benim için basar mısınız ?

Sizin 10 saniyenizi almayan şey beni günlerce mutlu edecek..

Şimdiden teşekkür ediyorum.

#############################********************************'

Çalıştığım restorandan çıkıp yürümeye başladım yüzüme vuran soğuk rüzgar bana biraz olsun iyi gelmişti.

Ceketimin ceybinden çıkardığım bir dal sigarayı yakıp dudaklarımın arasına yerleştirdim.

Tekrar ve tekrar o lanet eve gidecektim sorun o lanet eve gitmekte değildi sorun o evin içinde kaldığım insandı.

Evin kapısına gelince bir süre durdum çantamdan çıkardığım anahtarı kapıya takıp yavaşça içeri girdim.

+Geldin demek

Uyumamış mıydı bu pislik herif en azından içip sızar sanmıştım. Oturduğu masadan kalkıp yanıma yalpalanarak geldi yine les gibi kokuyordu

-para ver!

+para falan yok bende

Elini havaya kaldırdı artık ondan kaçmıyordum yapacağı hiç bir şeyden korkmuyordum

-babanın paraya ihtiyacı var sökül hemen sen birinin altına girip para almışsındır

Söylediği her söz kanımı donduruyordu bir baba nasıl böyle olabilirdi kızına nasıl bunu derdi.

Yanından hızla geçip odama çıktım kapımı kapatıp yaslandim arkamdan bağırıslari kulağımda yankı yaparken içimi susturdum.

Çantayı yatağa fırlatıp yanına oturdum yüzümü ellerimin arasına alıp yukarı doğru götürdüm

Komidinin üzerinde duran çerçeveyi elime alıp baktım nede güzel bir annem vardı masmavi gözleri beyaz teni

Bende ona benziyordum zaten 4 sene önce kanser olmuştu geç teşhis edilmişti erken edilse bile tedaviyi karşılayacak para nerde

Hastalığı öğrendikten altı ay sonra da geldiği bu iğrenç dünyaya gözlerini yumdu biz birlikte çalışıp bu zamanlara geldik.

Babamdan bir cok kez hem psikolojik hemde fiziksel şiddet görmüştü babamdan ayrılsın diye anneme defalarca yalvarmıştım

O bu dünya da huzuru bulamadı çektiği acılarla kaldı bir çok insan en azından gördü bir şeyler yaşadı dedi.

Annem bir kere bile pikniğe gitmedi bir çay bahçesinde oturup çay icmedi o mutluluk bile görmedi.

Velhasıl bu dünyadan da bir arzu sultan geçti.

Ayağa kalkıp camın önüne geçtim yanan sokak lambasina baktım köşede gizlice sarılan cifte baktım ışte bu dünya da sevenleri kaçak göcek kavuşturuyor.

Camı açıp kollarımı yasladim kafamı yukarı kaldırıp derin nefesler aldim sisli ve yorgun gözlerimi karpıştırıp içeri döndüm.

Duş almalıydım bu evde her gece böyle olmaktan yorulmuştun artık sürekli canımı yakan bu durum