Chapter-472

6.8K 1.3K 61
                                    

Unicode
အပိုင်း၄၇၂- လက်ဆောင်

ယူကျန်ထျန်းက သူ့ရဲ့မကျေနပ်မှုကို
ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းဖော်ပြလိုက်တဲ့အခါ
လူအုပ်ကြီးမှာ အသက်ပင်ပြင်းပြင်းမရှူရဲ
တော့ပေ၊ နတ်ဘုရားအဆင့်တိုက်ခိုက်သူတစ်ဦး၏
ဒေါသက သာမာန်မဟုတ်ချေ။ သူတို့သာ
တိုက်ပြီးဖြေရှင်းဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်လျှင်
ကျန်လူအားလုံးလဲ သက်ရောက်ခံရမည်ပင်။

ထိုအခိုက်တွင် မှော်ဆရာအစည်းအရုံး၏
ကိုယ်စားပြုက ရုတ်တရက်ထရပ်လိုက်ပြီး
လူတိုင်းအကြည့်အောက်မှာပဲ
ဖူချန်ချုံး၏ချစ်တပည့်လေးဆီလျှောက်သွားကာ
လက်ဆောင်ပေးလိုက်၏။

"ဝေ့သခင်လေး၊ ဒါကဟူမော့ဆီက တိုကင်လေး
တစ်ခုပါ။ ပျော်ရွှင်စရာမွေးနေ့ပါဗျာ!"
(မော့- ပထမနာမည်ကိုချန်လှပ်ပြီး
ကိုယ့်ကိုယ့်ကိုဖော်ပြသည့်နည်းတစ်မျိုး)

သို့ပေမယ့် ဖူချန်ချုံးကပဲ ယူလိုက်ကာ
ခေါင်းညိမ့်ရင်းပြုံးလိုက်သည်၊
"ကျွန်တော့်တပည့်လေးကိုယ်စား
ကျေးဇူးပါပဲဗျာ"

၎င်းမှာ အဆင့်တစ်သက်တန့်မှော်ဆေးလုံး
ဖြစ်ကာ၊ တန်ဖိုးအရကြည့်လျှင်
ဘယ်အဆင့်ပဲနေနေ သက်တန့်ဆေးလုံးက
ဈေးကွက်မှာမရှိသလောက်နီးပါးဖြစ်ရာ
မှော်ဆရာအစည်းအရုံးက အလွန်ရက်ရော
ပေသည်။ ထိုမျှမကသေး၊ ၎င်းကို
အဆင့်ဆယ့်တစ်မှော်ဆရာကပဲ သန့်စင်နိုင်ပြီး
ထုံထျန်းတိုက်မကြီးပေါ် ၌ပင် ထိုအဆင့်များက
ရှားပါးသည်ဖြစ်ရာ ၎င်းမှာအဖိုးမဖြတ်နိုင်သော
ရတနာဖြစ်၏။

မွေးနေ့ရှင်ရဲ့အမူအရာကို သူတို့မမြင်နိုင်ပေမယ့်
ဖူချန်ချုံးသာ ကျေနပ်တယ်ဆိုရင်
မစ်ရှင်ပြီးမြောက်သည်ဟုယူဆနိုင်လေသည်။

ဟူရှောင်က သူ့ခုံကိုပြန်သွားလိုက်သည်။

သူဦးဆောင်တာကိုမြင်တော့ အခြားသူများကလဲ
နောက်ကျန်မနေခဲ့ချင်ကြပေ။ လက်ဆောင်လို
အရာမျိုးက ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျပေးမှသာ
မှန်ကန်သည်။ မွေးနေ့ရှင်ကလက်ဆောင်ကို
ကျေနပ်ရင် သူတို့အပေါ်အမြင်ပိုကောင်းလာမည်
ဖြစ်ပြီး မကျေနပ်ရင် နောင်ကျ
ဒီလိုလက်ဆောင်မျိုးမပေးရုံပင်။

The Legendary Master's Wife [မြန်မာဘာသာပြန်] Nơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ