two solitudes | hannigram çeviri

Bölüm 15

**Tekrar uyarı: Bölümde açık anlatım var baya, tekrardan ve smut bölümü. Umarım +18'dir tüm okuyucular, sonuçta Hannibal zaten fakat yine de ona göre okuyun lütfen...çevirirken yerimde kasıldım resmen....neyse....

Will ertesi sabah ayı postunu duman evinden çıkardı. Yumuşak ve esnekti ve yüzüne kaldırdığında derin odun dumanı kokuyordu. Kabine geri dönmek için onu etrafına sardı ve pelerin gibi giyerek içeri girdi. Hannibal kafasını kaldırıp kahvesinden baktı ve bariz bir zevkle ona baktı. "Sana yakışıyor. Onun için bir şey hazırlayabilirim."

"Ayı postuna ihtiyacım yok." Will botlarını kapının yanında bıraktı ve deriyi sobanın önüne attı. Onu takip etti ve üstüne uzandı. "Bu daha iyi."

Hannibal ona katıldı ve Will'in midesine elini koydu. "Belki bir sonraki öldürdüğümde."

"Bir süre geyiklere bağlı kal. Tadı daha güzel ve derileri çok daha kullanışlı."

Hannibal, vücudu boyunca ona baktı. "Bunu takdire şayan derecede yararlı buluyorum."

Will kendisini Hannibal'ın gözlerinde çıplak ve kürke yayılmış, sobanın sıcaklığından kıpkırmızı olarak görebiliyordu. Dudaklarını ıslattı ve Hannibal'ın dilinin hareketini takip ettiğini gördü.

"Tekrar sorayım mı?" Hannibal dedi. "Ya da yalvarayım mı?"

Will ona baktı, aklı bir kez olsun durgundu. Her şeye evet demek istedi ama yapamadı, tam olarak değil. "Senin için ne ifade edecek? Neden istiyorsun?"

"Zevk olağan bir nedendir. Bu yeterli değil mi?"

"Senin için değil. Yanında her zaman daha fazla neden oluyor."

"Ve yemdeki gizli kancayı arıyorsun." Hannibal düşünceli bir ifadeyle durakladı. "Ejderhayı öldürmekten neden zevk aldın Will?"

Will ellerini ayının kürküne gömdü. Cevap kafasını çan gibi doldurdu, o kadar açık ve netti ki, bunu söylemekten kendini alıkoyamazdı. "Çünkü seninle yaptım."

Hannibal ona gülümsedi. "Evet. Benim de cevabım bu."

Will ona uzandı ve gömleğinin önünden onu içeri çekti. Öyle öpüştüler, Hannibal beceriksizce üzerine eğildi, Hannibal'ın dili onunkine yaslandı. Dudakları soğuk ve kuru havadan çatlamıştı. Will dışarıdaki gezisinden hâlâ soğuktu ama hızla Hannibal'ın ağzına ısındı. Eğilerek boynu ağrıyana kadar öpüştüler ve sonra Hannibal'ı yan tarafına çekti. Vücutlarını yaklaştırdılar.

Hannibal, bacaklarının arasında bir uyluk kaydırdı ve Will küçük bir iniltiyle bacaklarını onun etrafında sıktı. Ona karşı sallandı. Hannibal'ın elleri sırtüstü sarsıntılı bir ilerleme gösterdi, dönüşümlü olarak onu sıkıca kavradı ve gömleğini yoldan çekmeye çalıştı.

"Soyunmalıyız." Will, Hannibal'ın alt dudağını ağzında emdi ve kısa bir süre dişleriyle tuttu.

"Evet," Hannibal kabul etti. Ama elleri kaldıkları yerde Will'in arkasına inip sıktı, parmakları sertçe geçirdi. "Bunu çok daha kolay hale getirir."

Hannibal ağzını Will'in boynuna koymak ve emmek için başını eğdi. "Olur," diye mırıldandı, çok alçak bir sesle, kelimelerin titreşimini Will'in derisine bastırdı.

Will, Hannibal'ın gömleğinin düğmelerini açmaya başlamak için aralarında yeterince boşluk bıraktı, ancak boynundaki ağız ıslak, sıcak ve ısrarcıydı ve parmaklarının izini kaybetmeye devam etti. Yarısını açtı ve ellerini Hannibal'ın göğsüne uzattı, orada öylece dinlendi. Kalbinin, kasının, saçlarının avuçlarının altında kaydığını hissetti. Hannibal'on dişleri, Will'in karotis arterindeki ince cilde değdi. Hannibal, Ejderhanın boğazını ısırdığında yüzüne sıçrayan kanları hatırladı. Midesini büktü ve penisin nabzını attırdı ve aniden giysilerini çıkarmak için savaşmaya başladı.