Parmak İzleri(Düzenleniyor)

-1- "Pİ" Başlangıç

Kırmızı ojelerimi uzun ince parmaklarıma sürdükten sonra vişneli rujumu sürüp evden çıktım. Pastanenin önüne vardıktan sonra derin nefes alıp içeri girdim. Birinin temasına maruz kalmamak için dua ettim. Oysa bu pastane kaç kere krizlerime seyirci olmuştu. Bize ait olan odaya girip tişörtümü üstümden hızla sıyırıp bana ait olan kırmızı lacoste tişörtü üstüme geçirdim. Kot şortumu çıkartıp siyah dar pantolonu bacaklarımdan geçirdim belime siyah önlüğü yakama ise ismimin yazılı olduğu yaka kartını takıp servise başladım. Siparişleri al-ver-al-ver bu işi sevmiyordum ama mecburdum yoksa annem kiranın ve masrafların altından kalkamazdı. İçeriye 3 kişilik grup girdi. Masalarına oturmalarını bekledim ve siparişleri almaya gittim. Tam o an kapı bir daha açıldı ve sarışın taş çocuk siparişleri almakta olduğum masaya yöneldi. Gözleri bir an üzerimde dolandı o 10 saniye içerisinde yerin yarılmasını ve içine girmeyi diledim son olarak yaka kartıma baktıktan sonra ifadesiz bir biçim de boş olan sandalyeye kuruldu. Siparişleri alıp hazırladıktan sonra servisleri yaptım. Çocuğun gözleri yine üzerimdeydi. Kapı açıldı ve içeri Karamel girdi. Ah bu ufaklığı seviyordum geldiğine göre dersi bitmişti. Mimikleriyle selam verdikten sonra üstünü değiştirip geldi. Hemen işe koyulup boşları toplamaya başladı. "Bakar mısınız?" sesiyle topuklarının üzerinde dönüp taş çocuğun masasına yöneldi. İçlerinden esmer olanı " Şeyy" gözlerini kısıp yaka kartını okumaya çalıştığı şebekliğinden belli oluyodu. Parmağını şıklatıp dahihane bir fikir bulmuş gibi "Karamelli pasta" gülmemek için dudağımı ısırdım. Gözlerim sarışın çocuğa kaydı. Mavi ve yeşil karışımı gözlere takılınca beni izlediğini farkettim. Buğulu güzel gözlerinin bu denli anlamsız ve boş bakması beni korkutmuyor değildi. Karamel'in "Taze bitti" sesiyle gözlerimi pörtletip ona baktım. Çocuk affallayıp "Efendim?" dedi soru sorarca söylemişti. Karamelle hemen hemen aynı yaşta olduğu için doğaldı böyle şeyler. "İçecek de alır mısınız diyorum" dedi sesi dişlerinin arasından çıkıyordu. Uuu sinirlendi. "Karamelli bir içecek varsa alır.." sarışın taş ve bir o kadar da duygudan yoksun çocuk sözlerini tamamlamasına izin vermeden ensesine bir şaplak oturttu. "Kola getir sen" dedi. Karamel kafasını sallamakla yetinip yanıma gelip siparişi hazırlamaya başladı. "Karamelli pastaymışmış" sesini onun gibi taklit ederek onun dediklerini tekrarlıyordu. Kahküllerinin altından çocuğa çaktırmadan bakıp eli ayağına dolanmıştı. Çünkü çocuk bir saniye bile gözlerini kaçırmadan onu izliyordu. "Zengin piçi" diye söylenmeye devam ediyordu. Çocuk onun bu hareketini gördükçe keyif alıyordu dudakları yukarı doğru kıvrılmıştı. Şuan karamel durumdan hiçte rahatsız değildi. Aksine hoşuna bile gitmişti. Hadi ama her kızın hoşuna gider benim dışımda. Aklıma yaşadıklarım gelince gözlerimi kapattım ve geçmesini bekledim. Diğer masalarla ilgilmeye devam ettim. İnsanların azalmasından faydalanarak Karamel'e haber verip sigara içmek için arka kapıdan dışarı çıktım. İçeriye girdiğimde taş çocuğun grubu daha kalkmamıştı. Masalarındaki afet ise gözlerini bize dikmişti. Alımlı bir yüzü vardı. Mavi gözleri ve kırmızı rujuyla her erkeğin isteyebileceği bir kızdı. Göğüslerinin yarısı nerdeyse dısardaydı.  Hayır biz ona ne yaptıkki bize kin beslermiş gibi bakıyordu. "Hesap" diye cırladı sürtük. Karamel masaya kutuyu bırakıp uzaklaştı. Esmer çocuk kuyuyla bir 5 dakika uğraşıktan sonra kapattı. Ve zafer kazanmış gibi sırıttı. Masadan ayrıldıktan sonra Karamel hesabı aldı. "Yuh abi bu kadar da olmaz ki" sitemiyle ona baktım. Gözlerindeki çocuk gibi sevinci bir an yakalamıştım. Ama bahsettiği de neydi ?
"Neyden bahsediyorsun?" diyerek yanına gittim.
"Beni ara" yazısını görmemle kahkahalarımı bastıramadım. Karamel sinirlenip kızarsa da belli bir noktadan sonra oda kahkaha atmaya başladı.
"Bence bir şans vermelisin. En azından tanış" diye tavsiye de bulundum. Başkasına gelince ilişki uzmanı kesilsem de kendime gelince hastadan başka bir şey değildim.
"Sen olsan aynısını yapar mıydın ?" masum masum bana bakıyordu. "Aynı şey değil diye kestirip attım. Mesai bitimiyle üzerimi değiştirip Karamel'i beklemeye başladım.
"Dışarda bekliyorum" diyerek dışarı çıktım. Ahh bu kız beni çıldırtıyordu. En az 15 dakka harcıyordu o kıyafetleri değiştirirken. Dışarı adım atmamla karşımda duvara yaslanmış bir adet sarışın taş çocukla karşılaştım. Bunun derdi neydi ? 2 saat önce pastaneden ayrılmıştı. Cidden mi iki saat beklemiş miydi ?