Daddy • Shawn Mendes•

Korku

 Yorum yapmayı ve vote vermeyi unutmayın <3

❝Aslında girmekten korktuğunuz mağara, aradığınız hazineyi barındırır.❞

➳➳➳

[Madison'nun anlatımı]

Korku.

Korku o ada hissettiğim tek duyguydu. Gözlerim Alexader ile bir anlığına buluştu. Gözlerindeki memnuniyet duygusunu görmemek imkansızdı, sevinç doluydu..

Para.

Beni buraya getirmesinin tek amacı para kazanmaktı, zaten en başından açıkça ona çok para kazandıracağımı söylemişti ve tamda böyle olmuştu. Üzerine kalıbımı basarım ki Bay Mendes kesinlikle yüklü bir miktar ödemişti yoksa beni ona vermeyi asla kabul etmezdi.

Odadan çıkmadan önce bana her zamanki tiksindirici gülümsemesiyle baktı ve tek kelime dahi etmeden arkasını döndü. Bu sırada Bay Mendes yanımda geçerek giriş kapısını benim için açtı.

Ciddi bir ifadeyle "Hadi gidelim." dedi.

Yavaşça başımı salladım ve ona doğru ilerledim. Hala orada dikilip bana baktığından emin olduğum Gizele'ye bakıp vedalaşmaya cesaret edemedim.

Dışarı çıktığımda, soğuk rüzgar kısacık elbisenin zar zor sardığı vücuduma çarptı, Gizele'ye bana palto vermediği için içimden küfrederek titremeye devam ettim. Kısa bir süre sonra, arkamda birisinin olduğunu ve boynuma doğru bir tür sıcaklığın geldiğini hissettim. Hemen şaşkınlıkla arkama döndüm. İlk başta sert çehresiyle karşılaşmaktan korktum ancak sonra yüzüne baktım. Kahverengi gözleri bana sertçe bakıyordu.

Kaşları çatarak :

— "Üşüyor musun ?" dedi.

Kekeleyerek fısıltıyla karışık "E..evet bi...biraz." diyebildim.

Kahretsin Madison, kekeleme.

Her şeyi batırıyordum. Kendimden emin ve seksi görünmeliydim, en azından Gizele'nin bana dediği buydu ama şu anda dediğinin tamamen tersini yapıyordum.

Bay Mendes ile ilgili bir şey beni ondan ve onun yapabileceklerinden korkutuyordu. Fakat aynı zamanda sebepsizce onun yanında Alexander ile olduğumdan daha güvende hissediyordum.

Onun tavırları, bana o gizemli kahverengi gözleriyle bakışı beni öldürüyordu. Onlara iki saniyeden uzun bakamıyordum bile !! - çünkü cesaret edemiyordum. - Eğer ona iki saniyeden fazla bakarsam tüm düşüncelerimi okuyacakmış gibi hissediyordum, evet bu çok korkutucu ancak aynı zamanda çokta çekiciydi.

"Tabii ki de çok çekicisin, ne giydiğine bak." dedi elbisemi göstererek. Ben ise hala şaşkınlıkla ona bakıyordum.

"Affedersiniz-"

"Zayn !"

Sözümü bitirmeme fırsat vermeyip, görünürde kimse olmamasına rağmen birisine seslendi. Hala neler olup bittiğine inanamıyordum. Dollhouse'dan uzak dört ay birlikte kalacağım yabancıyla hiçliğin ortasında durup onun yine hiçliğin ortasında birisine seslenmesine şahit oluyordum. Ne oluyor be ?

Bir süre sonra siyah bir bmw görüş alanımıza girdi ve içinden Bay Mendes için çalıştığını tahmin ettiğim, yirmili yaşlarının ortalarında tamamen siyah giyinmiş bir adam çıktı. Uzun kirpikleri, ela gözleriyle ve belirgin elmacık kemikleriyle oldukça yakışıklı olduğunu söylemem gerek. Mükemmel bir şekle sahip siyah saçlarının arasında elinin gezdirerek Bay Mendes'e gülümseyerek bana baktı.