ZÂLİM'in 2.kitabı burada yayınlanacaktır.
İlk kitap Odessa Yayınevi ile kitaplaştırılmıştır.
"Sen nasıl bir insansın ya?!" Diye bağırdım.
"Böyle biriyim, çünkü sen kibarlıktan anlamıyorsun."
Kendimi tutamadım ve yüzüne tükürdüm.
Gözlerini kapatıp aç...
Yeni bölümle ilgili bilgileri instagram ve wattpad hesaplarımdan paylaşıyorum. Sayaç instagramda: 1hadizade
Keyifli okumlar🌷
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
💲
Parmakları usulca bedenime sızarken, kalbim boğazımda atıyordu. Çok büyük bir yanlış yaptığımı ben de biliyordum, fakat, zaten Akın ve ben olamayacaktık. En azından o mutlu olurdu ve umarım bilmezdi bu yaptığımı.
"Yaramın yerini nasıl bu kadar net biliyorsun?" diye sordum. "Sanki elinle koymuş gibi..."
"Bu da bir şey mi?" dedi, öylece durmaya devam ederken. "Ben seni yaralayanın kim olduğunu da biliyorum."
Bir anlık aklıma o özel plakalı siyah araç geldi ve kafamdaki yapboz nihayet tamamlandı. Hemen karnımın üzerindeki ellerini iki yana açtım ve arkamı dönüp gözlerine baktım. Ellerini cebine koyup rahat bir ifadeyle gülümsedi. Şaşkın olduğum her an, her şey onun hoşuna gidiyordu.
"Beni bıçaklayanın kim olduğunu biliyorsun... Doğru mu anladım?" Sadece başını yavaşça aşağı yukarı sallayarak beni onayladı. "Kim?"
"Evlilik teklifini kabul ettiğin adam sana söylemedi mi?" diye sordu bu sefer de.
''Nasıl yani, Akın beni bıçaklayanın kim olduğunu biliyor mu?''
Önce bir süre durup gözlerime baktı, öylece bomboş, hissiz ve duygusuzca. Ardından, yavaşça etrafımda adımlayarak koltuğa yaklaştı ve koltuğun tepesine yaslanarak oturdu. Buz mavisi gözleri yeniden gözlerime ulaştığında, ''Sana bir soru sordum!'' diye bağırdım. Ona bağırmamalıydım, öyle değil mi? Ama kendimi tutamıyordum işte. Sinirlerimi bozuyordu.
''Bilemem, yani sana söylemediyse, demek ki bilmiyor.'' dedi bu sefer de. Boris'in her dediğinin yalan olduğunu düşünürsek, şimdi hangi dediği yalan oluyordu ki? Kafam iyice karışmıştı.
''Peki kim? Bana bunu söyle, bunu bana yapan kimdi?'' diyerek ona yaklaşıp karşısına dikildim.
''Boşversene, içecek bir şeyler ister misin?'' Bu umursamaz yaklaşımı beni deliye çevirdi.
''Madem bir şey söylüyorsun, o halde gerisini getir! Beni kim bıçakladı? Neden Akın'ın bunu bildiğini iddia ettin?''
''Bu sadece bir tahmindi.'' Şimdi yüzündeki ve bakışlarındaki bir şey bilmez ifadesi bana çok yapay geliyor, daha da sinirlenmemi sağlıyordu.
"Boris! Sana..." kelimelerim yarım kaldı. Kafam ellerimin arasında, dizlerim kırık ve kalbimin sesi boğazımda, dünya bir anlığına kararmış gibi çöktüm. Kulaklarımdaki zonklama geçtiğinde, Boris'in silahını çekip, kendini bana siper ettiğini gördüm.
