Napapikit ako sa mga naalala ko. That was 10 years ago. Kung paano kami nagkakilala... kung pano kami nagsimula.
Napabuntong hininga ako. Andito ako sa kwarto ko at kakatapos ko lang mag ayos. Lalabas kasi kami ngayon dahil nangako ako kay Kiel. Pambawi ko sa hindi pagsundo sa kanya kahapon.
Kahapon.. naalala ko na naman ang nangyari nung pauwi na ako.
It's already 3pm. Tapos na ang shoot namin for today. Sobrang natagalan kami dahil sa akin. Dahil hindi ako komportable.. dahil hindi ko pa rin pala kaya.
Nag aayos na ako ng mga gamit ko dito sa tent ko para makaalis na ako dito nang biglang may nagsalita.
"Julie." napatingin ako sa kanya.
I gave him a cold stare.
"I just wanna know what happened that time. Wala kahit isa ang nagkwento sakin." malungkot nyang sabi.
Tinapos kong iligpit ang mga gamit ko at iniwasang tumingin pa sa kanya. "Mahalaga pa ba yun? That was 6 years ago, Elmo. Okay na ang buhay natin."
"Gusto ko lang malaman. Kasi kahit investigator na kinukuha ko wala man lang mabigay sakin. Baka kapag nalaman ko maging okay ako at makapag move on na ng tuluyan." mahina nyang sabi.
"Pinaimbistigahan mo pala ako? Hindi ko alam kung dapat ba akong matuwa dahil walang nakuhang impormasyon mga kinuha mo pero alam mo Elmo? Kung ano man ang nangyari noon, tapos na yun. Hindi mo na kailangan pang malaman. Okay na ako. Okay ka na din. Let's leave it in the past." mahabang sabi ko naglakad na palabas ng tent.
"Please. I want to know. Were you sick that time? Or.." naramdaman kong nakatingin sya sakin. "Were you pregnant that time Julie?"
Para akong nabuhusan ng malamig na tubig sa tanong nya. Tangina mo Elmo!
"I need to go, Elmo." i said at nagmadali ng umalis.
Naramdaman kong hinabol nya ako at alam kong nagtataka na ang mga nasa set kung bakit ganito kami.
"Julie, ano ba! Hindi pa tayo tapos mag-usap!" mahinang sigaw nya sapat lang para marinig ko.
Nagpatuloy lang ako hanggang sa parking area.
Papasok na sana ako sa loob ng sasakyan ng pigilan nya ako.
"Julie!" pigil nya sakin. "Sagutin mo naman oh!"
"Fuck it, Elmo! Will you fucking stop it?! Ayoko na pag usapan pa ang nangyari! Gaano ba kahirap intindihin yun? Cant you be professional? Wala akong panahon para sa putanginang mga tanong mo! Dahil para sakin, lahat ng nangyari satin 6 years ago lahat yun wala na sakin! So just fucking move on and stop asking me questions! Lets be professional here! If you cant, then i'll tell my manager to cancel my contract with your company!" gigil kong sambit sa kanya.
Ayokong ipakita sa kanya na sobra pa rin akong apektado sa nangyari noon. I wont give him any hint.
"Paano naman ako? Julie, for the past years, i've been miserable! Oo pumayag ako sa kasal na yun only to secure dad's company that time. Pero hindi yun natuloy, Julie. Hindi dahil mas pinili ko pa rin yung tama. Dahil hindi ko kaya. Dahil ikaw yung mahal ko, ikaw lang yung gusto kong pakasalan." he burst out.
"Pinalabas pa nila na kinasal kami just to inform the public na tuloy ang merging ng kompanya namin. But non of those shits are true! Julie, sinubukan kong kausapin ka pero lahat sila pinigilan ako. Putangina, akala mo ba sumuko nalang ako ng ganun ganun nalang?!" pagod nyang sabi sakin.
"Sana sinabi mo sakin ng mas maaga, Elmo! Hindi yung malalaman ko bigla na pumayag ka sa gusto nila diba?! Sana nagsabi ka! Pinuntahan kita kahit sobrang hina pa ng katawan ko nun! Pero ano ang nadatnan ko?! Engagement party ninyo! Tapos ngayon sinusumbat mo sakin? Putangina ka pala!" galit kong sabi sa kanya.
"Hindi kita sinusumbatan. Julie, sinasabi ko lang na hindi ko din naman ginusto yun. Hindi din naman ako naging masaya. Na sobra kong pinagsisihan yun. Na sana pala hindi kita iniwan." malungkot na sabi nya.
I bitterly smiled at him. "Regrets huh? 6 years had passed, Elmo. Too late for that. I got to go." i said without looking at him.
Pumasok na ako sa sasakyan ko, hindi ko na hinintay pa ang sasabihin nya dahil hindi ko na kaya.
Pinaandar ko ang sasakyan ko at umalis na sa lugar na yun.
Itetext ko nalang sila Tita Dani na umalis na ako.
Ang sakit pa rin pala. Hindi totoong wala na sa akin lahat ng nangyari 6 years ago. Dahil yung sakit na dulot nun, dala dala ko pa rin. Pero kahit papano naging okay ako.
Mapaglaro lang talaga ang tadhana. Pinagtagpo na naman landas namin.
"Momma?" napatingin naman ako sa door ng kwarto ko.
Pinahid ko ang luha sa mga mata ko.
I automatically smiled nang lumapit sya sakin. "Are you done na? Alis na tayo." I said to him.
"Yes momma! Im done na po! Momma, where are we going po?" he asked me, excitedly.
"We'll go to enchanted kingdom, Kiel." sagot ko naman sa kanya at tumayo na.
"Really, momma? Yey! We'll go to enchanted kingdom! Kiel and Momma will go to encanted kingdom!" excited nyang sabi.
Napatawa ako sa inasta nya. "Let's go? Para marami tayong masakyan na rides." i said to him.
Namilog naman ang mga mata nya.
"Yeeeeyy!! Rideeees!! Lets go momma! Im sooo excited po!" hinila nya kamay ko palabas ng kwarto.
"Mama! Mama! Momma and Kiel will go to Enchanted Kingdoooom yeeeey!!!" masayang sigaw nya habang pababa kami.
Napatawa din si Mama sa kanya. "Really? Enjoy kayo dun apo."
"Yes po mama! We'll try all the rides there po Mama! Yeheeey, Momma and Kiel bondiiiing!" masayang sigaw nya at hinug si Mama.
"Bye bye po Mama. I love you po! You and Papa!" paalam na sabi ni Kiel kay Mama.
"Aww, i love you too our Kiel. Enjoy there ah?" sabi ni Mama sa kanya habang nakayakap pa rin sa anak ko.
"Opo Mama!" sagot nya at bumitaw na sa yakap.
Hinawakan nya kamay ko. "Lets go na po Momma so we have all day to enjoy enchanted kingdom!" masayang sabi nya sakin.
Napatawa naman ako.
He is my ray of sunshine. He's my life.
I can't even imagine life without him.
Habang buhay kong ipapasalamat na hindi sya kinuha ng tuliyan sakin.
He's a warrior, he is an angel sent kaya gagawin ko ang lahat para sa kanya.
Para sa anak ko.
Para sa Eijaz Mikelle ko.
---
A/N: Kumusta naman itong chapter na to? Lumabas na si Baby Kiel! Oh sa nagtatanong sino yung sinundo ng mom ni Julie HAHAHAH ito na pala sagot. HAHAHA. Mabilisan na update to guys. Sana nagustuhan nyo! ☺ Last update for today pala to. Hinabol ko lang talaga. Again, happy julielmo day ka-tortang patatas! 💙🧡
Wag po kalimutan mag-vote tsaka comment na din kayo if bet nyo. Nagbabasa din si author ng comments 😁 Thanks and Lovelots! 💗
#ThisTime
YOU ARE READING
This Time
FanfictionJulie and Elmo met 10 years ago. Undoubtedly, they loved each other. They even had a clear plans for their future. They were passionate at their dreams and relationship. But.. sometimes, LOVE isnt enough. Their world had crashed. And choices had to...