VEYL

Bölüm/1

⚜️♟️⚜️

Kin dolu gözleri kardeşini bulurken öfkeyle haykırmıştı; "Andım olsun, Andrea! Günün birinde seni tam kalbinden vuracağım! Öyle bir şey yapacağım ki, bana yönelen tüm silahların önüne sen geçeceksin! Canını benim için, düşmanın için, bir saniye bile düşünmeden feda edeceksin! Çünkü elimdeki silah, senin tek ve en kıymetli zaafın olacak!"

Genç adam, kucağında tuttuğu çocuğa o kadar odaklanmıştı ki kardeşinin onun için ettiği yeminden habersiz, ona bakan gözlere büyük bir merakla bakıyor, parmağını kavrayan minik ele öpücükler bırakıyordu.

O an aklından geçenler, fısıltı halinde can buldu Andrea'nın ağzından,

"Sen, benim küçük meleğimsin ve ben meleğimi ömrümün sonuna kadar koruyacağım."

Minik bebek, babasının ona olan şefkatini hissetmiş gibi gülümsemiş ve aynı karşılığı da almıştı.

"Benim güzel meleğim. Büyüdüğünde öyle bir insana dönüşeceksin ki; yaşadığın hayatın alt üst olduğuna şahit olacak, tüm bunlar olurken bana lanetler okuyacaksın. Ve ben, bana okuduğun lanetlere rağmen hep seninle olacağım."

Kader ete kemiğe bürünmüş olsaydı; önce ona gülümser, ardından acı dolu bakışlarıyla babasının sevgisini fısıldadığı kulağına, onun için yaşatacağı hayatı fısıldardı.

🗡️⚔️🗡️🗝️

Boğazına dayadığım bıçağa biraz daha baskı yaparak boğazında küçük bir kesiğe neden olmuştum.

"Rezil durumdasın."

Başını iyice geriye yatırarak boynunu tamamen açığa çıkartmıştı.

"Abinle düzgün konuşmayı ne zaman öğreneceksin sen acaba?"

Dudaklarım iki yana kıvrılırken üzerinden kalkmıştım.

"Abim, ne zaman bu rezil durumdan kurtulursa."

Gösterdiği orta parmağına istinaden kıçına sert bir tekme geçirmiştim. Bu ağzından acı dolu küçük bir inilti çıkmasına neden olmuştu.

Dudaklarım daha fazla kıvrılırken kalkması için elimi uzatmıştım. Bir elime bir de bana bakmış, ardından tekrar kafasını toprağa yaslamıştı.

Bu hareketiyle başımı olumsuz anlamda salladım.

"Gerçekten benim abim olduğuna emin misin? "

Ellerini başının arkasında birleştirerek gülümsemişti. İtiraf etmeliyim ki abim Dünya üzerinde ki en iyi gülüşe sahip ikinci insandı. Birinci mi? Ah! tabii ki de bendim.

"Açıkçası pek emin değilim, Laura."

Sesi fısıltıya dönüşmüştü.

"Benim gibi mükemmel bir adamın kardeşi olmak için fazla çirkinsin."

Bakışları tüm bedenimi gezmiş ardından yüzünü buruşturarak, bakışlarıyla gözlerimi odağına almıştı.

"Ve fazla çelimsiz. Kesinlikle senin için bir DNA testi yaptırmalıyım."

Sözlerine göz devirirken karnına ardı ardına tekmeler atmıştım.

"Son bir yıldır bu çelimsiz ve çirkin kıza ki altını çizmek istiyorum, insanların hayranlık duyduğu bir kızım, ve sen bu kıza yeniliyorsun."

Ellerimi göğsümde bağlayarak, inlemeleri eşliğinde ona küçümseyici bir bakış atmıştım.

"Kesinlikle abim olmaya layık bir adam değilsin. Yaptığın tek şey bana ayak bağı olmak."