4N1K İlk Aşk

Çete Yaprağın Değişimini Görüyor

Yaprak Barışın omzuna vurdu ve kısık bir sesle konuştu.
"Bana bak şşş?"
Barış Yaprağın sözünü kesti.
"Kusura bakma ama, bir şey söyleyeyim mi? Senin dörtte birin Yaprak, geri kalanı sela. Sana acilen zarafet nakli lazım!
Yaprak, alaycı bir tavırla güldü.
"Sana da acilen beyin nakli lazım, haberin var değil mi?"
Barış derin bir nefes aldıktan sonra etrafına baktı ve ardından Yaprağa döndü.
"İyi tamam, cezanda indirime giriyorum. Bir derslik etekle girsen yeter."
Yaprak biraz düşündü ve başını salladı.
"Nıç, olmaz!"
"Yaprak, kuralları ben koyuyorum!"
Barış saatine bakarak devam etti.
"Hatta şimdi zil çalacak sen geç kalıyorsun, acele et istersen!"
Yaprak çaresizce etrafına baktı.
"İyi tamam, ama bizde tabak boş dönmez, bittin oğlum sen!"
Yaprak yürürken Barış arkasından seslendi ve yanına geldi.
"Madde 4; daha zarif yürünecek! Madde 5; eğer anlaşma bozulursa, olacaklar bütün gün hatırlanacak!"
Yaprak sinirle mırıldanarak yoluna devam etti.
"Sana da, yürümenede, hafızana da...!"
Yaprak Barışı küçümseyerek yürümeye devam etti. Barış sırıttı ve yine seslendi.
"Daha zarif yürünemiyor mu?"
Yaprak sinirle Barışa döndü.
"Aptal ya, angut!"
Barış yine sırıtıyordu.
"Hadi, bekliyorum..."
Barış gittikten sonra, Yaprak zarif zarif yürümeye çalıştı. Yaprak, Bade'nin önünden geçerken Bade arkadan ona seslendi.
"Günaydın!"
"Çekil Bade!"
"Hayırdır?"
Yaprak, umursamaz ve bıkmış bir halde Badeye dönüp rahat bir tavırla konuştu.
"Ya ben hiç havamda değilim, gerçekten!"
Bade Yaprağı baştan aşağıya süzdü ve konuştu.
"Dikkat çekmek için yapmadığın şey yok değil mi? Hayır yani benim aklım almıyor."
Yaprak Badeye alaycı bir tavırla baktı.
"Ay senin aklın mı almıyor?"
Bade başını salladı.
Yaprak Bade'nin karşısına geçti.
"Ha o niye biliyor musun?"
Yaprak işaret parmağını Bade'nin kafasına değdirdi ve devam etti.
"Çünkü senin bu 16 GB canım, bir şey yüklemen için, bir şey silmen lazım. Sil bir şeyleri öyle dene!"
Yaprak gittikten sonra Bade gözlerini kaparım sinirle derin bir nefes aldı. Yaprak merdivenlerden yukarıya çıkarken, yine iki tane çocuk Yaprağa bakıyordu. Yaprak yürürken onlara döndü.
"Höösstt!"
Çocuklar önlerine döndü ve Yaprak yoluna devam etti.
O sırada Oğuz'la Gökhan sınıftaydı, Oğuz sınıfta çocuklara akıl verirken Gökhan da sınıfta çocukları dövüyordu. Sinan ve Ali de sınıfın kapısının önünde Oğuz'la Sinan'a bakıp gülüyorlardı. Gökhan ve Oğuz işlerini bitirdikten sonra, onlarda sınıfın kapısının önüne, yani Ali'yle Sinan'ın yanına geldi. Dördü yan yana konuşup,  gülerken karşıdan Yaprağın geldiğini gördüler ve şok içinde kaldılar. Oğuz elini Gökhan'la Sinan'ın omzuna katıp güldü.
"Obaaa!"
Gökhan hala şoktaydı.
"Yaprak b-bu sen misin?"
Yaprak elini kaldırdı.
"Evet başkan, benim."
Ali hayranlıkla Yaprağa bakıyordu. Yaprak Sinan'a  bakıp konuştu.
"Sinan, nasıl?"
Sinan Yaprağın elini tutup öptükten sonra cevap verdi...
"Baya iyi!"
Sonra şokun etkisinden çıkamayan Gökhan, Yaprağın elini tutup gözlerine doğru getirip ojelerine baktı. Ve tam o anda Oğuz söze girdi.
"Makyaj budur. Müfredata koy, ders diye okut!"
Yaprak utanarak konuştu.
"Ojelerim biraz kötü oldu ama... neyse!"
Sonra Aliye bakarak devam etti Yaprak.
"Ali?"
Ali hala hayranlıkla Yaprağa bakıyordu.
"Çok güzel olmuşsun!"
"Ya sen bide onu bana sor!"
Ali anlam vermeye çalışarak göz kırptı Yaprağa.
"Nerden esti peki?"
"Anakraliçe ya işte, çok ısrar etti, onu böyle bir günlük... sürpriz, ama pantolonum çantamda ben giyeceğim şimdi."
Sinan, eli çenesinde konuştu.
"Gerek yok bence."
"Yok yok giyeceğim, herkes bana bakıyor yoksa ben katil olacağım!"
Ali gülerek Sinan'a baktı.
"Sinan?"
Sinan dalmıştı ve eliyle Yaprağı gösterdi şok içinde. "Söyleyecek bir şey yok der gibi."