Yazar Mutlu Olmak İstiyor

8 ღ

Boğuluyor gibi hissediyorsun. Konuşacak kimsen yok. Seni anlayan kimse yok. Dört duvar arasına tıkıldın, kaldın. Çıldırmaya başladığını hissediyorsun. Herkes çok mutlu gözüküyor, sense geceleri sessizce ağlıyorsun bir başına. Küçücük sözlere bile kırılıyorsun, hayattan zevk alamıyorsun. Ne yapacağını bilmiyorsun, o kadar yalnız hissediyorsun ki.

Böyle durumlarda kimseyle konuşamayacağını düşünsen de bu düşünce çok yanlış. Arkadaşlarına ya da ailene dök içindekileri. Dinlemek istemediklerini düşünsen de yanılıyorsun, sana yardımcı olmak isteyen birileri illaki vardır etrafında. Konuşmazsan rahatlayamazsın, içindeki canavarın kanını akıtman lazım ki şifa bulasın. Birileri ile konuştukça canavarın küçülecek, küçülecek. Ta ki ondan geriye bir şey kalmayana dek. Biri yoksa bile psikologlar veya PDR'ler var. Neden yardım almaktan çekinesin? Sen deli değilsin. Böyle bir dünyanın içine doğup da yardıma ihtiyacı olmadığını düşünenler deli.

Eğer bunlar da çözüm olamıyorsa sana, kâğıtlara anlat hikâyeni. Yaz, çiz, buruştur. Yeter ki kendini ifade et. Karala sadece, içindeki öfke boşalana dek karala. Akıt canavarın kanını, yoksa ele geçirecek seni. İçine atma hiçbir şeyi çünkü bir yolunu bulup çıkacak elbet. Ya kinle ya kötü düşüncelerle ya da mahvolan/mahvolacak ilişkilerinle.