"I will stay here with if you want to"
I just went out from the shower room and Shan asked with me immediately, a little bit hesitant.
I don't know how long I stayed inside. I just want to be with the water for awhile, it felt good, it felt relaxing, and water is making me feel at peace.
"No, it's okay. I can handle myself" I smiled to assured her.
"Are you sure? Ayaw mo talaga ako dito matulog?" Tanong niya ulit ngumuso pa. Ang kulit niya naman!
"Come on, Shan. I'm not a suicidal person if that's what you're thinking" napairap na lang ako. Paranoid.
Tumawa lang siya at naglakad palabas. Huminto pa siya sa may pintuan. "Ayaw mo talaga?"
"Ayaw" I said like a stubborn kid.
"Sure?"
Inis kong kinuha yung throw pillow at tinapon sa kanya, nasalo naman niya yon at tinapon pabalik sa'kin bago tumakbo palabas.
Sa'ming tatlo ni Shan at Alice, si Shan ang matanda pero kung kumilos talo pa anim na taong gulang na bata. Shan is so sweet and clingy kahit noon pa. Clingy siya lalo na kay Daddy. Noon, palagi silang magkasama ni Shan. Bago pumasok si Daddy sa work noon palaging magpapakarga si Shan.
Si Alice naman malapit kay mommy palagi silang umaalis kasi masakitin si Alice at hindi naman pwede na si daddy ang magdadala sa kapatid ko sa hospital kasi si daddy ang nagma-manage ng company namin. Kaya palaging si mommy ang kasama niya.
Me? I love them all. Hindi naman kasi ako Clingy like Shan at hindi din ako masakitin like Alice. As long as I know that I love them all and they love me in return, I'm okay with than. I guess...
Humiga na'ko sa bed ko at inabot yung remote para patayin yung ilaw. I left alone again, dark and lonely.
That's what happens, every after laughter. When you're alone only the walls and the dark knows your secrets and in the night, they will take over your mind because you're surrounded by everything you've been trying to escape.
The reality.
Nakatulog din naman ako agad dahil siguro sa pagod kakaiyak.
Nagising ako around seven am mabuti na lang at hindi gaanong mugto ang mga mata ko kaya nilagyan ko na lang ng concealer.
Maaga akong nakarating sa school. Nag breakfast nadin ako kaya andito lang ako sa room nag hihintay na mag start ang class ko.
"Girls it's friyay!!!" Ingay agad ni Clea ang sinalubong niya sakin papasok. "Ouch! Hayop ka!"
Tinulak siya ni Sasha na kakarating lang din galing rest room. Ayan humaharang kasi sa pintuan, e.
Magagalit pa sana siya pero dumating na yung prof namin kaya hindi na niya natuloy. Nakinig lang ulit ako. Dalawang subjects lang meron ako ngayon free cut pa ang isa mamaya.
"Hey, you're extra quiet today, are you okay?" Sasha asked a little bit hesitant. Parang kanina pa niya gusto mag tanong kasi patingin-tingin siya sakin.
Tumawa ako ng mahina "I'm fine. I just want to eat ice cream" I whispered dahil baka marinig kami ni prof. Tumawa si Sasha kaya napatingin si Clea saamin na nasa unahan. She glared at us looking betrayed now.
Pagbreaktime dumeretso kaagad si Clea saamin sa likod.
"What did you two..." turo niya samin ni Sasha nakanguso padin "talk about earlier? Bakit hindi ni'yo ako sinali?" Parang batang inagawan ng laruan tong si Clea.
![](https://img.wattpad.com/cover/247340209-288-k531103.jpg)
BINABASA MO ANG
The Beauty of Letting Go
Dla nastolatków(UNDER REVISION) Anastasia Reign Morrison was a broken girl, carrying the burden of her past every single day. She keeps on questioning her worth, she keeps on finding people to appreciate her as a person, to treat her different from how her Dad tre...