"Sigurado ka Leigh? Ayaw mong magpalipas muna sa staffhouse? Baka mahirapan kang sumakay. Mabibilang lang ang dumadaan na tricycle at jeep ng ganito kaaga" nagaalalang wika ni Mikaela. She is also one of my co-workers. She has long black hair na nakaponytail, a pointed nose, thin almond eyes and morena skin. She's also wearing an eyeglass which reminds me of some strict teachers in movies.
Naghikab ako. Kanina pa talaga ako inaantok. I badly wanted to go home in an instant.
She, Anna and some other workers are staying in the staffhouse. I learned that they are not from here. Mikaela is from Mindoro and Anna is from Bicol so they are staying at the staffhouse provided.
Umiling ako at isinara ang locker na syang ibinigay sa akin kanina ni Ma'am Karina.
"Okay lang, makakasakay naman ako siguro agad" I said assuring them, but I too, is not sure about it.
"Text mo kami kapag nakauwi ka na" Anna said, we exchanged numbers kanina. They are really nice.
Tumango ako and we bid our goodbyes.
Nag aabang ako ng masasakyan sa tapat ng restobar. I am looking at my phone when suddenly a car stopped in front of me. Napatingin ako doon.
Bumaba ang bintana nito pero dahil medyo madilim sa parteng ito ay hindi ko makita ang mukha ng driver.
"Get in" that cold voice, it's him, Damon. I thought he already went home? Hindi ko na sya nakita noong closing namin. Tiningnan ko lang sya. I was thinking that this was only our 2nd encounter and I don't really know him well. Although I feel comfortable around him.
"Thank you, pero mag aabang na lang ako ng tricycle" I said, rejecting his offer. I was battling with myself whether to accept or not to accept his offer. Pero minsan talaga umaarangkada ang pride at hiya ko.
"You'll get in or I'll drag you inside this car. Choose" he said dangerously. Napalunok ako at napatingin sa sasakyan nya.
He glared at me and without letting him speak again, I immediately went inside his car.
Tiningnan nya lang ako nang makapasok at saka pinaharurot ang sasakyan. Mabuti na lamang at isinuot ko ang seatbelt. Halos mapakapit ako sa pintuan ng kotse sa bilis nyang magpatakbo. Pakiramdam ko ay nagising ng tuluyan ang inaantok kong katawan.
Ilang minuto lang ay nakarating na kami sa entrance papunta sa resthouse nina Nana.
"Kung gusto mong magpakamatay, wag mo akong idamay mister" reklamo ko habang tinatanggal ang seatbelt.
Tinaasan lang ako nito ng kilay and did not utter any words. Takot yata itong magaksaya ng laway. Lumabas na ako ng kotse nya at sumunod naman ito.
"Salamat" I said, kahit naman biyaheng langit ang ginawa nya, kailangan ko pa ding magpasalamat dahil kung hindi baka inabot ako ng umaga kakahintay ng tricycle doon.
"Damon, call me Damon" he said seriously. His dark eyes is piercing to mine.
"Damon" I repeated, as if I was hypnotized. I saw a slight grin on his lips and I froze in place. It was just a grin, but that made him even more attractive. Is that even possible?
"Hasta Luego, baby" he said in a hoarse voice at sumakay na sa kanyang kotse tsaka iyon pinaharurot palayo.
The way he said those Spanish words is so manly. And did he just say baby? I blushed at the thought. Inaantok ka lang Leigh kaya kung anu anong naririnig mo.
----
I threw the cigarette butt and looked at the time. It's almost 4 am.
Umalis ako sa pagkakasandal sa kotse ko at pumasok doon.
![](https://img.wattpad.com/cover/249177740-288-k489193.jpg)
BINABASA MO ANG
He's a Dangerous Man
RomanceBillionaire Series - Book No. 2 (Damon Forteza) He is one of the leader of El Griego Organization and a Billionaire bachelor, while she is a runaway heiress. He does not believe in love, while she's dreaming of a happy ever after. Is cupid lucky eno...