Ang Boyfriend kong Chubby

Chapter 3

"urghhh,ang hirapppp!!!!"pag-angal ko. Malapit na kasi ang exams dito sa HU. Tawag namin sa exam week ay torture week.

(A/N: . Isip isip lang yan eh hheeh)

Torture daw kasi pahirap to,sa mga estuduante. Hirap panaman magbigay mga prof. ng test.

Accountancy pa naman kinuha ko. Pabigat. Oo nga pala di bussiness course ang kinuha ko dahil ayoko naman talaga. Pinipilit ako nila dad para ako daw ang tagapagmana pero sabi ko sa anak ko na lang yan,antayin nila.

*tok*

*tok*

*tok*

May kumakatok. Oo nga pala,nasa bahay ako ngayon. Binuksan ko ang pinto alangan naman cabinet diba.

To my suprised hindi sila best ang kumatok

.

.kundi si.....

.

.

.

Asheen

"Asheen,napadaan ka. Teka pano mo na laman ang bahay namin?. Di ko naman sinasabi sa iyo addressng bahay namin ah."pagtatanong ko dahil schock talaga me.

"ahh,wala lang,second question from my reliable sources" he answer

"sila best ba ang source mo? Tanong ko."uhmm,actually no,di nga nila ako pinapansin eh"sagot niya

Nag-smile siya sa akin. I smile back, lumaki naman ngayon ang mga.mata niya. I think may gusto siyang ipahiwatig.

"ehem,ehem,"Asheen.Ngayon ko lang narealize ang gusto niya.

"oh, I'm sorry,come in" with a big smile."pede ba?"he ask.

"of course" pumasok na siya sa loob." your so stupid Irish,you didn't think to let him go inside" I murmured to myself. Sumunod na din ako sa kanya. Nakita ko na kaagad siya sa sofa."wow!F.A.H" he's confused.

"F.A.H for Feeling At Home. He finally get it. Umupo na rin ako katabi niya.

Ilang week na rin kaming magkaibigan ni Asheen. Simula nung sa cafeteria scene,madalas na kaming magkasama. Sila best naman ayaw pa rin siyang pansinin di ko alam,kung bakit. Pinagtitinginan na ng kami sa tuwing magkasama kami. Pero I don't care.

"nasaan ba parents mo?"pagtatanong.niya."wala sila dito,nasa Malaysia sila for 1 week para sa isang conference" he is amazed."nakakaya mo yun?"siya

"oo naman,ganun na sila nung bata pa ako. Minsan nga nasa ibang bansa sila for 5 months. Sanay na ako. Si yaya na lang nag-aalaga sa akin." I give him a smile pero weak smile. How I miss my parents.... Sana di na lang sila umaalis balik, sana dito na lang sila

"eh,do you still have enough bonding time?"siya ulit."oo,every time nandito sila sa Pilipinas,we always hang-out every weekend or pag free time nila"

That makes him sad. :(

"o,what's wrong? I worriedly ask him." nothing,it's,that I'm jealous on you and your family" he sigh.....

"kahit na malayo sila,your close with them. Meron kayong bonding time pag andito sila."

"bakit naman?" I ask

"ako kasi,nandito nga sila pero I didn't feel any love, I only feel hatred by my own parents. They always bond with my brother pero when I'm with them,they treat me like a was not there. Na, I am a failure and a shame on my family..." He cried,ngayon lang ako nakakita ng crying man.

"all my life I work so hard para mapansin nila ako pero wala. Yung kapatid ko,effortless because no matter what he do,nandyan sila para sa kanya. I try to compete with my brother pero I can't. Di ko siya kayang pantayan,dahil sa,mata ng iba hindi ako isang Rosales. Hindi ako isang parte ng pamilya na walang bahid ng kahihiyaan."