Zilin çalmasıyla olduğum yerde sıçradım. Birkaç saniye yakın kalmıştık ama yine de dalmıştım işte.
''Zil böyle çalınıyor işte, sende mutfak kapısı yerine zili dene bundan sonra''
Sinir bozucu bir şekilde gülümsedi ve gitti.
Telefonum titremeye başlayınca cebimden çıkardım ve açtım.
''Efendim dünyanın en tatlı abisi?''
''Dünyanın en yalaka kardeşiyle mi görüşüyorum acaba?'' abimin verdiği cevaba kıkırdamadan edemedim.
''Buyrun benim'' dedim kıkırdayarak.
''Okulundan mesaj geldi, bu yalakalığı ona mı borçluyuz?'' oha! Ben daha eve gitmedim, insaf!
''Okula gitmedim çünkü kanser olan bir arkadaşım bayıldı. Hastaneden yeni çıktık''
''Gelip seni almamı ister misin? İyi misin?''
''İyiyim''
''Arkadaşın nasıl?''
''Bu konuşmak istediğim son şey bile değil''
''Anladım. Uygun bir zaman değil ama bu akşam bir davet var ve benim için çok önemli. Benimle gelmelisin çünkü yanımda bayan götürmem lazım. Bildiğin gibi sevgilim de yok''
''Gelip hazırlansam iyi olur o zaman''
''Evde görüşürüz'' telefonu kapatmak üzereydik ki aklıma bir soru geldi.
''Abi''
''Efendim?''
''Yoklama sisteme girildikten sonra velim olarak gözüken kişiye mesaj gitmesi gerekirdi, neden sana geldi?''
''Çünkü dün okuluna gidip ufak bir değişiklik yaptım ufaklık. Oyalanmadan gel''
Telefonu kapattıktan sonra içeriden gelen seslere kulak misafiri oldum.
''Bunun zamanı değil'' Kayra bunu söylediğinde aklıma ilk gelen şey ''Kiminle konuşuyor?'' oldu.
''Hayır, tam zamanı'' Uras? Oha!
Telefonumdan ses kaydını açıp başlattım. Bunu Bahar'a anlatmak emini çok uzun olur. Konu Bahar'ı üzecekse hiç atmam tabi orası ayrı.
''Ne istiyorsun?'' Kayra'nın sesi ne zamandan beri böyle aşırı soğuk?
''Bu akşamla ilgili konuşmaya geldim'' Kafam iyice karıştı. Bu gece ne olabilir ki? Bir kavga daha mı?
''Boşuna gelmişsin, git öyleyse''
''Bak ben...''
''İçerde misafirim var Uras'' diyerek kesti sözünü Kayra. Harika!
Telefonumdaki ses kaydını sonlandırıp anında Bahar'a attım ve masaya dönüp oturdum. En azından onları dinlediğimi bilmese daha iyi.
Birkaç saniye sonra Kayra mutfağa girdiğinde ben su içiyordum, bu tamamen sıkıntıdan...
Bardağı bırakıp konuşmaya karar verdim.
''Benim gitmem gerek'' dedikten sonra kalkıp mutfağın kapısına yöneldim.
''Seni götürürdüm ama Uras geldi, gerçi sen bizi dinlediğin için bunu biliyorsun''
Sırıtması yüzündeki yerini alırken ben istifimi bozmadan ona bakmaya devam ettim.
''Nerden çıktı bu?''
''Sarı saçların kapıdan süzüldüğünde seni ele vermiş oldular'' dedi kollarını göğsünde birleştirdikten sonra.
Kasları ilgimi çekiyordu ve cümlelerimi toparlayamıyordum aslında cümleleri toparlayamama nedenlerimden biri yakalanmış olmam.
