Chapter 16: Shazakski

4 0 0
                                    

He left me like i was never a reason to stay. He left me dumbfounded. He never said, even goodbye.

Once is enough Jay. I cannot accept you anymore.

I wiped my tears. Nakarinig ako ng palakpak sa harap ko.

"Best actress of the year binibini" asar ni Hansel sakin. I scanned him twice but his eyes landed on my lips.

Wtf!

"Mr. Park I can shoot your balls to trashcan if you want to." Sarkastikong saad ko. Dali dali siyang tumalikod at naglakad papunta sa driver's seat.

Nalaglag niya pa ang susi sa pag bukas dahil sa taranta niya.

Anyare dito?

"Hoy! Kumalma ka nga parang kang tanga" saad ko. Nahulog na naman niya ang susi kaya nilapitan ko siya at ako na mismo ang pumulot ng susi saka binuksan ang kotse.

Narinig ko pang minumura niya ang sarili niya dahil siguro sa katangahan niya. I smirked.

Umikot na ko papunta sa back seat sana pero pinigilan ako ni Hansel.

"Bakit dyan ka uupo? I'm not your driver young lady" saad niya. Napailing na lang ako.

Umupo ako sa passenger seat sabay naman siyang umupo sa drivers seat saka niya inistart ang kotse.

Tila may hangin na dumaan sa pagitan namin kaya walang ni ingay ang nangyare o bumigkas.

Magsasalita na sana ako para basagin ang katahimikan, nang mauna siyang magsalita.

"By the way your father told me that you need to go back to your old house this day, he told me na samahan kita don at buksan mo ang malaking pinto na nasa tapat ng kwarto mo dati." Saad niya. Tumingin lang ako sa dinadaanan niya.

"Are you listening? Young lady" medyo iritang tanong niya.

Tumango lang ako.

Nagdrive lang si Hansel, habang ako nag iisip kung kaya bang harapin ule ng di umiiyak ang bahay kung saan namatay pa si ama. Di ko namamalayang tumulo na pala luha ko.

I wiped it by my index finger, then i just smirked.

Nakita ko sa peripheral vision ko na nakatingin na saken si Hansel na nagtataka at parang matatawa.

"Don't you ever dare again, look at me like that Mr. Park" saad ko. Kaya nag iwas siya agad ng tingin, saktong nag green light.

"Eyes on the road Mr. Park" sarkastikong saad ko. Pag tingin niya sa kalsada, nagmadali siyang magdrive. I almost laughed, kundi ka lang isa sa pinagkatiwalaan ng ama ko baka nasapak na kita.

Maya maya nakarating kami sa lumang bahay namin, dating bahay namin nung buhay pa ang ama ko.

Bumalik na naman ang alala nung mga panahong masaya kami, mga panahong okay pa ang lahat, walang problema, panahong buhay pa ang ama ko.

I suddenly felt my tears falling down on my cheeks. I wiped my tears.

"Sabihin mo lang kung di mo pa kayang bumalik dito, sa susunod na lang kita dadalhin." Saad ng katabi ko.

"N-nah, no need I just need to be strong. I need to do this, for my father. Just don't.... leave me here Hansel, p-please stay" nahihirapang saad ko. Tinignan ko siya, hinihintay ang sagot niya pero tumango lang siya at ngumiti.

Bumaba kaming dalawa pagkapark niya ng kotse sa loob.

Pumikit ako at huminga ng malalim, pinapakalma ang sarili.

"Kaya mo 'to. Naleul wihae appa" pampalakas loob kong sabi sa sarili ko habang nakapikit.

[Trans: For my papa]

Pagdilat ko saktong napako ang mata sa nakalahad na kamay ni Hansel sakin. Tinignan ko lang iyon, siya naman nakabow lang sakin.

"Aabutin mo ba kamay ko o hihilahin kita, binibini? Do you want a violent one?" Pang-aasar niya sakin.

Tinapik ko lang ang kamay niya pero nilahad niya uli ito, wala na kong nagawa kundi abutin na lang ito at magpaalalay sa kaniya.

So appa hired this kind of man? Hmm pwede na rin. Pwede ng maging pet.

Pumasok kami ng mansyon, as usual inaalalayan pa ren ako dahil madilim. I just rolled my eyes.

Pumalakpak ako ng dalawang beses senyas para bumukas ang kuryente o ilaw namin. Napanganga naman si Hansel sa nakita.

"Shala! Lupet talaga ni bossing magpagawa ng bahay, hightech lahat" namamanghang saad ni Hansel saka siya bumitaw sa pagkakaalalay sakin.

Umikot pa siya na parang bata na namamanghang makita ang mga paintings na nakasabit sa mga pader pati na rin ang disenyo ng mansyon namin.

Aakyat na sana siya para tignan kung anong nasa taas, nang pigilan ko siya.

"Tarantado! Ikaw ang inutusan ng ama ko na dalhin ako dito diba? Tas ikaw mauunang aakyat dyan" bulyaw ko sa kaniya. Naka isang hakbang na siya.

Napakamot na lang siya ng ulo at bumaba na.

Bago ako umakyat, hinawi ko siya para makadaan ako paakyat. Humawak siya sa dibdib niya na parang nasasaktan. Napailing na lang ako at umakyat na.

"Grabe ka na 2021" bulong niya pero rinig pa rin. Napalingon ako saglit sa kaniya at tinignan siya ng masama.

Umiwas agad siya ng tingin saka umalis sa hagdanan.

Nagpatuloy na ko umakyat, nang makarating ako sa tapat ng kwarto ko kung saan ang office room ng ama ko.

I take a deep breathe and suddenly my chest hurts. I feel the water dripping from my eyes.

Hinawakan ko ang door knob at dahan dahan ko tong binuksan. Yung kwartong punong puno ng picture namin. Kwartong punong puno ng favorite paintings ko. I guess my father did this before he died. Kaya pala nawala lahat ng pictures and paintings namin. Appa just hid this long ago. I thought he already selled my favorite paintings.

"Appa" bulong ko sa hangin. Naramdaman kong parang may yumakap saken, tanging hangin nga lang ang sumalubong kahit na nakasarado ang bintana nito.

May nakita akong brown envelope sa office table ng ama ko.

Pinagmasdan ko lang muna ito bago hawakan.

Shazakski's Plan

May logo pa, it's a white grim reaper with signature in the top by 'shazakski' instead grim reaper with a black coat.

Sounds interesting appa.

Hinawakan ko to saka binuksan para makita ang nasa loob.

I dropped the last paper, I picked up the last paper with my picture. I don't know how to react.

Bakit ako nandito? May nagpaplano bang pumatay saken against my father

Meron pang papel na nakalagay ang pirma ni jaylen.

"What the fuck?! How? And Why?" Tanong ko kahit na alam kong walang sasagot saken.

Nakalagay sa papel na, they're planning to kill me against my father's will and rules for Shazakski's group.

Bumibilang dun si jaylen and other members na di ko pa nakikilala, maybe sa mukha kilala ko pero sa pangalan hindi.

I'll see you soon bitches.

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Feb 27, 2021 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

The Innocently Dangerous. (Agent Series #1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon