Ölüm Adası / TAMAMLANDI / DÜZENLENECEK

11. Bölüm : Zombi Yamyamlar Ve Predator

Bir abime bir Mert'e bakıyordum. Abim ise kısık gözlerle onu izliyordu. Mert ise bambaşka bir alemdeydi. Ağzını bir açıp bir kapıyorum.

Balığa benziyordu.

Korkudan ölmek üzere olan bir balık...

"78 ne alaka?" diye sordum tekdüze bir sesle.

"Bilmiyor mu?"

Abim, Mert'e hafif alayla sormuştu bunu. Ama altında yatan öfkeyi hissetmiştim. Mert sesini bulamadığı için kafasını iki yana salladı. Abim sinirle güldü.

"Ona söylemeliydin. " diye bağırınca şaşkınca ona baktım. Abim neden bahsediyordu? Mert'i sağ kaşı seğirmeye başlayınca öfkelendiğini anladım.

Aslında kalp atışları ve düşünceleri de onu ele veriyordu. Düşüncelerine odaklanmak istesem de bu kadar fazla kişinin arasından onun düşüncelerini seçmek imkansızdı.

"Ne dememi bekliyordun ki!? Tanrı aşkına!? Nasıl ona söyleyebilirdim!?"

Dedi öfkeyle. Tamam, bu kadar oyunun dışında kalmak yeter. Bir şeyler dönüyordu ve ben ne olduğunu anlayamıyordum.

"Biri bana burada ne olduğunu açıklayabilir mi?"

"Sen sus!"

"Sen sus!"

İkisinin de aynı anda dediği şeyle ağzım açık kaldı. Ardından gözlerimi devirip hızla ayağı kalktım.

Oturduğum sandalye benzeri şey yere düşerken düşerken nihayet bana bakabilmişlerdi.

"İyi."

Deyip hızla çıktım. Mert öfkeli mırıldanışı ve duvara yumruk atışını duydum. Ama umrumda mı? Hayır.

Karagahın dışına çıkarken düşünüyordum. Ama neyi düşündüğümü bilmiyordum. Birbiri ile alakasız tonlarca soru zihnimde mesken tutmuştu ve uzun bir süre gideceğe benzemiyorlardı.

Mesela ben nasıl hiçbir eğitim benzeri şey yapmadan güçlerimi kontrol ediyordum? Ya da Mert neyi benden saklıyordu? Abim neyi biliyordu?

Diğer arkadaşlarımız nasıldı? Bu adaya niçin gelmiştik? Ailemin diğer fertleri neden benden nefret ediyor? Ablam neden Rey'e yardım etmişti?

Bu işin sonunda hala yaşıyor olabilecek miydik? Hastalık bize neye mal olacaktı? Herkes böyle vampire mi dönüşecekti? Ya da o kız nasıl kurda dönüşmüştü?

"Güçlerini kontrol etmeni biz sağlıyoruz. Biraz yoruyor ama zaten seninle bağımız olduğu için halledebiliyoruz."

Dedi Lara. Kafamla onu onayladım. Bu çok mantıklıydı. En azından bir soru işareti silinmişti.

"Mert'i dinlemen gerek. Bilmelisin."

Dedi Gölge. Onun bildiğine emindim. İsterse ben de öğrenirdim ama Mert'ten duymayı tercih ediyordum. Hem... En fazla ne olabilirdi ki?

"O kız kurt oldu çünkü onun kimyası buna yatkındı. Ya da DNA'sı buna uygundu diyebiliriz."

Diye açıkladı Dan. Bu da çok mantıklıydı. Bu kadar mantıklı şeyleri düşünemiyor olmam beni kızdırıyordu.

"Astrid..." diyen ses ile arkamı döndüm. Gergin bir adet Mert karşımda duruyordu.

"Sana anlatmam gerek. İşin sonunda benden nefret etsen dahi bilmen gerek." dedi sıkıntı ile.

Alayla güldüm. Gülüşüm üzerine kaşları çatıldı.

"Mert..." dedim ona doğru bir adım atıp. Dudaklarımı yaladığım zaman bakışları dudaklarıma kaydı.