p a n i c a t t a c k | {DOYOUNG} nct

🍷ep.4

Lütfen medyadaki müzik ile okuyun,oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın :))

Ha Neul hastanedeki son gününde hemşireler tarafından taburcu olmak üzere hazırlanıyordu. Ayakları iyileşmiş olsa da bir iki dikiş atılması gerekmişti ve hala canını yakıyorlardı.
Kız hemşirelere ailesini sorsa da duymazdan geldiler. O ana kadar kendisine oldukça kibar davranan hemşirelerin neden şimdi kendisini duymazdan geldiğini anlayamasa da fazla irdelemedi. Üzerinde rahat eşofman takımı ve ayağında terlikleriyle beraber yatağına oturdu. Hemşireler tek çıkmasına izin vermediğinden  birilerinin gelmesini bekledi.
Öyle ki haftalardır hastanede olduğu için tek başına yürüyemezdi de.

Görevliler odadan çıktıktan sonra yine doktor üniformalı başka görevliler girdi odaya. Ha Neul neden bu kadar çok kişinin odasına girip çıktığını anlamaya çalıştı. O sırada yaşlı bir doktor düzgün bir aksan ile kendisine açıklama yapmaya başladı.

-"Merhaba Ha Neul Hanım...sizi hastaneden biz taburcu edeceğiz...ama psikolojik probleminiz hayatınızı ve çevrenizi tehdit ettiği için bir süre başka bir hastanede tedavi görmeniz gerekecek."

Adam öyle güzel yedirmişti ki ilk başta önemsemedi bu açıklamayı. Daha sonrasında dediklerinin ne manaya geldiği dank etti aklına kızın. Başından aşağıya bir sıcaklık yayılırken terleyen ellerini eşofmanına siliyordu.

-"B..beni..ak..akıl hastanesine mi yatıracak..lar...?"

Ha Neul öyle ürkek sormuştu ki bu soruyu doktorun arkasında duran birkaç hemşire acıyarak bakmıştı ona.
Kendisine açıklama yapan adam ise gülümseyerek devam etti konuşmasına.

-"Aynı bedenini burada tedavi ettiğimiz gibi beyninde eksikliği olan bazı hormonlar yüzünden yaşadığın bu ruhsal problemleri tedavi edeceğiz..."

Ha Neul öfkelenerek biraz önceki ürkekliğinden eser bırakmayarak atıldı. Korkudan ne yapacağını bilemiyordu sadece.

-"Özgürlüğümü elimden alıyrsunuz!! BA..BANA sormadınız bile isteyip istemediğimi!!"

Ha Neul adama çıkışırken iki erkek hemşire kollarından tuttu ve ona destek olarak ayağa kaldırdılar. Kız daha neler olduğunu anlamadan tekerlekli sandalyeye oturtulmuştu bile. Kalkmaya çalıştığında onu engellemesi için bir kemer geçirdiler belinden. Kız dehşete düşmüş hızlanan nefesine, hatta uyuşan ellerine aldırış etmeden bağırmaya başlamıştı.

-"HAYIR..BUNU YAPAMAZSINIZ!!!BU SUÇ!!A..AİLEM BUNA İZİN VERMEZ...BIRAKIN BENİ!!!!"

Kızın panik atağı  daha fazla bağıramasına izin vermeyecek raddeye geldiğinde doktor hızla sürdüğü sandalyeyi durdurdu. Erkek hemşirelerden biri kızın kolunu tüm gücünü kullanarak sandalyeye sabitlerken kadın hemşire sakinleştiriciyi verdi damarına.

Ha Neul git gide bilincini kaybederken sadece göz yaşı dökebiliyordu. Hastanenin kapısından çıkarken annesi çarptı gözüne...ağlıyordu...
Bilincini yitirmeden önce tek bir şey diledi...
lütfe...lütfen tüm bunlar bir rüya olsun...
.
.
.

🍁🍁🍁