Bütün bölümleri tek bir günde yayınlayacağım sizden ricam başlama tarihinizi minicik yazmanız umarım kitabı seversiniz iyi okumalar
Ne için yaşıyoruz?...
Kim için?...
Ev,belki tek odalı belki de aşrı lüks, bir de araba ev aldıktan sonra beş yıl daha çalışarak birikimlerle alınan bu devir için lüks sayılan, araba. Bir de kıyafetlerin marka ise herkes sana saygı duyuyor.
Peki niye ucuz bir kıyafet giyince veya toplu taşıma kullanınca ezilip büzülüyoruz?..
Ben Lee Felix bu lüks sayılacak her şeye sahipken neden bu çatıdan sarkıyorum?
Neden mutlu değilim?
Ev, araba, marka kıyafetler, mücevherler... Hepsine sahipken neden bu kadar üzgünüm?
Belki de sadece sevgi açlığından kaynaklıdır.. Beni evden kovup para kazanınca en sevdikleri evlat olduktan sonra bile neden mutlu değilim?.. Belki sevgileri samimi gelmiyor belki de ben doyumsuzum..
Şu an buradan atlasam arkamdan kim ağlar?
Kimse...
"buradan atlasam hangi biriniz ağlarsınız Sizi gözü paradan başka kimseyi görmeyen acınası mahluklar!"
derin bir iç çektim
" bu sefer yapacağım işte bu sefer atlayacağım bu adaletsiz ve doyumsuz dünyadan kurtulacağım"
kulağıma gelen teneke kutu sesiyle göz yaşlarımı silip arkamı döndüm
"kimsin sen ve burada ne arıyorsun buraya girmeye benden başkasının izni yok"
sadece gölgesini gördüğüm adam ellerini yukarı kaldırıp kendini göstermeye başladı
"kusura bakmayın ama terasın diğer kısmı çok doluydu sessiz bir yer arıyordum sonra bir baktım bebek gibi ağlayan bir adam"
bu adam zaten bozuk olan sinirimi iki katına çıkarmayı başardı
"sen kime bebek diyorsun kim olduğumu biliyor musun?"
histerik bir gülüş attı
"ağlayan bir bebek olduğunu görüyorum"
"ağlamıyorum!"
öncekine göre biraz daha net sesimle bu hadsiz adama baktım
"ağlamak büyük bir suç değil ki herkes ağlar neden bu kadar kafaya taktın yoksa sen erkek adam ağlamaz kafasında bir insan mısın oysa ki görünüşün bunun aksini söylüyor"
bu sefer gülen taraf ben oldum
"insanları görünüşüne göre yargılayan biri için fazla eleştirel konuştun"
dediklerimi sanki hiç duymamış gibi cebindeki sigara kutusunu çıkarıp içinden bir dal aldı ardından diğer cebinden çıkardığı zippo çakmağı yakıp dalı alevin içine itti.
Yavaş ve ritimsiz adımlarıyla yanımdaki boşluğa oturdu ve ağzından çıkan dumanı izlemeye başladı
"beraber mi atlasak?"
zaten ona dönük olan yüzümü mümkün olduğunca daha çok çevirdim
"birincisi eğer buradan atlayacak olsam bunu seninle neden yapayım daha tanışmadık bile ikincisi.."
"sorun oysa tanışalım ben changbin, seo changbin"
"felix, Lee felix..."
"Lee felix demek yabancı mısın?"
"aslında avustralya dan geliyorum işim oradaydı ama buraya taşımak zorunda kaldım yaklaşık 4 aydır burada yaşıyorum"
şu an neden bunları anlatıyorum ki ben
"lehçe den belli bazı kelimeleri söyleyemiyorsun ama dört ay için güzel konuşuyorsun hatta hakkını vereyim baya iyisin"
"teşekkürler bana iyi olduğumu söyleyen, en azından bu konu için, ilk insansın"
"şaşırdım övülecek bir şey insanların gözünden kaçması değişik"
rüzgar başındaki kapşonu düşürürken yüzünü iyice gördüm. Keskin çenesi ve minik gözleri uyumluydu ayrıca saçları da ipeksi görünüyordu. Bu adam nereden çıkmıştı böyle ve ben neden şu an onunla konuşuyorum?
Bu günlük akışına bırakacağım sanırım bir şeyler düşünmekten cidden çok yoruldum..
****
Eveeet ilk kitap ilk bölüm umarım beğenirsiniz
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Cafuné | Changlix
Fanfic(tamamlandı) Seninle çatıda karşılaştığım o gün hayatım gerçekten değişti beni değiştirdiği için teşekkürler sevgilim - Lee Felix Cinsellik, argo, küfür, eşcinsellik Yan shipler: minsung, hyunm...
