Part-2(အဆက္)zawgyi

393 52 0
                                    

သားေရ...သားေရ..ထေတာ့ေလ...ဒီေန့ေက်ာင္းတက္ရမဲ့ဟာကို...အိပ္မေနနဲ႔ေတာ့....

ယြန္ဂီ-အေမရယ္...သားကိုအေမ့လိုမ်ားထင္ေနတာလား.....တံခါးကိုဆြဲဖြင့္ပီး..အဝတ္အစားအျပည့္ျဖင့္......
.

အေမ-ငါကဘာျဖစ္ေနလို႔လဲ.....
.
ယြန္ဂီ-သားကအေမ့သားပါဗ်ာ....အေမတစ္ေနကုန္လံုး..အလုပ္မရိွရင္..ဘာလုပ္လဲ....

အေမ-အိပ္တယ္ေလ..တခါတေလဆိုရင္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔စကားေျပာတယ္ေလ..အဲ့တာဘာျဖစ္လဲ....
.
ယြန္ဂီ-အဲ့တာပဲၾကည့္ေလ.....အေမကပိုပီး..သားထပ္အအိပ္မက္တဲ့ဟာကို.....
.
အေမ-ေပါက္ကရေတြ လာေျပာမေနနဲ႔......ငါအိပ္တာကနာရီပိုင္း..
နင္က၂၄နာရီအိပ္ေနတာေလ.....နင္ေက်ာင္းပိတ္ပီးေတာ့..အိပ္ေနတဲ့အခ်ိန္ေတြ.ဘယ္ေရာက္ကုန္တာလဲ...ကို႔ဘာသာကို ေဖ်ာက္ဖ်က္လိုက္တာ..ဟမ္....အေမ့ကိုမ်ား....သူက..ေမးခြန္းလာထုတ္ေနတယ္....ေအးလုပ္ထား..ျပန္ခံရမဲ့အလွည့္က်ရင္..ၾကည့္ေနၪီးမယ္....

ယြန္ဂီ-အေမရာ ေစာေစာစီးစီး..စကားလာမ်ားေနတယ္..ေတာ္ပီ..ေက်ာင္းသြားေတာ့မယ္....၉နာရီလဲထိုးေနပီ...

အေမ-ႂကြ..ႂကြ...နင္ျမန္ျမန္သြားမွ.. ငါလည္း..နားေအးမွာ.....
ယြန္ဂီတစ္ေယာက္အိမ္အျပင္ထြက္ခါ..ေက်ာင္းလို႔ေလ်ွာက္လမ္း..လာခဲ့သည္။
ေက်ာင္းဂိတ္ဝမွစ၍ေက်ာင္းရဲ့တည္ေဆာက္ပံု.ေက်ာင္းရဲ့ခမ္းနားမႈႀကီးႏွင့္..ေမဂ်ာေပါင္းစံုရိွခ်င္းတို႔ေၾကာင့္...ေက်ာင္းသားေပါင္းစံုတို႔ျဖင့္စည္ကားေနေလ၏....

ယြန္ဂီတစ္ေယာက္...ေက်ာင္းဂိတ္ဝတြင္..ခနရပ္ပီး..အလွအပမ်ားကို ခံစားေနစဥ္...........ဝုန္း..သူရဲ့ေနာက္ေက်ာဘက္ကို....အရိွန္ျပင္းသြားျဖင့္...လာတိုက္တာေၾကာင့္..ေရ႔ွကို...ေမွာက္ယွက္..လဲက်သြားသည္....
.

ယြန္ဂီ -အား...ကြၽတ္....နာလိုက္တာကြာ..ငါ့ခါး.......

ထိုအခ်ိန္.....အဆင္ေျပရဲ့လား..ဗ်ာ..ကြၽန္ေတာ္.......
.
ထိုေကာင္ေလးသည္...ထိတ္ထိတ္ျပာျပာျဖင့္.......

ယြန္ဂီ-ေဟ့ေရာင္...ဒီမွာ..အဆင္ေျပတဲ့..ပံုေပါက္ေနလို႔လား..စစခ်င္းေနမွကို..က်က္သေရကမရိွဖူး....ေတာက္...ေဟ့ေရာင္..ဘာရပ္လုပ္ေနတာလဲ...လာထူေလ.....

Jimin..ေအာ..ေအာ္....ဟုတ္ကဲ့...လာပီ..
ဘယ္ေလာက္ေတာင္ေၾကာက္ေနမွန္း..မသိ..စကားကထစ္ထစ္..ေငါ့ေငါ့.......
jimin-ေတာင္းပန္ပါတယ္ဗ်ာ...ကြၽန္ေတာ္ေၾကာင့္နဲ႔....
တိုက္မိတဲ့ေကာင္ေလးကို.တြဲေခၚလာရင္း..လမ္းမွာ..တဖြဖြ
ေတာင္းပနိလ်က္....

ယြန္ဂီ-ေအးပါ..ရတယ္...နဲနဲပါးပါးပါ...ငါအဲ့ေလာက္ကေတာ့...တစ္ရက္ေလာက္ေနရင္..သက္သာပါတယ္...

jimin-ဟုတ္ကဲ့..ေက်းဇူးပါ..
တိုက္မိတဲ့လူကို...ေက်ာင္းေရ႔ွကခံုတန္းလ်ားမွာ...ထိုင္ခိုင္းရင္း...အစ္ကို...အဆင္ေျပမလား...ဒါဆို...ကြၽန္ေတာ္သြားေတာ့မယ္ေနာ္.....ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္....

ယြန္ဂီ -ရတယ္..သြား..သြား..ခနခနေျပာမယ္မေနနဲ႔..ေတာင္းပန္တာကို..နားၿငီးတယ္...

Jimin-ကြၽန္ေတာ္က....(စကားေတာင္မဆံုးလိုက္)

ယြန္ဂီ-သြားေတာ့လို႔....ရတယ္..အဆင္ေျပတယ္..ငါအဲ့ေလာက္....ခံႏိုင္ရည္..မရိွတဲ့သူမဟုတ္ဖူး.....ၾကားလား..သြား....

jimin-ဟုတ္....ဟုတ္ကဲ့....

jiminခဗ်ာ...yoongiစကားေၾကာင့္...ျပန္မေျပာရဲေအာင္....ေၾကာက္ေနခဲ့သည္....သူ႔ေၾကာင့္ရတဲ့ဒဏ္ရာအတြက္လည္း..စိတ္မေကာင္းသည္ကလည္း...တစ္ဝက္....
*ဒီလိုနဲ႔..သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ့....ပထမဆံုး..ဆံုေတြ့ျခင္း..ျဖစ္လာခဲ့သည္...*

:ပထမဆံုး....ေရးခ်င္ျဖစ္တဲ့အတြက္...မေကာင္းရင္လည္း...ေျပာၾကပါေနာ္....အမွားပါရင္လည္း...ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္🙏🙏

အချေမင်းသားလေး&လွဲလွဲချော်ချော်ကောင်လေး(Completed)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora