Kerita's POV
"Knock. Knock. Knock." katok ko sa pinto ng bahay na aking tinitirhan.
Ang bahay na ito ay di ko pagmamayari, pagmamayari ito ng kaibigan ng Lolo kong si Lolo Persival. Sangol palang ako ay iniwan na ako ng aking mga magulang sa Lolo ko at di na ako binalikan pa. Sa edad kong anim na taon, agad namang pumanaw ang pinakamamahal kong Lolo. Nang malaman ito ng kaibigan nyang si Sir. Oliver ay inampon naman nya ako at pinatira sa bahay na to. Inampon nya ako bilang kabayaran ng utang na loob nya sa Lolo ko sa dahilang niligtas nito ang buhay nya na halos kamuntikan na nyan ikinamatay.
"Andito ka na pala Ketira, late ka nanaman umuwi. May nangyari nanaman ba sayo sa labas?" pag aalalang tanong nito.
Nakayukong pumasok lang ako ng bahay at di na sya sinagot pero bago paman ako makalampas sa kanya ay hinawakan nito ang aking kamay at hinila ako patungong living room.
"Ikaw talagang bata ka, didiritso ka nanaman ng kwarto mo na hindi mo manlang ginagamot ang mga pasa mo." sambit nito sabay hila sakin papuntang sala. Kumuha sya nang medical kit at sinumulang gamutin ang sugat at pasa ko sa mukha at katawan.
"Maari mo bang sabihin sakin kung anong totoong nangyari sayo ngayon? Bakit puno ng dugo ang damit mo?" nag-aalalang tanong nito.
"M-may isang matandang lalake at naliligo sa sarili nyang dugo. Sinubukan ko syang iligtas para dalhin sya sa ospital, pero agad din syang namatay. Bago paman sya namatay ay may iniwan syang bagay sakin." walang buhay kong pagpapaliwanag sa kanya sabay hawak na kwentas na suot ko.
Nang makita nya ang kwentas ay nakita ko sa kanyang mga mata ang labis na pagkagulat, pero agad rin itong nawala at ngumiti sakin.
"Tama yang ginawa mo, dapat mong tulungan ang mga nangangailangan. Sanay pagakaingatan mong mabuti ang bagay na ibinigay nya sayo." sambit nito sabay alis matapus nyang gamutin ang mga sugat ko.
Sa mga huling salita nyang binitawan ay parang may mas malalim pa itong kahulagan na gusto nyang ipahiwatig sakin, pero di ko na masyadong inisip pa yon at dumiritso nalang sa dinning room para kumain dahil nakaramdam narin ako ng pagkagutom. Matapus kong kumain ay agad na dumiritso ako saking kwarto para matulog. Dahan-dahan kong ipinikit ang mga mata at nag simulang managinip.
.
.
.
.
.
.
.
.I open my eyes and I saw the dark world, but the dark was not alone, It was not sad after all. It was surrounded by stars and planets. It looks like a galaxy, but I never seen the sun nor the moon. I can smell the air and it feels like a haven. It was like a perfume that awakens my unconscious mind.
"Where am I? Am I dreaming, and why am I floating?" pagtatakang tanong ko saking sarili.
Tumingin ako sa baba at nakikita ko ang napaka mahiwagang lugar na hindi ko pa nakikita sa buong buhay ko. Makikita mo yong ibang Isla na lumulutang, mga dagat at ilog na lumiliwanag na may mga ibat-ibang kulay. Napansin ko rin na ang buong palagid ay parang pinag halong gabi at umaga. Pag tumingin ka sa kalangitan ay mistulang gabi at pagtumingin ka naman sa baba ay mistulang araw. Napahawak ang dalawang kamay ko sa aking ulo at hindi makapaniwala saking mga nakikita. Sa magulo kung pag iisip, maya-maya ay may nakakakilabot na boses ng isang babae akong narinig.
.
.
.
."I can hear the voice of your soul, a soul empowered by dreams.
Your dreams delivered you to this new world, even untold from the prophecy.
A human known to be the weakest creatures in the universe, but YOU!
You are a human, but you have the power of gods." sambit nito na maririnig mo sa kalawakan.
"S-sino ka? Mag-pakita ka." takot kong tanong sa kanya.
"You can call me Wit( means brain), I have been awaken by the power you have received." pagpapakilala nito, pero walang kahit anong nilalang ang nagpakita sakin at tangis boses nya lamang ang aking naririnig.
Sa kanyang sagot ay di ko parin maintindihan ang mga sinasabi nya, kaya naman di ko nalang ito pinansin at inisip ko na isa lamang itong panaginip. Inuna kong inisip kong pano matatapus ang panaginip nato kaya tinanong ko sya.
"Paano ako makakalabas sa panaginip na to?" tanong ko sa kanya dala ng aking pagkairita.
"This is not just a dream, but it is also the reality." sagot nito.
"Nagpapatawa ka ba, paano magiging realidad ang isang panaginip?" naiirita kong tanong sa kanya sa dahilang walang kakatotohanan para sakin ang mga pinagsasabi nya
"In order for you to fully understand, you must baptist first in to this world. I'm going to send you down." sambit nito.
Bago paman ako nakasagot ay bigla nalang ako bumalitad at dahan dahang bumababa ang katawan ko papuntang Isla. Sa simula ay mabagal lang ang pag baba ko pero napansin ko kada sigundo ay pabilis ng pabilis yong pag baba ko.
" Sh*t! Sh*t! Sh*ttttttt! Dahan dahan Lang! Para Naman jet plane yong bilis! Mamamatay ako sa nervous ehhh!" pagrereklamo ko.
Pero walang sumagot sa pagrereklamo ko at hindi parin humihina Yong bilis ng pagbagsak ko at mas lalo pa Itong bumibilis.
"yyyyaaaaaaaaahhhhh! Malaaaaaapiiiit na akoooong bumaaagsakkkk!!!! Tuloooooong!!!! " sigaw ko sa sobrang takot at sa sobrang takot napapikit nalang ang aking mga mata.
Kumalabog ng malakas yong sahig. Nakaramdam ako ng sakit Ng likod ko sa pagkakabagsak pero ramdam kong mahina lang ito. Tumayo ako at nakita kong napunta ako sa isang napaka maliwanag at malawak na kwarto. Tumingin tingin ako sa paligid at napansin ko na mistulang katulad ito ng isang laboratoryo ngunit nakikita kong maskakaiba ang mga kagamitan dito kumpara sa normal na laboratoryo. Matapus kong busisiin ang paligid ay may narinig akong cute na boses.
"Welcome to the Dream world." sambit ng isang napakacute na boses.
Inikot ko ang aking mga mata sa paligid at hinanap ang di kilalang boses na narinig ko. Ngunit sa paghahanap ko ay wala akong nakitang kahit anong nilalang.
"Nandito ako." sambit nya sakin na agad naman akong napalingon tungu sa diriksyon nya. Nakita ko ang napaka liit na robot na halos kasing tangkad lang ng aking balakang at tumalon-talon ito sa harap ko upang makuha nito ang aking atensyon.
"Ako nga pala si D-bot, isa akong Science Priest. Nandito ako para isagawa ang experimento para sa iyong kauna-unahang banal na binyag dito sa Dream world." pagpapakilala nito.
BINABASA MO ANG
Galaxy Dream Catcher
FantasiKerita Raizel V. Landria is rock bottom in everything.Looks, grade,life, everything.He is a normal boy with low self esteem. Bullied by people around him.But all of that might change when he accidentally enter the unknown dimension called "Dream wor...