My Bully Rapist

CHAPTER 6

"Tsk, Istorbo." Ani nito ng pagalit.

Bigla niya akong hinila sa likod ng pinto at binuksan ito, sobrang lakas ng tibok ng puso ko.

"Bakit nandito kayo?" Galit pa rin nitong sabi.

"Ikaw pala yan pre, kanina kapa namin hinahanap, andito kalang pala." Narinig kong sabi ng isang lalaki.

"Pre hinahanap na tayo ni coach, tara na." Sabi naman ng isa.

"Sige pre, una na muna kami kita nalang tayo mamaya." Sabi naman ng kausap ni Dean.

At narinig ko nalang ang mga yapak nilang papaalis. Hihingi na sana ako ng tulong ng bigla niyang sinara ang pinto at hinawakan ang aking panga ng mahigpit. Bigla nalang akong napaluha dahil wala akong magawa.

"Try to tell this to anyone, hindi lang yan ang gagawin ko sayo. Are we clear?" Bigla nalang akong napahagulgol ng bigla niyang halik-halikan ang pisnge ko pababa aa leeg ko.

Nagulat nalang ako ng bigla niya akong sabunutan kaya napatingala at napatingin sa kanya.

"Sagot!" Sigaw niya sa mukha ko.

"O-Oo." Nanginginig kong sabi at patuloy parin naglalandasan ang mga luha ko sa pisnge ko ng bigla niyang dilaan ito habang may sinasabi na di ko maintindihan.

Nakakadiri kang hayop ka! Tulala lang ako hanggang sa matapos siya.

"Gusto mo pa ng sinasaktan, sumunod kana lang kase sa gusto ko." Habang inaayos ang damit kong naggusot at buhok ko sa pinaggagawa niya.

"Let's go mi amore, i will take you home." Sabi nito ng matapos na siya habang hawak ang bewang ko.

Tinulak ko naman ito. "A-Ayoko." Iling iling kong sabi tanda na ayoko ko talaga.

Nagulat nalang ako ng bigla niyang hinawakan ng mariin ang aking panga.

"Kala ko ba nagkaintindihan na tayo? You know i can do whatever i want right Mi amore? Gusto mo ba pati nanay mo madamay?" Pagalit na sabi nito.

"P-Please ayoko wag mo idamay ang mama ko n-nakikiusap ako." Naiiyak kong sabi. Bigla naman niyang binitawan ang panga ko at ngumiti sakin ng nakakatakot at hinalikan ako.

Andito kami sa loob ng sasakyan niya, tinatahak ang daan papunta sa bahay.

Maya-maya naramdaman ko na lang ang kamay niya na nasa hita ko habang hinihimas pababa at pataas ito, napaluhang tulala nalang ako sa bintana. Wala rin naman akong magagawa hawak niya ako sa leeg.

Nang makarating na kami sa tapat ng bahay agad-agad akong bumaba sa sasakyan niya kahit tinatawag niya pa ko.

Pagpasok ko sa bahay hindi ko nakita si mama kaya dumiretsyo na agad ako sa kwarto ko at naligo.

Habang naliligo napaluha na lang ako habang inaalala ang ginawa niya kanina kaya kinuskos ng kinuskos ko ang sarili ko na punong-puno ng laway niya.

Nangmatapos ako, tumingin ako sa salamin habang umiiyak na tinitignan ang mga pasa at markhang iniwan niya sakin.

Naaawa ako sa sarili ko, hindi ko man lang na ipagtanggol ang sarili ko sa mga kababuyan niya.

Maya-maya dumating na rin si mama at habang kumakain kami napaisip ako kung sasabihin ko ba kay mama ang nangyare sakin kanina.

Nagulat nalang ako ng may tumapik sakin, pagtingin ko si mama pala.

"Nak, kanina kapa tulala may problema ba?" Nag-aalalang niyang sabi, kaya hindi na ko nakapagpigil bumuhos na ang luha ko at sinabi na sakanya, kaya galit na galit si mama sakanya.

"A-Ano? Wag kang mag-alala anak ipapakulong naten yang hayop na yan." Gulat at naluluhang sabi ni mama.

"M-Ma hindi naten sila kaya, maimpluwensya ang pamilya nila kayang-kaya nila tayong baliktarin." Naluluhang ko pa ring sabi. Kilala ko ang pamilya ni Dean sobrang yaman at maimpluwensya silang tao kaya walang nagtatangkang kumalaban sakanila.

Nag-aalalang tumingin sakin si mama.

"Wag kang mag-alala, pagtapos ng pag-aaral mo aalis rin tayo dito ha?" Ani ni mama habang nakayakap sakin kaya napatango nalang ako, isang linggo na rin naman makakapagtapos na rin ako.

Pero Natatakot pa rin ako paano pag nalaman ni Dean na nagsumbong ako kay mama. Siguradong mas malala ang gagawin niya, hindi ko alam ang takbo ng isip niya.