Chapter-497

7.5K 1.3K 123
                                    

Unicode

အပိုင်း၄၉၇- အနုပညာကိုခံစားတတ်တဲ့
ပါးကွက်သား

ယူရှောင်းမို ဝမ်းလျားမှောက်အိပ်နေရင်း
လင်းရှောင်ကို ခိုးကြောင်ခိုးဝှက်လှမ်းကြည့်
လိုက်တယ်။ သူ့စိတ်ထဲကလိကလိဖြစ်နေတဲ့
မေးခွန်းတစ်ခုရှိနေသည်၊
နည်းနည်းပဲ ယားတယ်ဆိုပေမယ့်
လှိမ့်လေလေ ပိုယားလာလေလေဖြစ်နေသည်။

"ကိုယ့်ချစ်ဇနီးလေး"

ယူရှောင်းမို လင်းရှောင်ခေါ် နေတာကြားလိုက်တော့
ခေါင်းမော့ပြီးလှမ်းကြည့်ပေးလိုက်တဲ့အခါ
သူ့ရေနွေးခွက်ကို ချလိုက်ပြီး ရွှတ်နောက်နောက်
အမူအရာနဲ့လာကြည့်နေတာ တွေ့လိုက်ရတယ်။

လင်းရှောင် ပါးစပ်ထောင့်လေးတွေ
ကွေးတက်သွားသည်၊ "မင်းလေး ကြည့်ရတာ
စိတ်ဓာတ်ကျနေသလိုပဲ ၊ နောက်ထပ်
နည်းနည်းလောက်ထပ်လုပ်ချင်လို့များလား"
သူ့အပြုံးကြီးက အင်မတန်မှစဉ်းလဲလှသော်လည်း
ဘယ်လိုပုံပဲဖြစ်နေပါစေ သူ့ကိုတွန်းလှဲပစ်
ချင်စိတ်များ တဖွားဖွားပေါ် လာစေနိုင်သေး၏။

ယူရှောင်းမို တိတ်ဆိတ်စွာနဲ့ခေါင်းလှည့်လိုက်တယ်။
သူ့အောက်ပိုင်းတစ်ခုလုံး ထုံနေတာပဲ၊
သူ့သေလမ်းရှာချင်နေတာမဟုတ်ဘူး။
အစတုန်းက ပြန်ပျောက်ဖို့ စိတ်စွမ်းအင်ရေ
နည်းနည်း သောက်လိုက်ရုံပဲ ၊ ဒါပေမယ့်
ဒီစကားကိုကြားလိုက်ရပြီးတဲ့နောက်တော့
ဒီစိတ်ကူးကို သူစွန့်လွှတ်လိုက်သည်။
သေတွင်းတူးမယ့်အပြုအမူလေးတွေ
လျှော့ထားရင် ပိုကောင်းမယ်။

"ခင်ဗျား..... ကျွန်တော် ရှင်းလော့မြို့မှာ
ဆိုတာရယ်၊ မြို့အရှင်အိမ်တော်ကို
သွားတယ်ဆိုတာရယ် ဘယ်လိုသိလဲ"
ခဏလောက် တွေဝေနေပြီးနောက်
ယူရှောင်းမို စပ်စုချင်စိတ်ကိုထိန်းမထားနိုင်ဘဲ
မေးလိုက်တော့သည်။

လင်းရှောင် ရေနွေးငှဲ့နေတာရပ်သွားသည်။
ခေါင်းစောင်းလိုက်ကာ အပြုံးသဲ့သဲ့နဲ့
ကြည့်လိုက်သည်၊
"တစ်စုံတစ်ယောက်က ကိုယ့်ကိုရှောင်ဖို့
မြို့အရှင်အိမ်တော်ဆီသွားပြီး သေလမ်းသွားရှာ
တာ ကိုယ်ဘယ်လိုသိမလဲ"

The Legendary Master's Wife [မြန်မာဘာသာပြန်] Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang