Krzyk nie ustanie
Ogień rozpali nasze serca
Wypełni dusze
Wzniesie się ponad nami i Wami
I spali stary porządek świata
A na jego popiołach i gruzach zbudujemy nowy, który być może i też spłonie
Lecz jak feniks odrodzi się na nowo
Musimy walczyć do końca
O nas i nasze życie
Dawno już się nie boję śmierci
Czymże jest śmierć, gdy tak naprawdę nie żyło się nigdy?
CZYTASZ
wiersze gorzkie niczym wino
Poetryznów moje wiersze tym razem mniej chaotyczne chociaż nie do końca bo wciąż są wyrazem moich myśli, przeżyć i uczuć but still, widzisz błąd czy literówkę - daj mi znać, dziękuję i powiedzmy, że miłego czytania